ابتلای درمانگران ایرانی به کرونا، بیش از میانگین جهانی
سلامت نیوز: کارشناسان نظام سلامت می گویند به دلیل افزایش بیش از حد خستگی و فرسودگی در بین جامعه پزشکی کشور، کادر درمان در ایران بیش از میانگین جهانی به کرونا مبتلا می شوند به گزارش سلامت نیوز به نقل از سپید آنلاین، آمارهای رسمی از سیر صعودی ابتلا به کرونا در بین درمانگران ایرانی حکایت دارد. این سیر صعودی در چنان مرحله بحرانی است که حالا طبق گفته نمایندگان جامعه پزشکی، آمار ابتلای درمانگران ایرانی به کرونا، بیش از میانگین جهانی است. علیرضا سلیمی، معاون آموزش سازمان نظام پزشکی نیز با اشاره به فرسایشی شدن مبارزه با کرونا و فرسودگی کادر درمان بر لزوم تجدیدنظر و برنامه ریزی طولانی مدت برای مبارزه با این بیماری تاکید می کند و در اظهارنظری قابل تامل، خبر می دهد: میزان درگیری و ابتلای نیروهای متخصص درمانی در ایران بیش از متوسط جهانی است. او به دلایل آمار بالای ابتلا به کرونا در بین درمانگران ایرانی اشاره می کند و می گوید: میزان ابتلا و درگیری نیرو های متخصص و پزشک ایران در بین کشور هایی که به مبارزه با این بیماری می پردازند، بیشتر از حد معمول است. میزان مرگ و میر در بین متخصصان بیهوشی نسبت به متوسط دنیا بیشتر است که این موضوع جای تامل دارد. در مراحل اولیه بیماری، موضوع کمبود وسایل حفاظتی مطرح بود. در مراحل بعدی نیز موضوع خستگی و فرسودگی کادر درمان در اثر شیفت های طولانی مطرح است. بنابراین جا دارد در این رابطه توجه بیشتری به برخی گروه ها مانند متخصصان بیهوشی شود تا میزان ابتلا را کاهش دهیم. او یادآور می شود: میزان ابتلا و مرگ و میر متخصصان بیهوشی در ایران بسیار بالاست. اگرچه به دلیل اینکه بسیاری از آن ها در سیستم های خارج بیمارستانی بستری و فوت شده اند، آمار دقیقی وجود ندارد. امیدواریم که چاره ای برای این موضوع اندیشیده شود و کمیته ویژه ای برای ارتقای استاندار دها تشکیل شود تا میزان ابتلا در نیرو های متخصص کمتر شود. باید در نظر داشت که جایگزینی نیروی متخصص بسیار دشوار است و سال ها طول می کشد تا بتوان نیرویی را جایگزین کرد. سلیمی خاطرنشان می کند: در سازمان نظام پزشکی، آموزش های لازم برای خود مراقبتی پزشکان خط مقدم درمان به لحاظ روانی و جسمی در برابر این بیماری داده می شود، اما از آموزش تا به عمل رسیدن این خود مراقبتی ها فاصله ای وجود دارد که با برنامه ریزی و امکانات قابل پر شدن است. باید حمایت های لازم مالی و روانی از این افراد و خانواده های آن ها صورت گیرد تا بتوانند این فشار ها را تحمل کنند و همچنان با توان حداکثری در خط مقدم بیماری حاضر باشند. رئیس انجمن علمی بیهوشی و مراقبت های ویژه با تاکید بر اینکه مردم دنیا در همه گیری بیماری کووید ۱۹ روز های سختی را پشت سر می گذارند، اظهار می کند: از ابتدای شیوع کرونا، هیچ فرد و نهادی در جهان، جمع بندی صحیحی در مورد این بیماری نداشت و روزانه تجربه های جدیدی در این رابطه ثبت شد. پس از چند ماه درگیری با بیماری، آنچه همه متخصصان در مورد آن اذعان دارند این است که پیچیدگی ها و مشکلاتی که این بیماری دارد فراتر از تصور است. بیماری کرونا، نه تنها یک مساله پزشکی که همزمان مساله ای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که طولانی شدن آن تاثیرات مختلفی را روی زندگی افراد دارد. سلیمی، تاکید می کند: در شرایط