طرحی برای فرار به زیرپوست شهر
سلامت نیوز:یک زمانی ماجرای گرمخانه ها بود و زمانی گورخواب ها رسانه ها و نشریان را تحت تاثیر قرار دادند. دوره ای هم گفتن از زنان معتاد متجاهر روی بورس بود. آسیب هایی که دوره ای خبرساز می شوند و با همان سرعت فراموش معابر دنج شهر، سال هاست با آشفتگی شان عجین شده. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند ،فرقی ندارد خیابانی در هرندی باشد یا کوچه پس کوچه ای باریک در شوش. اتراق می کنند و تلخی را می ریزند به رگ های شان. افیون که به رگ ها می رسد، آرامش می دود زیر پوست چروک خورده و آفتاب سوخته شان. شب ها کارتنی از گوشه سطلی بیرون می آید تا خانه ای شود به مساحت چندمتر در چندمتر برای آسایش شبانه. صبح ها کوچه گردی و خیابان گردی با چهره ای آشفته می شود همه دل مشغولی شان. لباس ها به تن شان زار است و مرور ماه ها و شاید سال ها را به خود می بینند. آینده، محدوده ای است مه گرفته برایشان و از گذشته جز چند خاطره جسته و گریخته به ذهن ندارند؛ خاطره شوهر یا پدری که منقل نشین شان کرد و... خاطره هایی سیاه و خاکستری از گذشته ای که روزگار امروزشان را خاکسترنشین کرده است. می گویند چهره های آشفته شان موجب رعب و وحشت شهروندان می شود و برای امنیت و آرامش شهر باید از محله ها جمع شوند. قبل از همه گیری کرونا ٥٠٠نفرشان به فهرست جمع آوری شده ها اضافه می شدند و اخبار از آنان به عنوان معتادان متجاهر می گفتند. نبودِ مرکز ماده ١٦ ویژه بانوان، زنان معتاد متجاهر را از این فهرست حذف می کرد تا اینکه قرارها بر این شده تا ٥٠٠نفر از هزار زن معتاد متجاهر تهران در مرکزی در بهزیستی نگهداری شوند، البته به دوشرط داشتن بالای ٦٥سال و دوم بیماری ای با زخم باز. سمن ها مرهمی بر دردها و آسیب ها رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر پایتخت از هزار زن معتاد متجاهر در تهران خبر داده است؛ آماری که به زعم مینا ربیعی، کنشگر اجتماعی این عدد روند فاصله معناداری با واقعیت ها دارد. او معتقد است گفتن از این تعداد به این معناست که آمارگیری در این مورد صورت گرفته، البته با بررسی دقیقی که نشان داده از این هزارنفر چه تعدادی بالای ٦٥سال قرار دارند و از این ٦٥ساله ها چه تعدادی دچار بیماری با زخم باز هستند. ربیعی با اشاره به ماجرای چند روز اخیر کودکانِ کار شاهین شهر و نگهداری آنها در زیرزمین بهزیستی به می گوید: تا زمانی که این نگاه انسان مدارانه وجود ندارد و توجه کافی به حقوق زنان و کودکان نمی شود، همواره شاهد چنین طرح هایی خواهیم بود. به گفته این کنشگر اجتماعی دولت و سازمان های عمومی همچون بهزیستی تجارب بسیاری در تکرار تجربه های شکست خورده دارند؛ سازمان هایی که علاقه مندند دوباره چرخ را اداره کنند. یک زمانی ماجرای گرمخانه ها بود و زمانی گورخواب ها رسانه ها و نشریان را تحت تاثیر قرار دادند. دوره ای هم گفتن از زنان معتاد متجاهر روی بورس بود. آسیب هایی که دوره ای خبرساز می شوند و با همان سرعت فراموش. هر جامعه ای برای ایجاد امنیت و آرامش شهروندان سازمان ها و نهادهای متنوعی را فراهم می آوردند؛ سازمان ها و نهادهایی که در هرشرایطی طبق شرح وظایف شان باید ایفای نقش کنند، بی آنکه اعتنایی به تیتر خبرها داشته باشند، هرچند شرایط سال های اخیر نشان می دهد در این بخش هم ضعف هایی داریم. نه از آمار کودکان خیابانی کم شده، نه آماری از ساماندهی آنها در دست داریم و نه اینکه می دانیم چه تعدادی از این چرخه خارج شده اند. مباحث