سرنوشت زینب در انتظار دختران روستاهای تشنه
سلامت نیوز: مرگ یک کودک به دلیل خفگی در آب و قطع عضو کودکی دیگر به دلیل این که گاندو به او حمله کرده بود، طی روزهای گذشته سبب شد یک بار دیگر توجه ها به سمت سیستان و بلوچستان جلب شود. به گزارش سلامت نیو زبه نقل از روزنامه همدلی ،استانی که نمونه عینی محرومیت است و در تمام سال های گذشته شاهد کمترین رسیدگی ها بوده، طوری که اگر قرار باشد تمام کم توجهی ها به این استان لیست شود طوماری از مشکلات چند ده ساله نوشته می شود که بسیاری از آنها هیچ پیشرفتی نداشته اند. داستان مرگ زینب پورغلامی به یکی از همان مشکلات چندین ساله برمی گردد که گویی اراده ای برای حل آن وجود نداشته است. اگر طی 7سال گذشته لوله آبی که از وسط رودخانه سرباز عبور کرده است، به درستی ایمن سازی می شد یا این که به روی پل منتقل می شد امروز زینب کنار خانواده اش بود.انتشار تصویر پیکر بدون جان زینب پورغلامی دختر 8ساله ساکن روستای جکیگور از توابع بخش پیشین در استان سیستان و بلوچستان با واکنش های بسیاری همراه بوده، شبکه های مجازی و رسانه ها حالا همگی از زینبی صحبت می کنند که به دلیل قطع بودن آب در روستای محل زندگی اش به مانند بسیاری دیگر از کودکان و زنان آن روستا به رودخانه زد، رودخانه ای که قرار بود از آن برای ادامه حیات آب بیاورند، حالا او را سیراب کرد و حیات را از زینب گرفت. دختر 8ساله غرق شد، تا یک بار دیگر پشت گوش اندازی ها و اهمال کاری ها سبب شود خانواده ای عزیزی را از دست بدهد، حالا به نظر می رسد شاید سرنوشت حیات این کودک به سرنوشت یک انتقال لوله وابسته بوده است؛ انتقالی که اگر انجام نشود زینب های زیادی در آن رودخانه غرق خواهند شد. ماجرای انتقال لوله چیست؟ آب شرب برای روستای جکیگور توسط لوله ای که حدود بیست کیلومتر با این روستا فاصله دارد تامین می شود. رحمت حسامی دهیار این روستا در این باره می گوید: روستای جکیگور با شهر پیشین 26کیلومتر فاصله دارد، یک خط لوله 20کیلومتری از یک چاه آب، برای تامین آب شرب جکیگور کشیده شده است که تقریباً حدود 12سال است این مسیر آبرسانی برای روستا به مرجله اجرایی رسیده است. اما مشکل اساسی که وجود دارد بخش هایی از این خط انتقال آب از داخل رودخانه سرباز عبور می کند که چیزی حدود 100 الی 120متر می شود، در نظر بگیرید که اینجا آبراهه کوچکی نیست، رودخانه خیلی بزرگی هست. حسامی در خصوص عبور لوله آب از داخل رودخانه و مشکلی که برای اهالی جکیگور ایجاد کرده است، ادامه می دهد: با هر بار بارندگی که هر دو یا سه ماه می بارد، این لوله بر اثر سیل و فشار رودخانه صدمه می بیند و شکسته می شود و اهالی اینجا با قطعی آب چند روزه مواجه می شوند بنابراین مجبورند برای تامین آب به لب رودخانه بروند. این طور که به نظر می رسد سرنوشتی که برای زینب به وقوع پیوسته است به دنبال همین قطعی چند روزه آب در مرتبه آخر بوده است. آن طور که دهیار جکیگور می گوید: این قطعی ها معمولا هر چند ماه اتفاق می افتد و تنها راه پایان دادن به چنین وضعیتی خارج کردن لوله انتقال آب از درون رودخانه است. تکرار سرنوشت زینب برای دیگران حسامی درباره حل مشکل قطعی آب با اشاره به غرق شدن زینب در این