سالمندان، تنها در جاده دشوار زندگی
سلامت نیوز:فردا روز جهانی سالمند است، اما نه فقط برای حدود 8 میلیون و 300 هزار نفری که حالا عنوان سالمندی را یدک می کشند. کاهش نرخ باروری در طول 30 سال گذشته نگرانی ها درباره آینده سالمندی کشورمان را بیشتر کرده است. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ، پژوهشگران بین المللی این سرعت کاهش را در دنیا استثنایی اعلام کرده اند، براین اساس طی سه دهه آینده، کشورمان از 10 درصد سالمند به 30 درصد می رسد و ما به یکی از 5 کشور سالمند جهان تبدیل خواهیم شد. با این تفاوت که ما در آینده با بحران سالمندان تنها مواجه می شویم، چرا؟ چون مهم ترین دلیل آن دقیقاً همین کاهش نرخ باروری است... خوشحالم به خاطر کرونا کسی میهمانم نیسترضا تقوی ، 67 ساله است اما هنوز خودش را یک سالمند نمی داند! می گوید با این برچسب ها فقط انگیزه زنده ماندن را از مردم می گیرند. او تنها نگرانی اش از بابت معیشت و حقوق ماهیانه اش است، با این تورم حتی از رفتن به خانه فرزندانم شرم دارم، می ترسم هزینه روی دست شان بگذارم، چه برسد به اینکه بخواهم از من نگه داری کنند! خانم سیمین مهرآور هم یک بازنشسته 69 ساله است، هنوز در پارک ورزش می کند و به آینده خوشبین است، اما نگرانی اش از بابت مراکز درمانی است.بیمه تکمیلی ندارد و دفترچه بیمه هم کفاف خرج های درمانی اش را نمی دهد. شوهرش فوت کرده و یکی از پسرانش هم چند سالی است که دیگر هزینه ای بابت فیزیوتراپی اش نمی پردازد. خوشحال است که به خاطر کرونا فعلاً کسی نمی تواند ناهار یا شام خانه اش بیاید وگرنه نمی دانست چه باید بکند. همین که یک خانه از شوهرش برایش باقی مانده و دستش جلوی دیگران دراز نیست، راضی است.خانم عذرا هاشمی هم یک مادر 71 ساله است. کرونا خانه نشینش کرده، هفته ای یکی از فرزندانش به او سر می زند، اما می داند دغدغه فرزندانش آنقدر زیاد است کهنمی تواند هر لحظه مزاحم آنها شود. تنهایی اش را با همسایه هایش پر می کند اما اگر کسی نباشد، تا صبح تلویزیون را روشن می کند تا سرش گرم شود، می گوید از تنهایی با مجری ها حرف می زند و حالا شخصیت همه سریال ها و فیلم ها را از حفظ است. اما گلایه اش این است که نمی داند با این تنهایی و دردهای جسمی اش چگونه باید کنار بیاید. افزایش امید به زندگی در سالمندان به گفته رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان، افزایش امید به زندگی، تعداد سالمندان را افزایش داده، اما این یک روند طبیعی است و درهر کشوری با این مشخصات، تعداد سالمندان هم زیاد است، در ایران در طی 20 سال، از سال 55 تا 95، سن امید به زندگی از 57 سال به 77 سال رسیده است. ما به این روند، سالمندی فردی می گوییم که مثبت است. چراکه سالمندان از نظر فرهنگی و اجتماعی ضامن بقای ارزش های سنتی یک جامعه اند، اما در آن سو، سالمندی جمعیت قرار دارد که درصد گروه های جمعیتی سالمند را نشان می دهد. این فرآیند منفی است و چالش هایی را بوجود می آورد. تأخیر در ازدواج، تأخیر در فرزندآوری، کاهش تعداد فرزندان، افزایش ناباروری و مهاجرت ازجمله عواملی است که در کنار افزایش سن امید به زندگی، سهم سالمندان را از نظر درصد جمعیتی افزایش می دهد. در سال 55، سهم سالمندان در آمار، 5 درصد بود که درسال 98 به 10 درصد رسید و جالب اینکه امسال این سهم 10.17 شد و در سال 1421، به 20 درصد می رسد و اما در سال 1435، سهم جمعیت سالمند به 33 درصد خواهد رسید.