جای پارک را چند می‌خری؟

سلامت نیوز:در تهران حالا حدود 5 میلیون خودرو در رفت و آمدند. هر خودرو به فضای پارکی حدوداً 2 و نیم در دو متر نیاز دارد. سالانه حدود 500 هزار خودرو به کلانشهر تهران اضافه می شود. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ، هر راننده برای پیدا کردن جای پارک در برخی مناطق پرتردد، حدوداً 20 دقیقه زمان صرف می کند. حدود 20 درصد ترافیک خیابان ها نیز ناشی از توقف خودروها برای خالی شدن جای پارک است. اینکه به ازای این تعداد خودرو چقدر جای پارک در تهران تعبیه کرده اند، اما هنوز معلوم نیست! اجاره پارکینگ خانه ها به زبان آموزان از خیابان گاندی که به سمت شمال می پیچید، نرسیده به میدان ونک، وارد کوچه پر ترددی می شوید که به مؤسسه های زبانش معروف است. یک مؤسسه قدیمی اسم و رسم دار که روزانه لااقل پذیرای 100 زبان آموز است. از ابتدا تا انتهای کوچه اگر شرکت ها، مؤسسات و خانه های مسکونی را نادیده بگیرید، نهایتاً برای زبان آموزان این مؤسسه، 5 جای پارک بیشتر پیدا نمی کنید، در حالی که روزانه لاقل 50 زبان آموز با خودروهایشان در این کوچه تردد می کنند. از این اعداد و ارقام تعجب نکنید، دو ساختمان بزرگ مسکونی، درست در اطراف این مؤسسه، 4 پارکینگ خود را برای اجاره گذاشته اند. به این صورت که از ساعت 9 صبح که شروع اولین کلاس است، وقتی پارکینگ های واحد مسکونی خالی می شود، یک نفربه نام نگهبان در جلوی در می ایستد و زبان آموزان را به داخل راهنمایی می کند، بسته به ساعات کلاس ها، قیمت ها متغیر است، از آنجا که معمولاً هر کلاسی بیش از 4 ساعت طول می کشد، رقم ها از 20 هزار تومان شروع شده و به صورت ماهانه به 400 هزار تومان هم می رسد. برای همین چند جای پارک، خیلی ها حاضرند مبالغ بیشتری هم بپردازند. زبان آموزان متقاضی می گویند هر روز لااقل نیم ساعت را به دنبال جای پارک در خیابان های اطراف بودند که علاوه بر افزایش مصرف سوخت و نگرانی از سرقت و تصادف، حالا با خیالی راحت پارک می کنند و به کلاس هایشان می رسند، جالب اینکه هزینه پارکینگ بعضی خودروها، بیشتر از هزینه برگزاری کلاس ها می شود، اما دانشجویان باز هم تمایل دارند تا با پرداخت هزینه ای بیشتر، خیال شان از بابت جای پارک راحت باشد. نگهبان یکی از این واحدهای مسکونی که از کار جدیدش راضی است، می گوید اهالی ساختمان به جای اینکه ماهانه یک میلیون تومان به حساب من واریز کنند، فقط 50 هزار تومان می ریزند، اما به من اجازه داده اند در ساعاتی که خانه نیستند، پارکینگ شان را به زبان آموزان اجاره دهم. من هم با چند نفر توافق کرده ام و آنها مشتری های ثابت من هستند، اما گاهی هم تعدادشان فرق می کند و حتی اگر کسی اصرار داشته باشد، سوئیچ را می گیرم و خودروها را جلوی یکدیگر پارک می کنم، هم کار آنها راه می افتد و هم من و هم اهالی ساختمان راضی هستیم. پرداخت روزی 10 هزار تومان برای پارک ماشین به کارگر ساختمانی که به یکی از میادین فرعی خیابان سهروردی شمالی می افتد، بویژه بعد از کرونا، محال است که اگر شانس یارتان نباشد، بتوانید کمتر از 15 دقیقه به جای پارک دلخواه تان برسید، کارمندان شرکت های خصوصی و دولتی بخوبی می دانند در شرایطی که ساعت اجرای طرح ترافیک بیشتر شده، حداقل باید یک ساعت را در خیابان ها و کوچه های اطراف سرگردان باشند تا بالاخره یک نفر جای پارک محبوب شان را خالی کند. اما برخی ها راه حل مسأله را پیدا کرده اند. برخی کارمندان این حوالی، یک ساختمان نیمه کاره درحال ساخت را نشان کرده و با یکی از کارگرها به توافق رسیده اند تا در ازای پرداخت روزی 10 هزار تومان، جلوی ساختمان را خالی نگه دارد. او هم حالا مشتری های ثابت خود را می شناسد، روزی لااقل به دو نفر، معبر عمومی را اجاره می دهد و از درآمد ماهانه اش هم راضی است.زمان تخلیه مصالح هم سوئیچ را از صاحب خودرو می گیرد و با مدیریت خودش کار را جلو می برد. یا پول بده یا پاره آجر روی ماشینت است در یکی از کوچه های فرعی محله یوسف آباد به سمت میدان فاطمی هم دوباره به همین مشکل برمی خورید. یک کارگر حدوداً 23-24 ساله یک صندلی درب و داغان کهنه را جلوی درب فلزی نیمه باز یک ساختمان نیمه کاره گذاشته و به محض اینکه ببیند خودرویی چند بار عقب و جلو می رود تا بلکه یک نفر جای پارکش را خالی کند، با عجله به سمت او می دود و پیشنهاد می دهد که جلوی در بگذارد و برگردد. او در ازای انجام این کار ظاهراً خیر 15 هزار تومان ناقابل طلب می کند. توجیهش هم اینست که ساعت ها بگردی، جای پارک