رودخانه بیان می کند: تنها راه حل برای ریشه کن کردن این مشکل آن است که لوله انتقال آب به روستا از رودخانه خارج شود و از روی پلی که وجود دارد عبور کند، در غیر این صورت مانند گذشته هر دو یا سه ماه آب برای روستا قطع می شود و ممکن است دختری مانند زینب به خاطر تامین آب، داخل رودخانه برود و غرق شود. حالا خانواده او تا زنده هستند باید زجر بکشند. الان روحیه خانواده زینب به شدت پایین است یا بهتر است بگویم داغون شده اند. اگر این مشکل حل نشود ما باز هم شاهد اتفاقی که برای زینب افتاد، خواهیم بود. دهیار روستای جکیگور در پاسخ به پرسش روزنامه همدلی درباره این که چند وقت هست که این مشکل برای اهالی روستا وجود دارد و آیا پیگیری ها از سمت دهیاری روستا انجام شده است؟ عنوان می کند: من شنیده ام که بعضی ها گفته اند دهیاری روستا هیچ اقدامی نکرده است، اول این که این مشکل را آیا دهیاری باید حل کند یا اداره آب؟، اما غیر از این ما همه مکاتبات لازم را برای فرماندار و اداره آب انجام داده ایم که تا به امروز نتیجه ای نداشته است. این مشکل از قبل هم بوده است؛ اما خودِ من که 7 سالی می شود دهیار جکیگور شده ام با این مشکل آبرسانی برای روستا رو به رو هستم. کسانی که این مشکل به آنها مربوط می شود پای کار نمی آیند و کار را انجام نمی دهند. او ادامه می دهد: من خودم واقعاً مانده ام که انتقال یک لوله از داخل رودخانه به روی پل چقدر زمان می برد یا این که چه کار بزرگی است که بعد از 7سال هنوز درست نشده و نمی شود. چیزی حدود 100متر یا بیشتر لوله از داخل رودخانه عبور کرده که باور کنید انتقال این صد متر کار خاصی نیست که این همه طولانی شده است؛ تمامی قطعی آب در همه این سال ها از همین محدوده ای هست که لوله از داخل رودخانه عبور کرده است. ماجرای تلخ تکراری این طور که به نظر می رسد مشکلات کمبود یا عدم تامین آب برای روستاهای سیستان و بلوچستان مانند گذشته همچنان قربانی می گیرد. نوید برهان زهی فعال اجتماعی در آن منطقه با انتشار نام زینب پورغلامی در حساب توئیتری خودش به عنوان آخرین قربانی غرق شدن کودکانی که به دنبال تامین آب برای خانواده به دل رودخانه ها زده اند، از اسامی 7 کودک زیر 15سال دیگر هم نام می برد که همگی سرنوشتی مانند زینب داشته اند، و این ها جدا از کودکانی هست که طعمه ای برای گاندو ها می شوند.طی روزهای گذشته حمله یک گاندو به کودکی هشت ساله در سیستان و بلوچستان سبب شد تا دست او قطع شود. با گذشت چند روزی از قطع شدن آب روستایی به نام هوت گت ، امیرحمزه به همراه مادر خود برای شستن لباس ها به کنار رودخانه می رود، او که چند متری از مادرش فاصله گرفته بود، بی خبر گاندو به او حمله می کند، حمله ای که سبب قطع شدن دست امیرحمزه می شود. شاید اگر مادرش و زنان دیگری که کنار رودخانه بودند به موقع به کمکش نمی آمدند او امروز به جای قطع شدن دستش از مچ، جان خود را از دست داده بود. اتفاق مشابهی که سال گذشته برای حوای 10ساله هم اتفاق افتاد و یک دست او هم قطع شد. در این باره برهان زهی با اشاره به تکرار شدن حوادث مشابه برای کودکان در حساب توئیتری خودش نوشته است که به روستاهای سیستان آب برسانید قبل از آنکه کودکانی دیگر قربانی شوند.