کنونی، مقابله با کرونا فرسایشی شده است و آن هایی که در خط مقدم این بیماری هستند مانند کارکنان حوزه سلامت، فشار و استرس زیادی را متحمل می شوند. زمانی که با پیک بیماری مواجه می شویم، بیمارستان ها با توان حداکثری کار می کنند. بنابراین این فشار بیشتر و تحمل آن سخت تر می شود. ادامه مبارزه با این بیماری نیاز به برنامه ریزی طولانی مدت دارد. امیدواریم که این موضوع در برنامه ریزی های کلان ایران و سایر کشور های جهان دیده شود و بودجه های خاصی برای تهیه وسایل مورد نیاز، دارو ها و حمایت از افرادی که در این حوزه کار می کنند، در نظر گرفته شود و تدابیر درازمدت تری اندیشیده شود. این بیماری در حال حاضر در جهان ادامه داشته و باید برای یک مبارزه طولانی آماده باشیم. معاون آموزش سازمان نظام پزشکی اظهار می کند: با وجود طولانی شدن بیماری کرونا، ایران به لحاظ ارائه خدمات به بیماران، سرانه و امکانات بهداشتی سرافراز بوده است. ایران یکی از بهترین ارائه دهندگان خدمات به بیماران مبتلا به کووید ۱۹ در بین کشور های جهان بوده است. کادر درمان از جان مایه می گذارند و تا روزی هم که باشند همین کار را انجام می دهند، اما باید برای غلبه بر این مشکل بزرگ، تجدیدنظر کرد. با توجه به اینکه بیماری طولانی تر می شود، باید با برنامه ریزی بهتر مشکلات این حوزه را ترمیم کنیم تا فشار کمتری بر کادر پزشکی وارد آید. چرا درمانگران ایرانی، بیش از میانگین جهانی به کرونا مبتلا می شوند؟ بسیاری از نیروهای درمانی به طور مستمر با بیماران مبتلا به کرونا در ارتباط هستند. به همین دلیل نیز در همه نقاط جهان، آمار ابتلای کادر درمان به کرونا بیشتر از میانگین جامعه است، اما مشکل اینجاست که به گفته کارشناسان، کادر درمان در ایران بیش از نیروهای درمانی در سایر کشورها به کرونا مبتلا می شوند.محمدهادی بیابانی، متخصص رادیولوژی در گفتگو با سپید به بخشی از دلایل آمار بالای ابتلا به کرونا در بین درمانگران ایرانی اشاره می کند و یادآور می شود: خستگی و فرسودگی در کادر درمان می تواند آمار ابتلا به کرونا را در بین این نیروها افزایش دهد. وقتی یک نیروی درمانی همزمان به جای چند نفر کار کند، فرسایش جسمی و روانی برای این نیروی درمانی مضاعف خواهد شد. در شرایطی که خستگی جسمی و روانی فراتر از توان کادر درمان باشد، در آن شرایط کادر درمان کاملا مستعد ابتلا به کرونا خواهد بود. شیفت های طولانی و کار طاقت فرسا موجب ضعف، بی حالی و کاهش سیستم ایمنی بدن می شود. در شیفت های طولانی، احتمال خسته شدن از پروتکل های درمانی و رها کردن اصول خودمراقبتی نیز بیشتر می شود. همه این عوامل موجب می شود که کادر درمان در ایران، بسیار بیشتر از حد میانگین جهانی به کرونا مبتلا شود. او یادآور می شود: وقتی کادر درمان بیشتر از حد توانش کار کند و در شیفت های طولانی مدت باشد، مدت زمان مواجهه کادر درمان با بیماران مبتلا به کرونا نیز بسیار بیشتر خواهد شد. همین افزایش زمان مواجهه با بیماران به افزایش احتمال ابتلا به کرونا منجر می شود. اگر شیفت های کاری، کوتاه مدت باشد و کادر درمان فراتر از حد توانش کار نکند، مدت زمان مواجهه کادر درمان با بیماران مبتلا به کرونا نیز کمتر و معقول تر خواهد شد. شیفت های کوتاه مدت موجب می شود که کادر درمان با هوشیاری و رغبت بیشتری در راستای رعایت پروتکل های بهداشتی در بیمارستان ها عمل کند. اگر