حاشیه نشینی و زنان و مردان معتاد متجاهر هم به همین شکل است. سمن ها- ان جی او ها سال های طولانی است که بخشی از مسئولیت های اجتماعی را به دوش گرفته اند و درحوزه های مختلف اجتماعی ایفای نقش می کنند. سازمان های مردم نهادی که متأسفانه نگاه های بدبینانه تر از گذشته آنها را تهدید می کند. تجربه کشورهای دیگر هم نشان از این دارند که نه سازمان های مردمی و نه دولت ها به تنهایی کاری از پیش نمی برند و هرکجا موفقیتی روبه جلو به چشم خورده، حاصل همکاری و تعامل سازمان های ذی ربط و مشارکت نهادهای مردمی بوده است. با بیش از ٣٠ سال فعالیت درحوزه کودکان کار و خیابان حس می کنم در همان نقطه ایستادیم و در همه این سال ها تنها دور خود چرخیدیم. به باور ربیعی سازمان های مردم نهاد می توانند مرهمی بر این دردها باشند، هرچند ایرادی هم به این سازمان ها وارد است؛ تمرکزش در پایتخت. در برنامه ریزی کلان باید به فکر سمن های پرتوان در روستاها و شهرهای کوچک تر بود. با چه تشخیصی تصمیم گرفته انداز هفته آینده طرح جمع آوری زنان معتاد متجاهر با جدیت شروع می شود، چون به اعتقاد رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر طرح های قبلی به دلیل نبودِ مرکز جامعی برای پذیرش این گروه ها باعث شده بود پلیس نتواند تعداد زیادی از این زنان را جمع آوری کند هرچند سرهنگ حسنوند پیش از این هم در گفت وگو با رسانه ها از شروع طرح جمع آوری زنان معتاد متجاهر در تهران خبر داده بود؛ طرحی که به گفته او در مرحله اول باعث شد ٧٠نفر از این زنان تحویل مراکز غربالگری بهزیستی شوند تا بعد از انجام آزمایش های لازم در مرکزی که برای نگهداری این زنان درنظر گرفته شده، نگهداری شوند. در همان بازه زمانی به گفته رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر پایتخت از بین زنان معتاد متجاهر جمع آوری شده هیچ کدام از آنها به بیماری کرونا مبتلا نبوده اند. لیلا ارشد، فعال اجتماعی حوزه اعتیاد با ١٦سال تجربه در خدمت رسانی به زنان مبتلا به آسیب های اعتیاد نمی داند برچه اساسی تعداد زنان مبتلا به اعتیاد در تهران را هزارنفر اعلام کرده اند. اینکه چرا این طرح قرار است تنها زنان بالای ٦٥سال را پوشش دهد. شاید به خاطر کرونا باشد، شاید هم زخم باز. ارشد طرح هایی از این دست را که به شکل مجزا و فی البداهه و از جانب یک نهاد مطرح می شود، معمولا موفق نمی داند. او به شهروند می گوید: افزایش تعداد زنان مبتلا به مسائل اعتیاد نشان می دهد این طرح ها نتوانسته اند به مسائل این بخش از زنان پاسخ درستی بدهد. ارشد می گوید: با چه تشخیصی تصمیم گرفته اند؟ براساس چه کار کارشناسی ای به این تعداد رسیده اند؟ آیا بعد از جمع آوری قرار است کاری برای این زنان انجام شود؟ آیا زنان بالای ٦٥سال با بیماری و زخم باز مشکلاتی ایجاد کرده اند؟ معمولا این مدل برنامه ها این بخش از زنان را به زیرپوست شهر می برند تا دیده نشوند و شامل حال طرح جمع آوری نشوند. فراری که بی شک آسیب های بیشتری را رقم خواهند زد. راهی برای بازگشت آنان را به جامعه و خانواده از بین جمعیت معتادان کشور حدود ۹درصد را زنان تشکیل می دهند. اگر فرض کنیم تعداد معتادان متجاهر در تهران ۱۵۰۰۰ نفر باشد بین ۵ تا ۷ درصد را زنان معتاد متجاهر تشکیل می دهند که آماری حداکثر هزار نفر را شامل می شوند. فاطمه رضوان مدنی، معاونت توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد به می گوید : به طور مشخص تر، برآورد ما در بهزیستی این است که نزدیک به ۸۰۰ نفر معتاد