تماس با کلینیک تبسم جهت مشاوره سکته مغزی و رزرو نوبت
- شماره تلفن: ۶۶۵۶۴۶۷۴ | ۶۶۴۳۶۲۹۱
- ارسال درخواست ویزیت و مشاوره آنلاین سکته مغزی از طریق واتسپ : 09355354332
- زمان پاسخگویی: ساعت ۹ الی ۲۱
سلامت نیوز: مرگ یک کودک به دلیل خفگی در آب و قطع عضو کودکی دیگر به دلیل این که گاندو به او حمله کرده بود، طی روزهای گذشته سبب شد یک بار دیگر توجه ها به سمت سیستان و بلوچستان جلب شود. به گزارش سلامت نیو زبه نقل از روزنامه همدلی ،استانی که نمونه عینی محرومیت است و در تمام سال های گذشته شاهد کمترین رسیدگی ها بوده، طوری که اگر قرار باشد تمام کم توجهی ها به این استان لیست شود طوماری از مشکلات چند ده ساله نوشته می شود که بسیاری از آنها هیچ پیشرفتی نداشته اند. داستان مرگ زینب پورغلامی به یکی از همان مشکلات چندین ساله برمی گردد که گویی اراده ای برای حل آن وجود نداشته است. اگر طی 7سال گذشته لوله آبی که از وسط رودخانه سرباز عبور کرده است، به درستی ایمن سازی می شد یا این که به روی پل منتقل می شد امروز زینب کنار خانواده اش بود.انتشار تصویر پیکر بدون جان زینب پورغلامی دختر 8ساله ساکن روستای جکیگور از توابع بخش پیشین در استان سیستان و بلوچستان با واکنش های بسیاری همراه بوده، شبکه های مجازی و رسانه ها حالا همگی از زینبی صحبت می کنند که به دلیل قطع بودن آب در روستای محل زندگی اش به مانند بسیاری دیگر از کودکان و زنان آن روستا به رودخانه زد، رودخانه ای که قرار بود از آن برای ادامه حیات آب بیاورند، حالا او را سیراب کرد و حیات را از زینب گرفت. دختر 8ساله غرق شد، تا یک بار دیگر پشت گوش اندازی ها و اهمال کاری ها سبب شود خانواده ای عزیزی را از دست بدهد، حالا به نظر می رسد شاید سرنوشت حیات این کودک به سرنوشت یک انتقال لوله وابسته بوده است؛ انتقالی که اگر انجام نشود زینب های زیادی در آن رودخانه غرق خواهند شد. ماجرای انتقال لوله چیست؟ آب شرب برای روستای جکیگور توسط لوله ای که حدود بیست کیلومتر با این روستا فاصله دارد تامین می شود. رحمت حسامی دهیار این روستا در این باره می گوید: روستای جکیگور با شهر پیشین 26کیلومتر فاصله دارد، یک خط لوله 20کیلومتری از یک چاه آب، برای تامین آب شرب جکیگور کشیده شده است که تقریباً حدود 12سال است این مسیر آبرسانی برای روستا به مرجله اجرایی رسیده است. اما مشکل اساسی که وجود دارد بخش هایی از این خط انتقال آب از داخل رودخانه سرباز عبور می کند که چیزی حدود 100 الی 120متر می شود، در نظر بگیرید که اینجا آبراهه کوچکی نیست، رودخانه خیلی بزرگی هست. حسامی در خصوص عبور لوله آب از داخل رودخانه و مشکلی که برای اهالی جکیگور ایجاد کرده است، ادامه می دهد: با هر بار بارندگی که هر دو یا سه ماه می بارد، این لوله بر اثر سیل و فشار رودخانه صدمه می بیند و شکسته می شود و اهالی اینجا با قطعی آب چند روزه مواجه می شوند بنابراین مجبورند برای تامین آب به لب رودخانه بروند. این طور که به نظر می رسد سرنوشتی که برای زینب به وقوع پیوسته است به دنبال همین قطعی چند روزه آب در مرتبه آخر بوده است. آن طور که دهیار جکیگور می گوید: این قطعی ها معمولا هر چند ماه اتفاق می افتد و تنها راه پایان دادن به چنین وضعیتی خارج کردن لوله انتقال آب از درون رودخانه است. تکرار سرنوشت زینب