همین روند کار فرسایشی کادر درمان تداوم پیدا کند، احتمال افزایش ابتلای درمانگران به کرونا نیز بیشتر خواهد شد. بیابانی تاکید می کند: همه این دلایل ذکر شده با این پیش فرض است که وسایل محافظتی در برابر کرونا به طور کامل در اختیار کادر درمان قرار بگیرد. در صورتی که تامین این تجهیزات به خوبی صورت نگیرد، احتمال ابتلا به کرونا در کادر درمان نیز بیشتر از میزان فعلی خواهد شد. نباید فراموش کنیم که تبعات ابتلای کادر درمان به کرونا بسیار بیشتر از تبعات ابتلای سایر شهروندان است، زیرا ابتلای جامعه پزشکی به کرونا به این معنی است که توان کادر درمان برای مقابله با کرونا کمتر می شود. وقتی کادر درمان به کرونا مبتلا شود و توان بیمارستان ها کاهش یابد، در آن صورت احتمال افزایش آمار مرگ و میر بیماران بر اثر کرونا نیز بیشتر خواهد شد. همچنین شیما خدابنده، پرستار فعال در حوزه درمان کرونا هم به سپید می گوید: تصور کنید وقتی یک پرستار در چند شیفت در بیمارستان خدمت می کند، این پرستار نمی تواند در تمام طول این مدت با ماسک و لوازم حفاظتی باشد. رعایت دائم پروتکل های بهداشتی در مراکز درمانی شاید از لحاظ تئوری امکان پذیر باشد، اما از نظر عملی نمی توان در چند شیفت کاری به طور مداوم با ماسک و شیلد و تجهیزات حفاظتی کار کرد. از یک جایی به بعد دیگر آنقدر خسته و کلافه می شوید که حوصله هیچ پروتکلی را ندارید. اگر شیفت ها کوتاه تر باشد و یا نیروی جایگزین بلافاصله حاضر شود، احتمال خسته شدن از پروتکل ها نیز کمتر می شود. او یادآور می شود: اغلب پرستارانی که در بخش های درمان کرونا فعالیت می کنند، حتی در زمان رسیدن به خانه خودشان هم دچار اضطراب هستند، زیرا می ترسند که مبادا بیماری کرونا را به اعضای خانواده خود منتقل کنند. این اضطراب تا وقتی کرونا وجود داشته باشد، همراه مداوم پرستاران است. شاید خیلی ها با خودشان فکر کنند که پرستار بعد از گذشت دو هفته از ابتلا به کرونا، حالش خوب می شود و دوباره به بیمارستان باز می گردد، اما واقعا خیلی اوقات این فرضیه درست نیست. برخی از همکاران ما که به کرونا مبتلا شده اند، دچار چنان عوارض طولانی شده اند که دوره درمان آنها گاهی چند ماه طول می کشد. در این شرایط انتظار داریم که برای جلوگیری از افزایش آمار ابتلای کادر درمان به کرونا، جذب نیروهای جدید در اولویت قرار بگیرد. ایران در فهرست 3 کشور پرخطر برای کادر درمان آنطور که آمارهای رسمی می گوید، کشور ما در زمره سه کشور نخست جهان در زمینه ابتلای کادر درمان به کرونا قرار دارد. علیرضا زالی، فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران نیز معدل میزان ابتلای کادر درمان در ایران به ویروس کرونا را نسبت به استاندارد جهانی بالا می داند و می گوید: آمار تطبیقی نشان می دهد ایران، آمریکا و روسیه سه کشوری هستند که از نظر قدر مطلق ابتلا، میزان ابتلای کادر درمان در این کشورها بالاتر است. در پیک اول که شروع بیماری بود، تجهیزات حفاظتی به اندازه مکفی در بیمارستان ها توزیع نشده بود. طبیعتا جامعه پزشکی هم آموزش های لازم را در زمینه مقابله با اپیدمی و نحوه ابتلا به بیماری و حفاظت عمومی ندیده بودند، اما در حال حاضر باوجود اینکه وسایل حفاظت فردی در دسترس است و آموزش های لازم دیده شده و تجربه گروه های پزشکی هم افزایش پیدا کرده، اما میزان ابتلا به چند دلیل بالاتر است. زالی