حسام الدین علامه می گوید: از سال 55 تا 98 حدوداً 43 سال طول کشیده تا جمعیت سالمندی دوبرابر شود، اما از سال 98 تا 1421 ، فقط 23 سال زمان می برد تا جمعیت سالمندی 20 درصد افزایش یابد. سالمندی از چه سنی شروع می شود؟ براساس آمار سازمان بهداشت جهانی و معیارهای سازمان ملل، سن شروع سالمندی در کشورهای آفریقایی و کمتر توسعه یافته، 55 سال، در کشورهای درحال توسعه مثل ایران، 60 سال و در کشورهای توسعه یافته 65 سال است. تجرد قطعی 80 هزار سالمندان و با بیان اینکه دود فرزند کم آوری و کاهش جمعیت، بیشتر از همه به چشم افرادی می رود که ازدواج نمی کنند و یا فرزند کم دارند، می گوید:سالمندان فعلی، در خانواده هایی نگهداری می شوند که بیش از 4 فرزند دارند، (البته طبق آماری از 5.5 فرزند سالمندان فعلی، فقط 2.3 نفر از آنها حمایتگرند) اما ما شاهد کاهش شدید بعد خانوار نسبت به 30 سال گذشته هستیم. هم اکنون تعداد سالمندانی که در مراکز اقامتی نگهداری می شوند، 20 هزار نفر است یعنی سه دهم درصد سالمندان در خانه سالمندان زندگی می کنند، چراکه نگهداری سالمند، خانواده محور و جامعه محور است. خب در 20 سال آینده، آمار تجرد قطعی در سالمندان فعلی به 80 هزار نفر می رسد، درحالیکه حدود یک میلیون و 400 هزار نفر هم اکنون بالای 35 سال (سن تجرد قطعی) داریم، اگر فرض کنیم 400 هزار نفر از این افراد هم تا 60 سالگی ازدواج کنند، باز براساس پیش بینی ها، یک میلیون نفر وارد تجرد قطعی سالمندی می شوند.به گفته علامه، هم اکنون حدود یک میلیون و 900 هزار نفر سالمند در کشور بدون همسر هستند، یعنی یا طلاق گرفته و یا همسر خود را از دست داده اند. این درحالیست که آمار طلاق در جامعه ما در سنین میانسالی در حال افزایش است، خب از یک طرف این افراد هستند، در آن طرف سالمندان مجرد قطعی و در طرف سوم هم سالمندانی قرار دارند که تک فرزند بوده یا اصلاً فرزندی ندارند و باید به این سه مورد، افزایش امید به زندگی را هم اضافه کنیم. همه این افراد نیاز به مراقبت دارند و البته شاغل بودن زنان هم موجب شده تا نگهداری از سالمندان در خانه سخت تر از امروز شود. مجموع این عوامل نشان می دهد که ما باید زیرساخت ها مثل مراکز روزانه، خانه های کوچک، برج های سالمندی، دهکده یا شهرک سالمندی یا بحث بیمه مراقبت های طولانی مدت را افزایش دهیم.وی با بیان اینکه بیمه مراقبت های طولانی در کشورهای دیگر اجرا می شود، اما در ایران هنوز انجام نشده است، می گوید: ما باید الگوی خدمات داوطلبانه مثل بانک زمان یا الگوهای بومی داوطلبانه را که سربازها و دانشجویان در ازای مبلغی به سالمندان خدمت می کنند افزایش دهیم. اگر این اتفاق نیفتد، با بحران مواجه می شویم. ابتلای بیش از 50 درصد سالمندان و فوت بیش از 70 درصد سالمندان در کرونا نشان داد که ما با ضعف های جدی در مراقبت و حمایت از این گروه مواجهیم. مثلاً ما زیرساخت های تأمین مایحتاج و خدمات در منزل را اصلاً تعریف نکرده ایم، یا سیستم شناسایی سالمند تنها و یا مریض را طراحی نکرده ایم.کرونا زنگ هشداری بود تا در این زمینه هم بخش دولتی و هم بخش خصوصی جدی تر وارد شود. 20 نفر متخصص طب سالمندی برای 8 میلیون و 300 هزار نفر احمد دلبری، رئیس انجمن سالمندان می گوید: یکی از مهم ترین دستاوردهای این دوره، ابلاغ نهایی سند ملی سالمندان بود که هفته پیش اجرا شد، براین اساس تکالیفی برعهده 18 دستگاه مسئول گذاشته شده است، اما این همه راه نیست و ما به ملزومات زیادی در این حوزه نیاز داریم. مرحله اول تربیت نیروی متخصص در حوزه سالمندی است که شامل یک مراقب ساده تا متخصص طب سالمندان می شود. هم اکنون ما به 2 هزار و 30 نفرمتخصص طب سالمندان نیاز داریم که در کشور کمتر از 20 نفر وجود دارد. او با اشاره به کمبود مراکز روزانه سالمندان می گوید: در تهران با وجود یک میلیون نفر سالمند، فقط 3 مرکز وجود دارد، درحالی که باید به بیش از 2 هزار مرکز افزایش یابد.