برای دیگران حسامی درباره حل مشکل قطعی آب با اشاره به غرق شدن زینب در این رودخانه بیان می کند: تنها راه حل برای ریشه کن کردن این مشکل آن است که لوله انتقال آب به روستا از رودخانه خارج شود و از روی پلی که وجود دارد عبور کند، در غیر این صورت مانند گذشته هر دو یا سه ماه آب برای روستا قطع می شود و ممکن است دختری مانند زینب به خاطر تامین آب، داخل رودخانه برود و غرق شود. حالا خانواده او تا زنده هستند باید زجر بکشند. الان روحیه خانواده زینب به شدت پایین است یا بهتر است بگویم داغون شده اند. اگر این مشکل حل نشود ما باز هم شاهد اتفاقی که برای زینب افتاد، خواهیم بود. دهیار روستای جکیگور در پاسخ به پرسش روزنامه همدلی درباره این که چند وقت هست که این مشکل برای اهالی روستا وجود دارد و آیا پیگیری ها از سمت دهیاری روستا انجام شده است؟ عنوان می کند: من شنیده ام که بعضی ها گفته اند دهیاری روستا هیچ اقدامی نکرده است، اول این که این مشکل را آیا دهیاری باید حل کند یا اداره آب؟، اما غیر از این ما همه مکاتبات لازم را برای فرماندار و اداره آب انجام داده ایم که تا به امروز نتیجه ای نداشته است. این مشکل از قبل هم بوده است؛ اما خودِ من که 7 سالی می شود دهیار جکیگور شده ام با این مشکل آبرسانی برای روستا رو به رو هستم. کسانی که این مشکل به آنها مربوط می شود پای کار نمی آیند و کار را انجام نمی دهند. او ادامه می دهد: من خودم واقعاً مانده ام که انتقال یک لوله از داخل رودخانه به روی پل چقدر زمان می برد یا این که چه کار بزرگی است که بعد از 7سال هنوز درست نشده و نمی شود. چیزی حدود 100متر یا بیشتر لوله از داخل رودخانه عبور کرده که باور کنید انتقال این صد متر کار خاصی نیست که این همه طولانی شده است؛ تمامی قطعی آب در همه این سال ها از همین محدوده ای هست که لوله از داخل رودخانه عبور کرده است. ماجرای تلخ تکراری این طور که به نظر می رسد مشکلات کمبود یا عدم تامین آب برای روستاهای سیستان و بلوچستان مانند گذشته همچنان قربانی می گیرد. نوید برهان زهی فعال اجتماعی در آن منطقه با انتشار نام زینب پورغلامی در حساب توئیتری خودش به عنوان آخرین قربانی غرق شدن کودکانی که به دنبال تامین آب برای خانواده به دل رودخانه ها زده اند، از اسامی 7 کودک زیر 15سال دیگر هم نام می برد که همگی سرنوشتی مانند زینب داشته اند، و این ها جدا از کودکانی هست که طعمه ای برای گاندو ها می شوند.طی روزهای گذشته حمله یک گاندو به کودکی هشت ساله در سیستان و بلوچستان سبب شد تا دست او قطع شود. با گذشت چند روزی از قطع شدن آب روستایی به نام هوت گت ، امیرحمزه به همراه مادر خود برای شستن لباس ها به کنار رودخانه می رود، او که چند متری از مادرش فاصله گرفته بود، بی خبر گاندو به او حمله می کند، حمله ای که سبب قطع شدن دست امیرحمزه می شود. شاید اگر مادرش و زنان دیگری که کنار رودخانه بودند به موقع به کمکش نمی آمدند او امروز به جای قطع شدن دستش از مچ، جان خود را از دست داده بود. اتفاق مشابهی که سال گذشته برای حوای 10ساله هم اتفاق افتاد و یک دست او هم قطع شد. در این باره برهان زهی با اشاره به تکرار شدن حوادث مشابه برای کودکان در حساب توئیتری خودش نوشته است که به روستاهای سیستان آب برسانید قبل از آنکه کودکانی دیگر قربانی شوند.