شیوع بیکاری از شیوع کرونا سبقت گرفت

سلامت نیوز:یکی از مهم ترین تبعات شیوع ویروس کووید19 در کشور، تحت تاثیر قرار گرفتن فعالیت های اقتصادی و کسب و کارهای مختلف است. تقابل کرونا با اقتصاد شاید متفاوت ترین ویژگی این ویروس با سایر پادمی‎ ها در طول تاریخ باشد. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه صبح نو ،اگرچه این ویروس، تمام کشور را درگیر خود کرده و اقشار مختلف جامعه را در معرض خطر قرار داده اما به نظر می رسد بعضی از اقشار، بیشتر در معرض آسیب ها و فشارهای اقتصادی حاصل از آن هستند. اخیرا سخنگوی دولت از 1.5 میلیون شغل از دست رفته در بهار 99 سخن گفته است که می تواند پیامدهای جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد. شیوع گسترده ویروس کرونا در سراسر جهان ضربه های مهلک و جبران ناپذیری را به اقتصاد برخی کشورها وارد کرده است؛ آسیبی که هم اقتصاد کلان کشورها و هم کسب وکارهای خرد از آن متأثر شده اند. بدون شک، کشور همواره در تحریم ما نیز از این قاعده مستثنا نیست. حالا پس از چندین ماه که از حضور این ویروس در سراسر ایران می گذرد، زمان مناسبی برای بررسی وضعیت اقتصاد در دوران کرونا و پاسخ به این سؤال است که کرونا چه بر سر اقتصاد کشور آورده است؟ بی شک با تحلیل دقیق ابعاد این موضوع می توان پی برد که هر یک از کسب وکارها در کجای این تحولات قرار دارند. اخیراً مرکز آمار ایران نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در بهار 99 را منتشر کرد که به وضوح تأثیر بیماری کرونا بر بازار کار کشور را نشان می دهد. طبق آمارهای اعلام شده جمعیت شاغلان ۱۵ساله و بیشتر در این فصل ۲۲ میلیون و ۹۶۳ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل تقریباً یک میلیون و پانصد هزار نفر کاهش داشته است. همانطور که پیش تر پیش بینی می شد، بیشترین شغل ازدست رفته در بخش خدمات کشور بوده است. تعداد جمعیت شاغل در بخش خدمات، در بهار امسال معادل ۱۱ میلیون و ۴۰۴ هزار نفر بوده که نسبت به بهار پارسال، بیش از ۷۳۲ هزار نفر کاهش را بازگو می کند. همچنین به نظر می آید که افراد دارای اشتغال ناقص در ایام کرونا، ضربه بزرگی خوردند؛ چراکه جمعیت شاغلان دارای شغل ناقص، حدود ۶۳۴ هزار نفر کاهش یافته تا سهم اشتغال ناقص در بازار کار ایران از ۱۰ درصد در بهار ۹۸ به ۹/ ۷ درصد در بهار ۹۹ برسد. افراد دارای اشتغال ناقص شامل تمام شاغلانی است که در هفته مرجع آمارگیری، کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار کرده اند.اواخر هفته گذشته نیز آقای علی ربیعی، سخنگوی دولت روحانی، طی سخنانی در سفر به شهرستان تنکابن، با اشاره به این تلفات شغلی اظهار کرد: دشمنان تلاش دارند با توطئه های گوناگون روحیه تلاش و امیدواری را در جامعه کاهش دهند، اما برای کاستن از مشکلات باید نسبت به آینده امیدوار بود و با تلاش زیاد در جهت رفع کمبودها و کاستی ها گام برداشت. به گفته ربیعی؛ دولت ۲۱ هزار میلیارد تومان برای ایجاد اشتغال پیش بینی کرده است اما در شوک نخست کرونا، دست کم یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل دچار آسیب شد و یک میلیون و ۳۰۰ هزار شغل در معرض تهدید قرار گرفت و در پی آن یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر هم از کار بیکار شدند. ضمن این که مخرج کسر نرخ بیکاری یعنی تعداد جمعیت فعال اقتصادی نیز با کاهش بیش از یک میلیون و 992 هزار نفر روبه رو شده است. یعنی این افراد به هر دلیل از یافتن شغل ناامید شده و از بازار کار خارج شده اند. کسب و کارهای زیادی هستند که کرونا به معنای واقعی نفس آن ها را گرفت؛ کسب وکارهای مربوط به حوزه گردشگری در صدر آن ها قرار دارند. پس از کرونا سفرهای داخلی و خارجی در بسیاری کشورها به حالت تعلیق درآمد. شرکت های حمل ونقل به خصوص خطوط هوایی دچار زیان و مجبور به کاهش هزینه ها و در نتیجه تعدیل نیرو شدند. سالن های ورزشی، سالن های آرایشی، مراکز