آنچه از خشکی دهان باید بدانید

سلامت نیوز:خشکی دهان از علائم رایج سندرم شوگرن و بیماری های دیگری مانند دیابت و اچ آی وی است. کافی نبودن بزاق دهان که خشکی دهان را به همراه دارد تجزیه غذا و بلعیدن آن را دشوار می کند و می تواند فرد را در معرض پوسیدگی دندان قرار دهد.با علل و راه های درمان این مشکل بیشتر آشنا شوید. چه عواملی می تواند باعث خشکی دهان شود؟ به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ، داروهاخشکی دهان از عوارض جانبی مصرف بسیاری از انواع داروها از جمله داروهای افسردگی، آلرژی و سرماخوردگی و فشار خون بالاست. کم آبی بدن کمبود آب بدن زمانی اتفاق می افتد که بیشتر از میزان مصرف خود، مایعات از دست بدهید.افراد در هر سنی ممکن است دچار کمبود آب شوند، اما افراد سالمند به طور ویژه مستعد ابتلا به آن هستند. پرتودرمانی غدد بزاقی در صورت قرارگرفتن در معرض اشعه طی درمان سرطان، ممکن است آسیب ببینند. شیمی درمانی داروهایی که برای درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرند غلظت بزاق را افزایش می دهند و خشکی دهان را ایجاد می کنند. آسیب به سر یا گردن آسیب به سر یا گردن می تواند به اعصابی که به غدد بزاقی، فرمان تولید بزاق می دهند، آسیب برساند. خشکی دهان چه علائمی دارد؟ از آنجا که بسیاری از علائم خشکی دهان با سایر مشکلات دهان و دندان نیز مرتبط است باید به محض مشکوک شدن به خشکی دهان مزمن، دندانپزشک خود را در جریان قرار دهید.همواره متوجه این علائم خشکی دهان باشید: بوی بد دهان، ترک خوردگی لب ها و داخل گونه ها، مشکل در درک طعم غذا، درد و التهاب زبان، پوسیدگی مکرر دندان ها، مشکل در صحبت کردن و بلعیدن و جویدن، احساس بزاق سفت و چسبنده، بیدارشدن از خواب در اثر تشنگی، التهاب لثه و خشکی گلو. راهکارهای خانگی برای رفع خشکی دهان در بسیاری از موارد ایجاد تغییرات ساده در برنامه روزانه می تواند خشکی دهان را برطرف کند.برای افزایش تولید بزاق این موارد را امتحان کنید: به جای نوشیدنی های گازدار یا شیرین، آب بیشتری بنوشید. آدامس حاوی زایلیتول بجوید. از دهان شویه حاوی الکل استفاده نکنید، غذاهای ترد مانند هویج، کرفس، سیب یا بادام بجوید. یک رطوبت ساز در اتاق خواب خود قرار دهید، از مصرف غذاهای خشک و پرادویه بپرهیزید و مصرف کافئین را محدود کنید. درمان های احتمالی که ممکن است دندانپزشک توصیه کند عبارتند از: مصرف داروهای جایگزینی که عارضه جانبی خشکی دهان را ایجاد نکنند.تجویز دهان شویه، بزاق مصنوعی یا سایر مرطوب کننده های دهان.تجویز داروهای تحریک کننده تولید بزاق.توصیه به استفاده از محصولات حاوی فلوراید برای جلوگیری از پوسیدگی دندان.