به گفته او، ایجاد شهرک سالمندان در کنار باشگاه های سالمندی و بازنشستگی یکی از نیازهای اصلی این دوران است که متأسفانه در کشور ما به آن توجه نشده است، اما در کشورهای توسعه یافته، 5 درصد سالمندان در این شهرک ها زندگی می کنند. از طرفی ما باید دانشگاه های نسل سوم و یا دانشگاه های مهارت آموزی و توانمند سازی سالمندان تأسیس کنیم که متأسفانه در این حوزه نداریم.دلبری، به بانک زمان اشاره می کند و می گوید: در کشورهایی مثل اسپانیا و یونان که شرایط اقتصادی مشابهی با ما دارند، در بحران اقتصادی بانک زمان به کمک سالمندان آمد . در این بانک افراد جوان، میانسال و سالمند جوان از سالمندان از کار افتاده مراقبت می کنند تا در دوره سالمندی این خدمات به آنها باز گردد.ایجاد شهرهای دوستدار سالمند، کلینیک ها و بیمارستان های سالمندی و بیمه های تکمیلی طولانی مدت از دیگر ضروریاتی است که او تأکید دارد زودتر اجرا شود. هم اکنون در کشور ما فقط آسایشگاه سالمندان وجود دارد که حدود 15 هزار سالمند را نگهداری می کند. یعنی به ازای هر 350 سالمند تنها یک تخت آسایشگاهی وجود دارد و این درحالیست که به نگهداری سالمندان در منزل توصیه می شود!
تماس با کلینیک تبسم جهت مشاوره سکته مغزی و رزرو نوبت
- شماره تلفن: ۶۶۵۶۴۶۷۴ | ۶۶۴۳۶۲۹۱
- ارسال درخواست ویزیت و مشاوره آنلاین سکته مغزی از طریق واتسپ : 09355354332
- زمان پاسخگویی: ساعت ۹ الی ۲۱
سلامت نیوز:فردا روز جهانی سالمند است، اما نه فقط برای حدود 8 میلیون و 300 هزار نفری که حالا عنوان سالمندی را یدک می کشند. کاهش نرخ باروری در طول 30 سال گذشته نگرانی ها درباره آینده سالمندی کشورمان را بیشتر کرده است. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ، پژوهشگران بین المللی این سرعت کاهش را در دنیا استثنایی اعلام کرده اند، براین اساس طی سه دهه آینده، کشورمان از 10 درصد سالمند به 30 درصد می رسد و ما به یکی از 5 کشور سالمند جهان تبدیل خواهیم شد. با این تفاوت که ما در آینده با بحران سالمندان تنها مواجه می شویم، چرا؟ چون مهم ترین دلیل آن دقیقاً همین کاهش نرخ باروری است... خوشحالم به خاطر کرونا کسی میهمانم نیسترضا تقوی ، 67 ساله است اما هنوز خودش را یک سالمند نمی داند! می گوید با این برچسب ها فقط انگیزه زنده ماندن را از مردم می گیرند. او تنها نگرانی اش از بابت معیشت و حقوق ماهیانه اش است، با این تورم حتی از رفتن به خانه فرزندانم شرم دارم، می ترسم هزینه روی دست شان بگذارم، چه برسد به اینکه بخواهم از من نگه داری کنند! خانم سیمین مهرآور هم یک بازنشسته 69 ساله است، هنوز در پارک ورزش می کند و به آینده خوشبین است، اما نگرانی اش از بابت مراکز درمانی است.بیمه تکمیلی ندارد و دفترچه بیمه هم کفاف خرج های درمانی اش را نمی دهد. شوهرش فوت کرده و یکی از پسرانش هم چند سالی است که دیگر هزینه ای بابت فیزیوتراپی اش نمی پردازد. خوشحال است که به خاطر کرونا فعلاً کسی نمی تواند ناهار یا شام خانه اش بیاید وگرنه نمی دانست چه باید بکند. همین که یک خانه از شوهرش برایش باقی مانده و دستش جلوی دیگران دراز نیست، راضی است.