ادامه می دهد: مهم ترین دلیلش این است که فرایند خستگی مزمن تیم پزشکی که یک مساله غیرقابل اجتناب است، موجب شده سطح دفاعی و ایمنی افراد کاهش پیدا کند. طبیعتا وقتی افراد خسته تر می شوند و انگیزه هایشان کمرنگ می شود، از نظر سیستم ایمنی بدن در معرض خطر بیشتری قرار می گیرند. سطح بالای خستگی و فرسایشی بودن بیماری کووید ۱۹ موجب شده انگیزه های افراد برای استفاده از وسایل حفاظتی کاهش پیدا کند. مطالعه میدانی در سه دانشگاه علوم پزشکی در تهران نشان می دهد ۲۳ درصد گروه های پرستاری و پشتیبانی بیمارستان ها با وجود وسایل حفاظتی در مراکز درمان به اندازه کافی از این وسایل استفاده نکرده بودند. در جامعه پزشکی این عدد حدود ۱۲ تا ۱۸ درصد است. به این دلیل که پوشیدن لباس های کاور در فضای گرم و با تهویه نامناسب بیمارستان ها کاری سخت است. زالی یادآور می شود: ما تنها دستگاهی هستیم که متاسفانه بخش زیادی از درآمد پرسنل مورد لزوم را باید از منابع غیردولتی پرداخت کنیم. در تهران نزدیک به ۲۵ تا ۳۰ درصد نیروهای شاغل مجموعه بیمارستان های ما کسانی هستند که بودجه دولتی و بند و برای آنها ترسیم نشده و بیمارستان ها برای رفع نیازهایشان مجبور شده اند از این نیروها استفاده کنند. این مساله فشار مضاعفی را به اقتصاد ضعیف و شکننده بیمارستان ها در سال های اخیر وارد کرده است. متاسفانه هیچ وقت کسی این موضوع را بطور جدی مورد توجه قرار نداده است که یک بار و برای همیشه تمام نیروهای بهداشتی درمانی کشور مورد حمایت قرار بگیرند. وی به مشکلات جذب نیرو در حوزه بهداشت و درمان اشاره می کند و می گوید: برخی کشورها الگوی موفقی در این زمینه داشتند. به طور مثال آلمان را کشور موفقی در زمینه بحث جبران خدمات کارکنان بهداشتی و درمانی و رضایتمندی کارکنان می دانم. در آلمان از همان روزهای آغازین به تمامی بیمارستان هایی که توانستند در ایجاد، توسعه و تبدیل تخت های مراقبت های ویژه کرونا امکانات ایجاد کنند، پاداش روزانه پرداخت کردند که تقریبا بین ۲.۲ برابر حقوق روزانه پرسنل افزایش پیدا کرد. این کار یکی از مدل های موفق بود و در برخی کشورهای دیگر هم مدلی شبیه به آلمان اتفاق افتاد. زالی خاطرنشان می کند: در روزهای اول پیشنهاداتی داشتیم به این مفهوم که کسانی که در حوزه بهداشت و درمان در مقابله با کرونا فعالیت می کنند، افزایش پایه حقوق ۲۰ درصدی داشته باشند و این پاداش تا سال های متمادی استمرار پیدا کند. یعنی تقریبا شبیه به کاری که در کشور آلمان اتفاق افتاد. سازمان نظام پزشکی نیز می تواند با جمع آوری سایر بسته های تشویقی در کشورهای مختلف به عنوان الگوسازی از آن بهره مند شود تا این جنبه ها موجب ارتقای عملکرد تیم پزشکی شود. در شرایطی که آمارهای رسمی، حاکی از آن است که در کشور ما آمار ابتلای کادر درمان به کرونا، بالاتر از حد میانگین جهانی است، کارشناسان نظام سلامت تاکید دارند که این شرایط به دلیل خستگی و فرسودگی مزمن کادر درمان اتفاق افتاده است. آنها معتقدند برای کنترل این وضعیت بحرانی باید نیروهای درمانی تازه نفس جذب شوند تا ضمن رعایت پروتکل های بهداشتی و اعمال محدودیت های کرونایی در جامعه، آمار بستری ها کاهش یابد. در صورت کاهش آمار بستری ها و جذب نیروهای جدید، آمار ابتلای کادر درمان به کرونا نیز کمتر خواهد شد.
تماس با کلینیک تبسم جهت مشاوره سکته مغزی و رزرو نوبت
