انزوای دانش‌آموزان خطرناک است

سلامت نیوز:تعطيل شدن مدارس و ادامه آموزش به صورت مجازي حالا شرايط متفاوتي را براي دانش آموزان پديد آورده است؛ شرايطي كه كودكان و نوجوانان را از بستر اجتماعي مدرسه دور مي كند و مي تواند مسائل روحي و عاطفي براي آنها به وجود بياورد. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد ،دكتر علي صاحبي، روانشناس و مدرس دانشگاه در سومين نشست خير و خرد با بررسي چالش هاي پيش روي دانش آموزان، توصيه هايي براي والدين براي گذر از اين وضعيت ارايه كرد. سومين نشست خير و خرد با عنوان تحصيل دانش آموزان در ايام كرونا: چالش ها و فرصت ها در تاريخ يكم مهر 1399 در مشهد برگزار و با توجه به شيوع كرونا، اين برنامه به صورت مجازي و پخش زنده در شبكه هاي اجتماعي اجرا شد. در اين نشست، دكتر علي صاحبي، روانشناس و مدرس دانشگاه سخنران اصلي جلسه و مريم تقوي، مدير دارالاكرام شعبه مشهد به بيان چالش ها و مشكلات آموزشي دانش آموزان در دوران شيوع كرونا پرداختند. تقوي در ابتداي اين نشست صاحبي با اشاره به آثار مهم و قابل توجه ويروس كرونا بر زندگي اجتماعي انسان ها گفت: مسائل آموزشي دانش آموزان را نمي توان به پس از حل بحران كرونا موكول كرد، چون فرزندان و دانش آموزان ما حالا در معرض آسيب هستند. در شرايط بحراني براي كمك به دانش آموزان بايد به آنها كمك كنيم تا لااقل در چهار قلمرو وجودي خود يعني تحصيل، تفريح، روابط و سلامت جسمي خود تعادل ايجاد كنند. اين روانشناس ضمن اشاره به اينكه شيوع ويروس كرونا در كشور عملا حضور دانش آموزان در مدارس را مختل كرده است، تاكيد كرد: ما در يك وضعيت متفاوت و تجربه نشده هستيم. بسياري از شيوه هاي آموزشي در اين شرايط كارايي خود را از دست داده اند و ما بايد بلافاصله به دنبال شيوه هاي متناسب با وضعيت جديد باشيم وگرنه با بحران جدي در فرآيند يادگيري و فعاليت هاي آموزشي روبه رو مي شويم. معلمان و والدين بايد به اين تغيير وضعيت توجه لازم و كافي را داشته باشند. انزوا خطرناك است دكتر صاحبي با اشاره به اينكه در وضعيت فعلي دانش آموزان با سبك جديدي از تعاملات و رفتارها روبه رو هستند كه هيچ پيشينه در تاريخ بشريت نداشته است، گفت: يكي از مهم ترين مسائل در اين زمينه مساله بازي و تفريحات است كه از ضروري ترين نيازهاي كودكان و نوجوانان به شمار مي آيد. يادگيري بسياري از مهارت هاي مهم و عميق انساني از طريق بازي ها انجام مي شود. تنظيم هيجان، حل مساله، خلق استراتژي، تفكر انتزاعي همه از كاركردهاي بازي و تفريح است. بازي نيز مثل بسياري ديگر از ابعاد انسان در تعامل و رابطه با ديگران معنا پيدا مي كند. اين مدرس دانشگاه يكي از تاثيرات مهم شيوع ويروس كرونا بر زيست دانش آموزان را تضعيف روابط دانش آموزان دانست و تاكيد كرد كه دانش آموزان در اين وضعيت در اغلب اوقات خود را منزوي و ايزوله احساس مي كنند. به گفته صاحبي، انزوا از سيگار كشيدن براي سلامتي خطر بيشتري دارد، همان طور كه زندان انفرادي موجب شكستن و فروپاشي رواني فرد مي شود و به همين دليل مصداقي از شكنجه به حساب مي آيد. به عقيده اين روانشناس، به همين دليل ضروري است تا تغيير شرايط روحي دانش آموزان، خروج آنها از انزوا و بحران از سوي والدين جدي انگاشته شود و راه حلي براي ايجاد روابط عميق و پيوندهاي اجتماعي معني دار صميمانه بين دانش آموزان و خانواده صورت بگيرد. اين روانشناس گفت: اگر به جغرافياي كشور نگاه كنيم، ميزان فقر يا كساني كه والدين موثر دارند يا از پس تحصيلات خوب برنمي آيند، زياد است. حاشيه مرزي ايران جايگاه فقر است. براي كمك به حاشيه نشين هاي شهر مشهد، آموزش و پرورش يا توان ندارد يا بودجه ندارد رسيدگي كند چه برسد به جنوب كرمان يا مناطقي مثل سرباز. اما اگر ما بتوانيم به يك دانش آموز كمك كنيم به مدرسه برود و لوازم تحرير و معلم داشته باشد آيا چيزي از فشار فقر كم مي كند؟ در ادامه اين نشست، صاحبي با اشاره به اينكه ويروس كرونا موجب تغييرات رفتاري در ما شده كه مي تواند به طور مستقيم بر سلامت جسمي و روحي ما موثر باشد، گفت: جسم سالم مهم است چون باعث ايجاد تحمل بيشتر مي شود، اميدواري، حوصله و دقت را افزايش و به قدرت و پشتكار و تداوم مي دهد. ما براي ايجاد در تعادل به جسم سالم نياز داريم. مساله آموزش دانش آموزان به هيچ وجه از سلامت آنها جدا نيست. توصيه هايي به والدين دكتر صاحبي با بيان اين چالش ها و محورهاي اساسي در مساله كرونا و دانش آموزان به طور مختصر و محدود به والدين و دانش آموزان پيشنهاداتي ارايه دادند. او به والدين توصيه كرد: به دانش آموزان كمك كنيد تا يك روال روزانه براي خود بسازند و برنامه هاي روزانه خود را طبق يك زمانبندي پيش ببرند. اين روانشناس از خانواده ها خواست تا خودشان نيز برنامه هاي روزانه از جمله زمان خوردن وعده هاي غذايي، خواب و استراحت را به شكل منظم رعايت كنند. واگذاري مسووليت هاي جديد و آموزش ها و توجهات غيردرسي به دانش آموزان و شخصيت دادن به كودكان و نوجوانان در زمينه هاي مختلف نيز از ديگر توصيه هاي دكتر صاحبي به والدين بود. اين توصيه ها به شرح زير است: گام اول: اكنون كه فصل مدرسه آغاز شده والدين كمك كنند كه برنامه ها طبق روال قبل از كرونا روتين شود. اولين اقدام تنظيم ساعت خواب و بيداري اعضاي خانواده است. به نحوي كه دانش آموز طبق برنامه اي روتين بخوابد، بيدار شود، صبحانه بخورد و در جا و مكان مشخصي به عنوان مكان تحصيل مشغول مطالعه و درس خواندن شود. براي شركت در مدرسه آنلاين بايد ساعت خاصي مشخص شود و ضمن درس خواندن بايد هر چيزي كه حواس او را پرت مي كند مانند موبايل از دسترس او دور باشد. اين ساعت بايد خاص و برنامه ريزي شده باشد. خانواده مي تواند موقع غذا خوردن تعامل و گفت وگو داشته باشد و از بهترين اتفاقي كه افتاده صحبت كند. گام دوم: براي خواب برنامه خاصي تنظيم كنند. دانش آموز بين 7 تا 9 ساعت مثل زمان مدرسه استراحت كند، كافي است. نبايد بيشتر بخوابد بايد خوابيدن او نظم داشته باشد. طي روز براي آنها زمان هاي استراحت در نظر بگيريد كه كاملا زمان خصوصي آنها باشد تا بتوانند در آن زمان بندي مشخص كارهاي مورد علاقه شان را انجام دهند مثلا كتاب خواندن، تماشاي فيلم، چت با دوستان و... اين زمان را به آنها بدهيد.گام سوم: به طور روشن و مشخص درباره خطرات اين دوره و كرونا با آنها صحبت كنيد.گام چهارم: تقسيم كار و مسووليت با آنها كمك مي كند مغز آنها از حالت يكنواختي خارج شود. واگذاري اين كار و مسووليت ها سبب مي شود آنها خود را سودمند و موثر ببينند. مثلا در امور منزل اعم از غذا درست كردن، سالاد درست كردن، خريد كردن، نظافت خانه و از اين قبيل كارها كه جزيي از مهارت هاي زندگي محسوب مي شود و آنها بايد ياد بگيرند. گام پنجم: به آنها بگوييد و از آنان بخواهيد عمل مهربانانه انجام بدهند. مي توانند با حفظ اصول بهداشتي بري افراد پير مثل پدربزرگ يا مادربزرگ خريد كنند، در انجام درس و تكاليف به ساير دانش آموزان كمك كنند. فعاليت هاي جسمي براي آنها ترتيب دهيد. در اطراف منزل پياده روي كنند يا با استفاده از برنامه هاي تلويزيوني ورزش و نرمش انجام دهند. برنامه هاي تفريحي، خنده دار و فيلم هاي معنادار تماشا و موسيقي گوش كنند. قسمت پايان سخنراني دكتر علي صاحبي خطاب به دانش آموزان بود. توصيه او به دانش آموزان اين بود كه خود را به طور جدي و صادقانه درباره چرايي كارهايي از قبيل درس خواندن و كسب مهارت ها مورد پرسش قرار دهند. همچنين با تنظيم فعاليت هاي آموزشي، تفريحي و ارتباطي از سلامت جسمي و روحي خود مراقبت كنند تا در برابر بحران كرونا منفعل نباشند و آسيب پذيري كمتري داشته باشند.