خانم عذرا هاشمی هم یک مادر 71 ساله است. کرونا خانه نشینش کرده، هفته ای یکی از فرزندانش به او سر می زند، اما می داند دغدغه فرزندانش آنقدر زیاد است کهنمی تواند هر لحظه مزاحم آنها شود. تنهایی اش را با همسایه هایش پر می کند اما اگر کسی نباشد، تا صبح تلویزیون را روشن می کند تا سرش گرم شود، می گوید از تنهایی با مجری ها حرف می زند و حالا شخصیت همه سریال ها و فیلم ها را از حفظ است. اما گلایه اش این است که نمی داند با این تنهایی و دردهای جسمی اش چگونه باید کنار بیاید. افزایش امید به زندگی در سالمندان به گفته رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان، افزایش امید به زندگی، تعداد سالمندان را افزایش داده، اما این یک روند طبیعی است و درهر کشوری با این مشخصات، تعداد سالمندان هم زیاد است، در ایران در طی 20 سال، از سال 55 تا 95، سن امید به زندگی از 57 سال به 77 سال رسیده است. ما به این روند، سالمندی فردی می گوییم که مثبت است. چراکه سالمندان از نظر فرهنگی و اجتماعی ضامن بقای ارزش های سنتی یک جامعه اند، اما در آن سو، سالمندی جمعیت قرار دارد که درصد گروه های جمعیتی سالمند را نشان می دهد. این فرآیند منفی است و چالش هایی را بوجود می آورد. تأخیر در ازدواج، تأخیر در فرزندآوری، کاهش تعداد فرزندان، افزایش ناباروری و مهاجرت ازجمله عواملی است که در کنار افزایش سن امید به زندگی، سهم سالمندان را از نظر درصد جمعیتی افزایش می دهد. در سال 55، سهم سالمندان در آمار، 5 درصد بود که درسال 98 به 10 درصد رسید و جالب اینکه امسال این سهم 10.17 شد و در سال 1421، به 20 درصد می رسد و اما در سال 1435، سهم جمعیت سالمند به 33 درصد خواهد رسید.حسام الدین علامه می گوید: از سال 55 تا 98 حدوداً 43 سال طول کشیده تا جمعیت سالمندی دوبرابر شود، اما از سال 98 تا 1421 ، فقط 23 سال زمان می برد تا جمعیت سالمندی 20 درصد افزایش یابد. سالمندی از چه سنی شروع می شود؟ براساس آمار سازمان بهداشت جهانی و معیارهای سازمان ملل، سن شروع سالمندی در کشورهای آفریقایی و کمتر توسعه یافته، 55 سال، در کشورهای درحال توسعه مثل ایران، 60 سال و در کشورهای توسعه یافته 65 سال است. تجرد قطعی 80 هزار سالمندان و با بیان اینکه دود فرزند کم آوری و کاهش جمعیت، بیشتر از همه به چشم افرادی می رود که ازدواج نمی کنند و یا فرزند کم دارند، می گوید:سالمندان فعلی، در خانواده هایی نگهداری می شوند که بیش از 4 فرزند دارند، (البته طبق آماری از 5.5 فرزند سالمندان فعلی، فقط 2.3 نفر از آنها حمایتگرند) اما ما شاهد کاهش شدید بعد خانوار نسبت به 30 سال گذشته هستیم. هم اکنون تعداد سالمندانی که در مراکز اقامتی نگهداری می شوند، 20 هزار نفر است یعنی سه دهم درصد سالمندان در خانه سالمندان زندگی می کنند، چراکه نگهداری سالمند، خانواده محور و جامعه محور است. خب در 20 سال آینده، آمار تجرد قطعی در سالمندان فعلی به 80 هزار نفر می رسد، درحالیکه حدود یک میلیون و 400 هزار نفر هم اکنون بالای 35 سال (سن تجرد قطعی) داریم، اگر فرض کنیم 400 هزار نفر از این افراد هم تا 60 سالگی ازدواج کنند، باز براساس پیش بینی ها، یک میلیون نفر وارد تجرد قطعی سالمندی می شوند.