- شماره تلفن: ۶۶۵۶۴۶۷۴ | ۶۶۴۳۶۲۹۱
- ارسال درخواست ویزیت و مشاوره آنلاین سکته مغزی از طریق واتسپ : 09355354332
- زمان پاسخگویی: ساعت ۹ الی ۲۱
سلامت نیوز: کارشناسان نظام سلامت می گویند به دلیل افزایش بیش از حد خستگی و فرسودگی در بین جامعه پزشکی کشور، کادر درمان در ایران بیش از میانگین جهانی به کرونا مبتلا می شوند به گزارش سلامت نیوز به نقل از سپید آنلاین، آمارهای رسمی از سیر صعودی ابتلا به کرونا در بین درمانگران ایرانی حکایت دارد. این سیر صعودی در چنان مرحله بحرانی است که حالا طبق گفته نمایندگان جامعه پزشکی، آمار ابتلای درمانگران ایرانی به کرونا، بیش از میانگین جهانی است. علیرضا سلیمی، معاون آموزش سازمان نظام پزشکی نیز با اشاره به فرسایشی شدن مبارزه با کرونا و فرسودگی کادر درمان بر لزوم تجدیدنظر و برنامه ریزی طولانی مدت برای مبارزه با این بیماری تاکید می کند و در اظهارنظری قابل تامل، خبر می دهد: میزان درگیری و ابتلای نیروهای متخصص درمانی در ایران بیش از متوسط جهانی است. او به دلایل آمار بالای ابتلا به کرونا در بین درمانگران ایرانی اشاره می کند و می گوید: میزان ابتلا و درگیری نیرو های متخصص و پزشک ایران در بین کشور هایی که به مبارزه با این بیماری می پردازند، بیشتر از حد معمول است. میزان مرگ و میر در بین متخصصان بیهوشی نسبت به متوسط دنیا بیشتر است که این موضوع جای تامل دارد. در مراحل اولیه بیماری، موضوع کمبود وسایل حفاظتی مطرح بود. در مراحل بعدی نیز موضوع خستگی و فرسودگی کادر درمان در اثر شیفت های طولانی مطرح است. بنابراین جا دارد در این رابطه توجه بیشتری به برخی گروه ها مانند متخصصان بیهوشی شود تا میزان ابتلا را کاهش دهیم. او یادآور می شود: میزان ابتلا و مرگ و میر متخصصان بیهوشی در ایران بسیار بالاست. اگرچه به دلیل اینکه بسیاری از آن ها در سیستم های خارج بیمارستانی بستری و فوت شده اند، آمار دقیقی وجود ندارد. امیدواریم که چاره ای برای این موضوع اندیشیده شود و کمیته ویژه ای برای ارتقای استاندار دها تشکیل شود تا میزان ابتلا در نیرو های متخصص کمتر شود. باید در نظر داشت که جایگزینی نیروی متخصص بسیار دشوار است و سال ها طول می کشد تا بتوان نیرویی را جایگزین کرد. سلیمی خاطرنشان می کند: در سازمان نظام پزشکی، آموزش های لازم برای خود مراقبتی پزشکان خط مقدم درمان به لحاظ روانی و جسمی در برابر این بیماری داده می شود، اما از آموزش تا به عمل رسیدن این خود مراقبتی ها فاصله ای وجود دارد که با برنامه ریزی و امکانات قابل پر شدن است. باید حمایت های لازم مالی و روانی از این افراد و خانواده های آن ها صورت گیرد تا بتوانند این فشار ها را تحمل کنند و همچنان با توان حداکثری در خط مقدم بیماری حاضر باشند. رئیس انجمن علمی بیهوشی و مراقبت های ویژه با تاکید بر اینکه مردم دنیا در همه گیری بیماری کووید ۱۹ روز های سختی را پشت سر می گذارند، اظهار می کند: از ابتدای شیوع کرونا، هیچ فرد و نهادی در جهان، جمع بندی صحیحی در مورد این بیماری نداشت و روزانه تجربه های جدیدی در این رابطه ثبت شد. پس از چند ماه درگیری با بیماری، آنچه همه متخصصان در مورد آن اذعان دارند این است که پیچیدگی ها و مشکلاتی که این بیماری دارد فراتر از تصور است. بیماری کرونا، نه تنها یک مساله پزشکی که همزمان مساله ای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که طولانی شدن