متجاهر زن در تهران وجود دارد. موضوع معتادان متجاهر زن با موضوع معتادان دارای زخم باز دو مقوله و موضوع متفاوت هستند. به گفته او بهزیستی درباره معتادان متجاهر زن در تهران در حال حاضر یک مرکز با ظرفیت ۱۵۰ نفر فعال دارد که ظرفیت آن تکمیل و قرار است تا پایان ماه جاری یک ظرفیت حداکثر ۳۵۰ نفره دیگر هم راه اندازی شود. در مورد معتادان متجاهر دارای زخم باز طبق ضوابط بهزیستی مسئولیت خاصی ندارد. مطابق مصوبات آخرین جلسه ستاد مبارزه با موادمخدر که اخیرا با توشیح ریاست محترم جمهوری اسلامی به دستگاه های عضو ستاد ابلاغ شده وزارت بهداشت و دانشگاه های تابعه آن موظف به ارایه خدمات به این قبیل بیماران هستند. رضوانی مدنی معتقد است در این مصوبه چنین آمده که نیروی انتظامی این قبیل بیماران را به بیمارستان هایی که دانشگاه ها برای این کار معرفی و در نظر گرفته اند معرفی و اعزام و در آنجا خدمات لازم را دریافت می کنند. حتی در مصوبه آمده در صورت گزارش نیروی انتظامی دال بر عدم همکاری دانشگاه ها یا بیمارستان ها و مراکز درمانی ناجا باید به ستاد گزارش دهد تا اقدامات متعاقب صورت گیرد. اما تعدادی از این بیماران بعد از بهبودی و ترخیص از مراکز برای دریافت اضافی تر و یکی، دو هفته نگهداری بیشتر قبل از ورود به مراکز ماده ۱۶ نیاز به محلی و مرکزی بود که ما در سازمان بهزیستی با همکاران موسسات غیردولتی مرکزی را برای این کار در نظر گرفته ایم که ظرفیت آن حداکثر ۳۵۰ تا ۳۷۰ نفر است. او با تاکید براینکه این مرکز قرار نیست جایگزین مراکز درمانی که دانشگاه های علوم پزشکی برای درمان معتادان دارای زخم باز معرفی کرده اند، بشود و خدمات درمانی به معتادان فوق همچنان باید با هماهنگی نیروی محترم انتظامی و دانشگاه های علوم پزشکی به آنان ارایه شود. این مرکز با اعتباری بیش از دومیلیارد و دویست میلیون تومان آماده سازی شده است. در جریان آماده سازی طی بازدیدی که همکاران ما از مرکز داشتند لازم بود تا برای رفاه حال بیماران ارجاعی امکانات اضافه ای در مرکز استقرار یابد که طی تماس با ستاد مبارزه با موادمخدر مسئولان ستاد موافقت کردند تا مبلغ ۲۵۰میلیون تومان کمک برای تجهیز امکانات اضافی در اختیار مرکز بگذارند که در نهایت این رقم هم از محل اعتبار ساماندهی معتادان متجاهر استان که باید به بهزیستی اختصاص می یافت پرداخت شد. در حقیت همکاران ستاد مبارزه با موادمخدر موافقت کردند تا این رقم برای این مرکز هزینه شود. او ادامه داد: در استان های مختلف بسته به اینکه برای معتادان فوق مقرر بوده تا اقدامات کاهش آسیب یا خدمات نگهداری در مراکز ماده ۱۶ ارایه شود اقدام کرده ایم. در استان های دیگر مشکل چندانی در زمینه زنان معتاد متجاهر و ارایه خدمات به آنان نداریم و در این زمینه در استان های بزرگ کشور مثل خراسان رضوی، اصفهان، فارس و ... به فراخور مراکز نگهداری و درمان معتادان زن متجاهر هم داریم. مشکل عمدتا مربوط به تهران بود که این مشکل هم انشاءالله با افتتاح مرکز موردنظر و در مرحله بعد از سایر تسهیلات مرتفع خواهد شد. کار را ادامه خواهیم داد و انتظار داریم همه دستگاه های مسئول از جمله معاونت زنان ریاست جمهوری وزارت کشور شهرداری و ستاد مبارزه با موادمخدر و سازمان برنامه و بودجه با درک شرایط زنان معتاد متجاهر و اهمیت موضوع به مساعدت ما بیایند و کمک کنند تا خدمات کامل تر و مخصوصا خدمات بعد از خروج از مراکز بهتری و بیشتری به این عده بدهیم و زمینه بازگشت آنان را به جامعه و خانواده فراهم سازیم.