به گفته علامه، هم اکنون حدود یک میلیون و 900 هزار نفر سالمند در کشور بدون همسر هستند، یعنی یا طلاق گرفته و یا همسر خود را از دست داده اند. این درحالیست که آمار طلاق در جامعه ما در سنین میانسالی در حال افزایش است، خب از یک طرف این افراد هستند، در آن طرف سالمندان مجرد قطعی و در طرف سوم هم سالمندانی قرار دارند که تک فرزند بوده یا اصلاً فرزندی ندارند و باید به این سه مورد، افزایش امید به زندگی را هم اضافه کنیم. همه این افراد نیاز به مراقبت دارند و البته شاغل بودن زنان هم موجب شده تا نگهداری از سالمندان در خانه سخت تر از امروز شود. مجموع این عوامل نشان می دهد که ما باید زیرساخت ها مثل مراکز روزانه، خانه های کوچک، برج های سالمندی، دهکده یا شهرک سالمندی یا بحث بیمه مراقبت های طولانی مدت را افزایش دهیم.وی با بیان اینکه بیمه مراقبت های طولانی در کشورهای دیگر اجرا می شود، اما در ایران هنوز انجام نشده است، می گوید: ما باید الگوی خدمات داوطلبانه مثل بانک زمان یا الگوهای بومی داوطلبانه را که سربازها و دانشجویان در ازای مبلغی به سالمندان خدمت می کنند افزایش دهیم. اگر این اتفاق نیفتد، با بحران مواجه می شویم. ابتلای بیش از 50 درصد سالمندان و فوت بیش از 70 درصد سالمندان در کرونا نشان داد که ما با ضعف های جدی در مراقبت و حمایت از این گروه مواجهیم. مثلاً ما زیرساخت های تأمین مایحتاج و خدمات در منزل را اصلاً تعریف نکرده ایم، یا سیستم شناسایی سالمند تنها و یا مریض را طراحی نکرده ایم.کرونا زنگ هشداری بود تا در این زمینه هم بخش دولتی و هم بخش خصوصی جدی تر وارد شود. 20 نفر متخصص طب سالمندی برای 8 میلیون و 300 هزار نفر احمد دلبری، رئیس انجمن سالمندان می گوید: یکی از مهم ترین دستاوردهای این دوره، ابلاغ نهایی سند ملی سالمندان بود که هفته پیش اجرا شد، براین اساس تکالیفی برعهده 18 دستگاه مسئول گذاشته شده است، اما این همه راه نیست و ما به ملزومات زیادی در این حوزه نیاز داریم. مرحله اول تربیت نیروی متخصص در حوزه سالمندی است که شامل یک مراقب ساده تا متخصص طب سالمندان می شود. هم اکنون ما به 2 هزار و 30 نفرمتخصص طب سالمندان نیاز داریم که در کشور کمتر از 20 نفر وجود دارد. او با اشاره به کمبود مراکز روزانه سالمندان می گوید: در تهران با وجود یک میلیون نفر سالمند، فقط 3 مرکز وجود دارد، درحالی که باید به بیش از 2 هزار مرکز افزایش یابد.به گفته او، ایجاد شهرک سالمندان در کنار باشگاه های سالمندی و بازنشستگی یکی از نیازهای اصلی این دوران است که متأسفانه در کشور ما به آن توجه نشده است، اما در کشورهای توسعه یافته، 5 درصد سالمندان در این شهرک ها زندگی می کنند. از طرفی ما باید دانشگاه های نسل سوم و یا دانشگاه های مهارت آموزی و توانمند سازی سالمندان تأسیس کنیم که متأسفانه در این حوزه نداریم.دلبری، به بانک زمان اشاره می کند و می گوید: در کشورهایی مثل اسپانیا و یونان که شرایط اقتصادی مشابهی با ما دارند، در بحران اقتصادی بانک زمان به کمک سالمندان آمد . در این بانک افراد جوان، میانسال و سالمند جوان از سالمندان از کار افتاده مراقبت می کنند تا در دوره سالمندی این خدمات به آنها باز گردد.ایجاد شهرهای دوستدار سالمند، کلینیک ها و بیمارستان های سالمندی و بیمه های تکمیلی طولانی مدت از دیگر ضروریاتی است که او تأکید دارد زودتر اجرا شود. هم اکنون در کشور ما فقط آسایشگاه سالمندان وجود دارد که حدود 15 هزار سالمند را نگهداری می کند. یعنی به ازای هر 350 سالمند تنها یک تخت آسایشگاهی وجود دارد و این درحالیست که به نگهداری سالمندان در منزل توصیه می شود!