آن تاثیرات مختلفی را روی زندگی افراد دارد. سلیمی، تاکید می کند: در شرایط کنونی، مقابله با کرونا فرسایشی شده است و آن هایی که در خط مقدم این بیماری هستند مانند کارکنان حوزه سلامت، فشار و استرس زیادی را متحمل می شوند. زمانی که با پیک بیماری مواجه می شویم، بیمارستان ها با توان حداکثری کار می کنند. بنابراین این فشار بیشتر و تحمل آن سخت تر می شود. ادامه مبارزه با این بیماری نیاز به برنامه ریزی طولانی مدت دارد. امیدواریم که این موضوع در برنامه ریزی های کلان ایران و سایر کشور های جهان دیده شود و بودجه های خاصی برای تهیه وسایل مورد نیاز، دارو ها و حمایت از افرادی که در این حوزه کار می کنند، در نظر گرفته شود و تدابیر درازمدت تری اندیشیده شود. این بیماری در حال حاضر در جهان ادامه داشته و باید برای یک مبارزه طولانی آماده باشیم. معاون آموزش سازمان نظام پزشکی اظهار می کند: با وجود طولانی شدن بیماری کرونا، ایران به لحاظ ارائه خدمات به بیماران، سرانه و امکانات بهداشتی سرافراز بوده است. ایران یکی از بهترین ارائه دهندگان خدمات به بیماران مبتلا به کووید ۱۹ در بین کشور های جهان بوده است. کادر درمان از جان مایه می گذارند و تا روزی هم که باشند همین کار را انجام می دهند، اما باید برای غلبه بر این مشکل بزرگ، تجدیدنظر کرد. با توجه به اینکه بیماری طولانی تر می شود، باید با برنامه ریزی بهتر مشکلات این حوزه را ترمیم کنیم تا فشار کمتری بر کادر پزشکی وارد آید. چرا درمانگران ایرانی، بیش از میانگین جهانی به کرونا مبتلا می شوند؟ بسیاری از نیروهای درمانی به طور مستمر با بیماران مبتلا به کرونا در ارتباط هستند. به همین دلیل نیز در همه نقاط جهان، آمار ابتلای کادر درمان به کرونا بیشتر از میانگین جامعه است، اما مشکل اینجاست که به گفته کارشناسان، کادر درمان در ایران بیش از نیروهای درمانی در سایر کشورها به کرونا مبتلا می شوند.محمدهادی بیابانی، متخصص رادیولوژی در گفتگو با سپید به بخشی از دلایل آمار بالای ابتلا به کرونا در بین درمانگران ایرانی اشاره می کند و یادآور می شود: خستگی و فرسودگی در کادر درمان می تواند آمار ابتلا به کرونا را در بین این نیروها افزایش دهد. وقتی یک نیروی درمانی همزمان به جای چند نفر کار کند، فرسایش جسمی و روانی برای این نیروی درمانی مضاعف خواهد شد. در شرایطی که خستگی جسمی و روانی فراتر از توان کادر درمان باشد، در آن شرایط کادر درمان کاملا مستعد ابتلا به کرونا خواهد بود. شیفت های طولانی و کار طاقت فرسا موجب ضعف، بی حالی و کاهش سیستم ایمنی بدن می شود. در شیفت های طولانی، احتمال خسته شدن از پروتکل های درمانی و رها کردن اصول خودمراقبتی نیز بیشتر می شود. همه این عوامل موجب می شود که کادر درمان در ایران، بسیار بیشتر از حد میانگین جهانی به کرونا مبتلا شود. او یادآور می شود: وقتی کادر درمان بیشتر از حد توانش کار کند و در شیفت های طولانی مدت باشد، مدت زمان مواجهه کادر درمان با بیماران مبتلا به کرونا نیز بسیار بیشتر خواهد شد. همین افزایش زمان مواجهه با بیماران به افزایش احتمال ابتلا به کرونا منجر می شود. اگر شیفت های کاری، کوتاه مدت باشد و کادر درمان فراتر از حد توانش کار نکند، مدت زمان مواجهه کادر درمان با بیماران مبتلا به کرونا نیز کمتر و معقول تر خواهد شد. شیفت های کوتاه مدت موجب می شود که کادر درمان با هوشیاری و رغبت