پیدا نخواهی کرد و بهتر از اینست که جریمه شوی و یا به خودروات آسیب وارد شود. راننده هم کم کم وسوسه می شود، وجه را پرداخت می کند و اما قصه در همین جا تمام نمی شود... خودروی بعدی که از راه می رسد، نمی خواهد به این راحتی ها زیر بار حرف زور برود، می گوید: ماشینم رو همین جا می ذارم، پولم نمی دم! تو هم برو شکایت بکن کارگر ساختمان به کنایه می گوید: پس اگر برگشتی و یک آجر رو سقف ماشینت سقوط کرد، تو هم برو و شکایت کن! تابلو رو هم ببین اشاره می کند به تابلوی قرمز رنگی که تأکید می کند احتمال سقوط مصالح وجود دارد، چند دقیقه بعد راننده عصبانی سریع از مهلکه فرار می کند... اجاره جای پارک برای تست کرونا در جلوی یکی از بیمارستان های معروف پایتخت که حالا ساختمان مجزایی را برای تست کرونا در نظر گرفته، محال است بتوانید جای پارک پیدا کنید، در دور و اطراف هم خبری از پارکینگ طبقاتی یا عمومی نیست. اما نگران نباشید، درست روبه روی کوچه بیمارستان، یک نفر صندلی گذاشته و چهره مستأصل و درمانده شما را که ببیند، با آرامش به سمت تان می آید، خودروی پرایدش را از پارک درمی آورد و بسته به ساعاتی که توقف می کنید، مبلغی را پیشنهاد می دهد. معمولاً مبالغ از 5 هزار تومان تا 30 هزار تومان متغیر است. جالب اینکه این فرد از ساعت 6 صبح سرو کله اش پیدا می شود و با پرایدش طوری پارک می کند که بتواند لاقل برای دو خودرو جای پارک باز کند. خودش می گوید از همان ساعت های اولیه معمولاً مشتری دارد، اما بعدازظهرها بسته به خودروی مشتری، قیمت پرت می پراند و راننده درمانده و عصبانی هم برای اینکه کارش راه بیفتد، هر مبلغی را می پردازد و می رود. به قول خودش این روزها کار و کاسبی اش سکه شده، اغلب مردم برای تست مراجعه می کنند و چون مرکز خصوصی است، مشتری های دست به نقدی هم دارد که حاضرند برای انجام یک تست 20 دقیقه ای، 15 هزار تومان پول پارک بدهند! مرد اعتراف می کند که بعد از بازنشستگی به جای اینکه با مسافران و خیابان ها سر و کله بزند، همین یک جای پارک را به منبع درآمد ماهانه اش تبدیل کرده که از ابتکار عملش هم راضی است. نگهداری جای پارک برای کارمندان رده بالا راننده آقا بعد از ساعت ها گشتزنی، بالاخره کمی جلوتر از در ورودی یکی از ادارات دولتی جای پارک پیدا می کند، اما هنوز پارک دوبلش تمام نشده، نگهبان با داد و فریاد خودش را می رساند تا به او بفهماند این پایه های قرمز رنگ نمایشی نیست! او موظف است برای کارمندان رده بالا، یک جای پارک خالی نگه دارد. کارمندان هم معمولاً ماهانه به او دستخوش می دهند، راننده که اعتراض می کند، او را با پنچر کردن خودرواش تهدید می کند و می رود، مرد می گوید ای کاش زودتر کرونا تمام شود تا با مترو تردد کند. پارکینگ سیار نگهبان مهدکودک، رمپ ورودی را به پارکینگ سیار تبدیل کرده است، یک نفر روی پل می گذارد و دیگری هم جلوی مهدکودک پارک می کند. مشتری های ثابت که معمولاً از مربیان مهد هستند، ماهی 50 هزار تومان می دهند و مشتری های عادی هم روزی 5 هزار تومان! راننده خانم می گوید حاضرم هر مبلغی که باشد بپردازم، اما از محل کارم دور نشوم، شب ها مخصوصاً در زمستان تا به خودروام برسم، از ترس سارق یا مزاحم جانم به لبم می آید...زهرا نژاد بهرام، عضو شورای شهر تهران می گوید: شورا و شهرداری در این دوره به دنبال رویکرد انسان محور نه خودرومحور در شهر هستند، حتی شهردار تهران با دوچرخه سواری در سه شنبه های بدون خودرو بر این نگاه تأکید دارد، من معتقدم رویکرد تأمین پارکینگ دارای اشکال است، چراکه باعث تقویت خودرومحوری در شهر می شود. البته ما در برخی مناطق مثل محله اتابک به دنبال پارکینگ های محله ای رفته ایم، اما نباید اصرار داشته باشیم تا تمام کوچه ها و خیابان ها به پارکینگ های سیار تبدیل شود. این پارکینگ های محله ای هم محدود هستند. سؤال این است چرا برخی ها باید در پارکینگ هایشان 3 تا 4 خودرو نگهداری کنند یا چرا باید به ازای تمام افراد خانواده، یک ماشین وجود داشته باشد؟ شهر نباید تاوان سرمایه دار شدن قشر خاصی را بدهد. ما به این افراد حق نمی دهیم، قرار هم نیست شهر را قیمت گذاری کنیم. اما طرح پارک حاشیه ای که به صورت آزمایشی در منطقه 2 تهران اجرا شد، نمونه موفقی بود که افراد به ازای پرداخت هزینه بعد از 30 دقیقه رایگان، پارک کنند، این طرح می تواند در مناطق دیگر هم اجرا شود تا جای پارک نظام مند شده و در عین حال مسیرها هم کدگذاری شود. تأکید دارم که باید جلوی تقاضا را بگیریم تا عرضه به وجود نیاید.