تماس با کلینیک تبسم جهت مشاوره سکته مغزی و رزرو نوبت
- شماره تلفن: ۶۶۵۶۴۶۷۴ | ۶۶۴۳۶۲۹۱
- ارسال درخواست ویزیت و مشاوره آنلاین سکته مغزی از طریق واتسپ : 09355354332
- زمان پاسخگویی: ساعت ۹ الی ۲۱
سلامت نیوز:یک زمانی ماجرای گرمخانه ها بود و زمانی گورخواب ها رسانه ها و نشریان را تحت تاثیر قرار دادند. دوره ای هم گفتن از زنان معتاد متجاهر روی بورس بود. آسیب هایی که دوره ای خبرساز می شوند و با همان سرعت فراموش معابر دنج شهر، سال هاست با آشفتگی شان عجین شده. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند ،فرقی ندارد خیابانی در هرندی باشد یا کوچه پس کوچه ای باریک در شوش. اتراق می کنند و تلخی را می ریزند به رگ های شان. افیون که به رگ ها می رسد، آرامش می دود زیر پوست چروک خورده و آفتاب سوخته شان. شب ها کارتنی از گوشه سطلی بیرون می آید تا خانه ای شود به مساحت چندمتر در چندمتر برای آسایش شبانه. صبح ها کوچه گردی و خیابان گردی با چهره ای آشفته می شود همه دل مشغولی شان. لباس ها به تن شان زار است و مرور ماه ها و شاید سال ها را به خود می بینند. آینده، محدوده ای است مه گرفته برایشان و از گذشته جز چند خاطره جسته و گریخته به ذهن ندارند؛ خاطره شوهر یا پدری که منقل نشین شان کرد و... خاطره هایی سیاه و خاکستری از گذشته ای که روزگار امروزشان را خاکسترنشین کرده است. می گویند چهره های آشفته شان موجب رعب و وحشت شهروندان می شود و برای امنیت و آرامش شهر باید از محله ها جمع شوند. قبل از همه گیری کرونا ٥٠٠نفرشان به فهرست جمع آوری شده ها اضافه می شدند و اخبار از آنان به عنوان معتادان متجاهر می گفتند. نبودِ مرکز ماده ١٦ ویژه بانوان، زنان معتاد متجاهر را از این فهرست حذف می کرد تا اینکه قرارها بر این شده تا ٥٠٠نفر از هزار زن معتاد متجاهر تهران در مرکزی در بهزیستی نگهداری شوند، البته به دوشرط داشتن بالای ٦٥سال و دوم بیماری ای با زخم باز. سمن ها مرهمی بر دردها و آسیب ها رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر پایتخت از هزار زن معتاد متجاهر در تهران خبر داده است؛ آماری که به زعم مینا ربیعی، کنشگر اجتماعی این عدد روند فاصله معناداری با واقعیت ها دارد. او معتقد است گفتن از این تعداد به این معناست که آمارگیری در این مورد صورت گرفته، البته با بررسی دقیقی که نشان داده از این هزارنفر چه تعدادی بالای ٦٥سال قرار دارند و از این ٦٥ساله ها چه تعدادی دچار بیماری با زخم باز هستند. ربیعی با اشاره به ماجرای چند روز اخیر کودکانِ کار شاهین شهر و نگهداری آنها در زیرزمین بهزیستی به می گوید: تا زمانی که این نگاه انسان مدارانه وجود ندارد و توجه کافی به حقوق زنان و کودکان نمی شود، همواره شاهد چنین طرح هایی خواهیم بود. به گفته این کنشگر اجتماعی دولت و سازمان های عمومی همچون بهزیستی تجارب بسیاری در تکرار تجربه های شکست خورده دارند؛ سازمان هایی که علاقه مندند دوباره چرخ را اداره کنند. یک زمانی ماجرای گرمخانه ها بود و زمانی گورخواب ها رسانه ها و نشریان را تحت تاثیر قرار دادند. دوره ای هم گفتن از زنان معتاد متجاهر روی بورس بود. آسیب هایی که دوره ای خبرساز می شوند و با همان سرعت فراموش. هر جامعه ای برای ایجاد امنیت و آرامش شهروندان سازمان ها و نهادهای متنوعی را فراهم می آوردند؛ سازمان ها و نهادهایی که در هرشرایطی طبق شرح وظایف شان باید ایفای نقش کنند، بی آنکه اعتنایی به تیتر خبرها داشته باشند، هرچند شرایط سال های اخیر نشان می دهد در این بخش هم ضعف هایی داریم. نه از آمار کودکان خیابانی کم