بیشتری در راستای رعایت پروتکل های بهداشتی در بیمارستان ها عمل کند. اگر همین روند کار فرسایشی کادر درمان تداوم پیدا کند، احتمال افزایش ابتلای درمانگران به کرونا نیز بیشتر خواهد شد. بیابانی تاکید می کند: همه این دلایل ذکر شده با این پیش فرض است که وسایل محافظتی در برابر کرونا به طور کامل در اختیار کادر درمان قرار بگیرد. در صورتی که تامین این تجهیزات به خوبی صورت نگیرد، احتمال ابتلا به کرونا در کادر درمان نیز بیشتر از میزان فعلی خواهد شد. نباید فراموش کنیم که تبعات ابتلای کادر درمان به کرونا بسیار بیشتر از تبعات ابتلای سایر شهروندان است، زیرا ابتلای جامعه پزشکی به کرونا به این معنی است که توان کادر درمان برای مقابله با کرونا کمتر می شود. وقتی کادر درمان به کرونا مبتلا شود و توان بیمارستان ها کاهش یابد، در آن صورت احتمال افزایش آمار مرگ و میر بیماران بر اثر کرونا نیز بیشتر خواهد شد. همچنین شیما خدابنده، پرستار فعال در حوزه درمان کرونا هم به سپید می گوید: تصور کنید وقتی یک پرستار در چند شیفت در بیمارستان خدمت می کند، این پرستار نمی تواند در تمام طول این مدت با ماسک و لوازم حفاظتی باشد. رعایت دائم پروتکل های بهداشتی در مراکز درمانی شاید از لحاظ تئوری امکان پذیر باشد، اما از نظر عملی نمی توان در چند شیفت کاری به طور مداوم با ماسک و شیلد و تجهیزات حفاظتی کار کرد. از یک جایی به بعد دیگر آنقدر خسته و کلافه می شوید که حوصله هیچ پروتکلی را ندارید. اگر شیفت ها کوتاه تر باشد و یا نیروی جایگزین بلافاصله حاضر شود، احتمال خسته شدن از پروتکل ها نیز کمتر می شود. او یادآور می شود: اغلب پرستارانی که در بخش های درمان کرونا فعالیت می کنند، حتی در زمان رسیدن به خانه خودشان هم دچار اضطراب هستند، زیرا می ترسند که مبادا بیماری کرونا را به اعضای خانواده خود منتقل کنند. این اضطراب تا وقتی کرونا وجود داشته باشد، همراه مداوم پرستاران است. شاید خیلی ها با خودشان فکر کنند که پرستار بعد از گذشت دو هفته از ابتلا به کرونا، حالش خوب می شود و دوباره به بیمارستان باز می گردد، اما واقعا خیلی اوقات این فرضیه درست نیست. برخی از همکاران ما که به کرونا مبتلا شده اند، دچار چنان عوارض طولانی شده اند که دوره درمان آنها گاهی چند ماه طول می کشد. در این شرایط انتظار داریم که برای جلوگیری از افزایش آمار ابتلای کادر درمان به کرونا، جذب نیروهای جدید در اولویت قرار بگیرد. ایران در فهرست 3 کشور پرخطر برای کادر درمان آنطور که آمارهای رسمی می گوید، کشور ما در زمره سه کشور نخست جهان در زمینه ابتلای کادر درمان به کرونا قرار دارد. علیرضا زالی، فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران نیز معدل میزان ابتلای کادر درمان در ایران به ویروس کرونا را نسبت به استاندارد جهانی بالا می داند و می گوید: آمار تطبیقی نشان می دهد ایران، آمریکا و روسیه سه کشوری هستند که از نظر قدر مطلق ابتلا، میزان ابتلای کادر درمان در این کشورها بالاتر است. در پیک اول که شروع بیماری بود، تجهیزات حفاظتی به اندازه مکفی در بیمارستان ها توزیع نشده بود. طبیعتا جامعه پزشکی هم آموزش های لازم را در زمینه مقابله با اپیدمی و نحوه ابتلا به بیماری و حفاظت عمومی ندیده بودند، اما در حال حاضر باوجود اینکه وسایل حفاظت فردی در دسترس است و آموزش های لازم دیده شده و تجربه گروه های پزشکی