آموزشی و مهدکودک ها هم از دیگر مشاغل آسیب دیده از کرونا هستند. رستوران ها، کافی شاپ ها و دیگر اغذیه فروشی های خیابانی هم با از دست دادن بخش مهمی از مشتریان شان از دیگر مشاغل زیان ده در دوران کرونا هستند که مشخص نیست در ماه ها و سال های آتی، حتی با از بین رفتن ویروس کرونا، به دلیل تغییر سبک زندگی و عادات غذایی مردم جهان، مشتریان پیشین خود را بدست خواهند آورد یا نه. همانطور که در آمارها نیز به آن اشاره شده است عمده مشاغل از دست رفته خدماتی هستند و نکته قابل توجه تغییر سبک زندگی در دوران کروناست که به باور برخی کارشناسان مسائل اجتماعی حتی اگر بیماری کرونا ریشه کن شود، ادامه می یابد؛ چراکه پس از همه گیری این بیماری رفتارها و عادت های جدیدی در مردم نهادینه شده است. راهکارها چیست؟ بدیهی است که تغییر سبک زندگی و خواسته های مردم تأثیر اساسی بر اقتصاد داشته باشد و چالش ها و فرصت های متفاوتی در این حوزه ایجاد کند. به همین جهت، شناخت چالش ها و فرصت های به وجود آمده ناشی از کرونا برای هر فعال اقتصادی ضروری به نظر می رسد. در دوران شیوع کرونا شاهد عادت ها و رفتارهای جدیدی در مردم یا در اصطلاح مصرف کنندگان بودیم که احتمالاً تاکنون آن ها را مشاهده کرده اید. حاج اسماعیلی، کارشناس و فعال حوزه کارگری گفت: بازار کار ایران یک بازار کار خدماتی است و این نوع بازار تا زمانی که شرایط کشور با محدودیت های کرونا همراه باشد منفعل خواهد بود. بخشی از خدمات کاملاً تعطیل هستند و بخشی دیگری نیز با محدودیت مواجه هستند. اما بخشی از مشکلاتی که اکنون با بر پیامدهای کرونا افزوده است اثر گذاری تحریم است که اتفاقی غیر قابل انکار است. وی ادامه داد: تحریم ها رفته رفته از یک سال و نیم گذشته که شروع شده اکنون تأثیر گذاری خود را بیشتر و موثرتر می گذارند. بنابراین دولت باید در عین مبارزه با شیوع کرونا برای کاهش اثرگذاری تحریم ها از طریق گشایش اقتصادی و سیاسی برنامه داشته باشد تا بازار کار ایران از این حالت سخت خارج شود. وی همچنین تصریح کرد: بخش هایی از این رکود در بخش اشتغال نیز به سوءمدیریت ها بازمی گردد. اقتصاد ایران تا زمانی که مولد نباشد، تازمانی که به خام فروشی وابسته باشد ما همچنان این مشکلات را داریم البته این فرآیندها برای اصلاح اقتصاد ایران فرآیند طولانی تری است. با این وجود دولت باید در بازار کار تسهیل گری کند. نهادها و سازمان های حاکمیتی و دولت از بازار کار حمایت کنند. بنابر این مجموعه ای از رخدادها و عدم فعالیت ها سبب اخراج و کاهش ظرفیت کار در ایران شده که هر کدام در این ماجرا سهمی دارند. این فعال کارگری افزود: به نظر من در وضعیت فعلی سهم تحریم ها بیش از چیزهای دیگر است. اگر اقتصاد ما یک اقتصاد مولد بود، اگر اقتصاد ما دولتی نبود؛ اگر سوءمدیریت ها کم بود می توانست جور دیگری برداشت کرد. ما در حوزه اداره حوزه اقصاد در کشور مشکل مدیریتی داریم. اگر این موارد در دراز مدت حل شود اثر تحریم کمتر می شود اما در وضعیت فعلی اثر تحریم نسبت به ساختار اقتصادی و کرونا بیشتر است. چرا که این وضعیت برای ماه های آتی ادامه دار خواهد بود و همین موضوع جامعه را نسبت به شرایط کار نگران تر خواهد کرد. همچنین یکی از اقداماتی که دولت می تواند در راستای جبران درآمدهای از دست رفته خانوارها انجام دهد، این است که نیروهای کاری را که به دلیل این بیماری از کار بیکار شده اند، در مشاغل جدید ایجاد شده به خدمت بگیرد. به این صورت که برای فعالیت هایی که دولت در بازه زمانی کنترل شیوع کرونا انجام می دهد، از جمله توزیع اقلام ضروری بهداشتی و کالاهای اساسی به صورت خانه به خانه، یک پلتفرم از نیروی کاری که شغل خود را از دست داده اند و یا سایر نیروی کار در بین اقشار محروم استفاده کند. در این صورت، هم افرادی که شغل خود را از دست داده اند، مشغول کار می شوند و درآمد خود را باز می یابند و هم نیروی کار مورد نیاز برای خدمات رسانی دولتی فراهم می گردد.