شده، نه آماری از ساماندهی آنها در دست داریم و نه اینکه می دانیم چه تعدادی از این چرخه خارج شده اند. مباحث حاشیه نشینی و زنان و مردان معتاد متجاهر هم به همین شکل است. سمن ها- ان جی او ها سال های طولانی است که بخشی از مسئولیت های اجتماعی را به دوش گرفته اند و درحوزه های مختلف اجتماعی ایفای نقش می کنند. سازمان های مردم نهادی که متأسفانه نگاه های بدبینانه تر از گذشته آنها را تهدید می کند. تجربه کشورهای دیگر هم نشان از این دارند که نه سازمان های مردمی و نه دولت ها به تنهایی کاری از پیش نمی برند و هرکجا موفقیتی روبه جلو به چشم خورده، حاصل همکاری و تعامل سازمان های ذی ربط و مشارکت نهادهای مردمی بوده است. با بیش از ٣٠ سال فعالیت درحوزه کودکان کار و خیابان حس می کنم در همان نقطه ایستادیم و در همه این سال ها تنها دور خود چرخیدیم. به باور ربیعی سازمان های مردم نهاد می توانند مرهمی بر این دردها باشند، هرچند ایرادی هم به این سازمان ها وارد است؛ تمرکزش در پایتخت. در برنامه ریزی کلان باید به فکر سمن های پرتوان در روستاها و شهرهای کوچک تر بود. با چه تشخیصی تصمیم گرفته انداز هفته آینده طرح جمع آوری زنان معتاد متجاهر با جدیت شروع می شود، چون به اعتقاد رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر طرح های قبلی به دلیل نبودِ مرکز جامعی برای پذیرش این گروه ها باعث شده بود پلیس نتواند تعداد زیادی از این زنان را جمع آوری کند هرچند سرهنگ حسنوند پیش از این هم در گفت وگو با رسانه ها از شروع طرح جمع آوری زنان معتاد متجاهر در تهران خبر داده بود؛ طرحی که به گفته او در مرحله اول باعث شد ٧٠نفر از این زنان تحویل مراکز غربالگری بهزیستی شوند تا بعد از انجام آزمایش های لازم در مرکزی که برای نگهداری این زنان درنظر گرفته شده، نگهداری شوند. در همان بازه زمانی به گفته رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر پایتخت از بین زنان معتاد متجاهر جمع آوری شده هیچ کدام از آنها به بیماری کرونا مبتلا نبوده اند. لیلا ارشد، فعال اجتماعی حوزه اعتیاد با ١٦سال تجربه در خدمت رسانی به زنان مبتلا به آسیب های اعتیاد نمی داند برچه اساسی تعداد زنان مبتلا به اعتیاد در تهران را هزارنفر اعلام کرده اند. اینکه چرا این طرح قرار است تنها زنان بالای ٦٥سال را پوشش دهد. شاید به خاطر کرونا باشد، شاید هم زخم باز. ارشد طرح هایی از این دست را که به شکل مجزا و فی البداهه و از جانب یک نهاد مطرح می شود، معمولا موفق نمی داند. او به شهروند می گوید: افزایش تعداد زنان مبتلا به مسائل اعتیاد نشان می دهد این طرح ها نتوانسته اند به مسائل این بخش از زنان پاسخ درستی بدهد. ارشد می گوید: با چه تشخیصی تصمیم گرفته اند؟ براساس چه کار کارشناسی ای به این تعداد رسیده اند؟ آیا بعد از جمع آوری قرار است کاری برای این زنان انجام شود؟ آیا زنان بالای ٦٥سال با بیماری و زخم باز مشکلاتی ایجاد کرده اند؟ معمولا این مدل برنامه ها این بخش از زنان را به زیرپوست شهر می برند تا دیده نشوند و شامل حال طرح جمع آوری نشوند. فراری که بی شک آسیب های بیشتری را رقم خواهند زد. راهی برای بازگشت آنان را به جامعه و خانواده از بین جمعیت معتادان کشور حدود ۹درصد را زنان تشکیل می دهند. اگر فرض کنیم تعداد معتادان متجاهر در تهران ۱۵۰۰۰ نفر باشد بین ۵ تا ۷ درصد را زنان معتاد متجاهر تشکیل می دهند که آماری حداکثر هزار نفر را شامل می شوند. فاطمه رضوان مدنی، معاونت توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد به می گوید : به طور مشخص تر، برآورد