هم افزایش پیدا کرده، اما میزان ابتلا به چند دلیل بالاتر است. زالی ادامه می دهد: مهم ترین دلیلش این است که فرایند خستگی مزمن تیم پزشکی که یک مساله غیرقابل اجتناب است، موجب شده سطح دفاعی و ایمنی افراد کاهش پیدا کند. طبیعتا وقتی افراد خسته تر می شوند و انگیزه هایشان کمرنگ می شود، از نظر سیستم ایمنی بدن در معرض خطر بیشتری قرار می گیرند. سطح بالای خستگی و فرسایشی بودن بیماری کووید ۱۹ موجب شده انگیزه های افراد برای استفاده از وسایل حفاظتی کاهش پیدا کند. مطالعه میدانی در سه دانشگاه علوم پزشکی در تهران نشان می دهد ۲۳ درصد گروه های پرستاری و پشتیبانی بیمارستان ها با وجود وسایل حفاظتی در مراکز درمان به اندازه کافی از این وسایل استفاده نکرده بودند. در جامعه پزشکی این عدد حدود ۱۲ تا ۱۸ درصد است. به این دلیل که پوشیدن لباس های کاور در فضای گرم و با تهویه نامناسب بیمارستان ها کاری سخت است. زالی یادآور می شود: ما تنها دستگاهی هستیم که متاسفانه بخش زیادی از درآمد پرسنل مورد لزوم را باید از منابع غیردولتی پرداخت کنیم. در تهران نزدیک به ۲۵ تا ۳۰ درصد نیروهای شاغل مجموعه بیمارستان های ما کسانی هستند که بودجه دولتی و بند و برای آنها ترسیم نشده و بیمارستان ها برای رفع نیازهایشان مجبور شده اند از این نیروها استفاده کنند. این مساله فشار مضاعفی را به اقتصاد ضعیف و شکننده بیمارستان ها در سال های اخیر وارد کرده است. متاسفانه هیچ وقت کسی این موضوع را بطور جدی مورد توجه قرار نداده است که یک بار و برای همیشه تمام نیروهای بهداشتی درمانی کشور مورد حمایت قرار بگیرند. وی به مشکلات جذب نیرو در حوزه بهداشت و درمان اشاره می کند و می گوید: برخی کشورها الگوی موفقی در این زمینه داشتند. به طور مثال آلمان را کشور موفقی در زمینه بحث جبران خدمات کارکنان بهداشتی و درمانی و رضایتمندی کارکنان می دانم. در آلمان از همان روزهای آغازین به تمامی بیمارستان هایی که توانستند در ایجاد، توسعه و تبدیل تخت های مراقبت های ویژه کرونا امکانات ایجاد کنند، پاداش روزانه پرداخت کردند که تقریبا بین ۲.۲ برابر حقوق روزانه پرسنل افزایش پیدا کرد. این کار یکی از مدل های موفق بود و در برخی کشورهای دیگر هم مدلی شبیه به آلمان اتفاق افتاد. زالی خاطرنشان می کند: در روزهای اول پیشنهاداتی داشتیم به این مفهوم که کسانی که در حوزه بهداشت و درمان در مقابله با کرونا فعالیت می کنند، افزایش پایه حقوق ۲۰ درصدی داشته باشند و این پاداش تا سال های متمادی استمرار پیدا کند. یعنی تقریبا شبیه به کاری که در کشور آلمان اتفاق افتاد. سازمان نظام پزشکی نیز می تواند با جمع آوری سایر بسته های تشویقی در کشورهای مختلف به عنوان الگوسازی از آن بهره مند شود تا این جنبه ها موجب ارتقای عملکرد تیم پزشکی شود. در شرایطی که آمارهای رسمی، حاکی از آن است که در کشور ما آمار ابتلای کادر درمان به کرونا، بالاتر از حد میانگین جهانی است، کارشناسان نظام سلامت تاکید دارند که این شرایط به دلیل خستگی و فرسودگی مزمن کادر درمان اتفاق افتاده است. آنها معتقدند برای کنترل این وضعیت بحرانی باید نیروهای درمانی تازه نفس جذب شوند تا ضمن رعایت پروتکل های بهداشتی و اعمال محدودیت های کرونایی در جامعه، آمار بستری ها کاهش یابد. در صورت کاهش آمار بستری ها و جذب نیروهای جدید، آمار ابتلای کادر درمان به کرونا نیز کمتر خواهد شد.