ما در بهزیستی این است که نزدیک به ۸۰۰ نفر معتاد متجاهر زن در تهران وجود دارد. موضوع معتادان متجاهر زن با موضوع معتادان دارای زخم باز دو مقوله و موضوع متفاوت هستند. به گفته او بهزیستی درباره معتادان متجاهر زن در تهران در حال حاضر یک مرکز با ظرفیت ۱۵۰ نفر فعال دارد که ظرفیت آن تکمیل و قرار است تا پایان ماه جاری یک ظرفیت حداکثر ۳۵۰ نفره دیگر هم راه اندازی شود. در مورد معتادان متجاهر دارای زخم باز طبق ضوابط بهزیستی مسئولیت خاصی ندارد. مطابق مصوبات آخرین جلسه ستاد مبارزه با موادمخدر که اخیرا با توشیح ریاست محترم جمهوری اسلامی به دستگاه های عضو ستاد ابلاغ شده وزارت بهداشت و دانشگاه های تابعه آن موظف به ارایه خدمات به این قبیل بیماران هستند. رضوانی مدنی معتقد است در این مصوبه چنین آمده که نیروی انتظامی این قبیل بیماران را به بیمارستان هایی که دانشگاه ها برای این کار معرفی و در نظر گرفته اند معرفی و اعزام و در آنجا خدمات لازم را دریافت می کنند. حتی در مصوبه آمده در صورت گزارش نیروی انتظامی دال بر عدم همکاری دانشگاه ها یا بیمارستان ها و مراکز درمانی ناجا باید به ستاد گزارش دهد تا اقدامات متعاقب صورت گیرد. اما تعدادی از این بیماران بعد از بهبودی و ترخیص از مراکز برای دریافت اضافی تر و یکی، دو هفته نگهداری بیشتر قبل از ورود به مراکز ماده ۱۶ نیاز به محلی و مرکزی بود که ما در سازمان بهزیستی با همکاران موسسات غیردولتی مرکزی را برای این کار در نظر گرفته ایم که ظرفیت آن حداکثر ۳۵۰ تا ۳۷۰ نفر است. او با تاکید براینکه این مرکز قرار نیست جایگزین مراکز درمانی که دانشگاه های علوم پزشکی برای درمان معتادان دارای زخم باز معرفی کرده اند، بشود و خدمات درمانی به معتادان فوق همچنان باید با هماهنگی نیروی محترم انتظامی و دانشگاه های علوم پزشکی به آنان ارایه شود. این مرکز با اعتباری بیش از دومیلیارد و دویست میلیون تومان آماده سازی شده است. در جریان آماده سازی طی بازدیدی که همکاران ما از مرکز داشتند لازم بود تا برای رفاه حال بیماران ارجاعی امکانات اضافه ای در مرکز استقرار یابد که طی تماس با ستاد مبارزه با موادمخدر مسئولان ستاد موافقت کردند تا مبلغ ۲۵۰میلیون تومان کمک برای تجهیز امکانات اضافی در اختیار مرکز بگذارند که در نهایت این رقم هم از محل اعتبار ساماندهی معتادان متجاهر استان که باید به بهزیستی اختصاص می یافت پرداخت شد. در حقیت همکاران ستاد مبارزه با موادمخدر موافقت کردند تا این رقم برای این مرکز هزینه شود. او ادامه داد: در استان های مختلف بسته به اینکه برای معتادان فوق مقرر بوده تا اقدامات کاهش آسیب یا خدمات نگهداری در مراکز ماده ۱۶ ارایه شود اقدام کرده ایم. در استان های دیگر مشکل چندانی در زمینه زنان معتاد متجاهر و ارایه خدمات به آنان نداریم و در این زمینه در استان های بزرگ کشور مثل خراسان رضوی، اصفهان، فارس و ... به فراخور مراکز نگهداری و درمان معتادان زن متجاهر هم داریم. مشکل عمدتا مربوط به تهران بود که این مشکل هم انشاءالله با افتتاح مرکز موردنظر و در مرحله بعد از سایر تسهیلات مرتفع خواهد شد. کار را ادامه خواهیم داد و انتظار داریم همه دستگاه های مسئول از جمله معاونت زنان ریاست جمهوری وزارت کشور شهرداری و ستاد مبارزه با موادمخدر و سازمان برنامه و بودجه با درک شرایط زنان معتاد متجاهر و اهمیت موضوع به مساعدت ما بیایند و کمک کنند تا خدمات کامل تر و مخصوصا خدمات بعد از خروج از مراکز بهتری و بیشتری به این عده بدهیم و زمینه بازگشت آنان را به جامعه و خانواده فراهم سازیم.