کودکان و کرونا؛ چهار چالش و ۲ چاره

سلامت نیوز:وحيد شالچي، دانشيار دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي به دو راه حل در سطح فردي و اجتماعي براي رفع چالش هاي آموزشي کودکان در ايام کرونا اشاره کرد؛ در سطح فردي پيگيري برنامه هاي روتين به صورت منظم و قاعده مند و در سطح اجتماعي ارتقاي آموزش هاي عمومي از طريق پادکست ها و پلتفرم ها. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی ،نشست دانش آموزان، مدرسه و کرونا پنجشنبه 27 شهريور 99 به همت جمعيت هلال احمر استان تهران و دانشگاه علامه طباطبايي به صورت آنلاين برگزار شد. در اين نشست وحيد شالچي، دانشيار دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي به سخراني پرداخت. او در اين نشست به مسائل و مشکلات کودکان در ايام کرونا، وضعيت تحصيلي دانش آموزان و راه حل هايي براي کاهش استرس آنها اشاره کرد.مشروح اين سخنراني را در ادامه مي خواند: وضعيت تحصيل کودکان در کرونا شالچي در خصوص وضعيت تحصيلي کودکان در دوران کرونا گفت: به نظر من مدرسه نرفتن کودکان در دوران کرونا را بايد در يک کانتکست کلان تر نگريست و بايد ديد ترک مدرسه چه عواقبي براي آنها دارد. اگر در ايام کرونا کلاس ها به شکل حضوري برگزار شود، مطمئنا بسياري از ما به دليل خطراتي که دارد، علاقمند به اين موضوع نيستيم. اما نکته اينجا است که متوقف کردن فرآيند آموزش نيز مشکلات بسياري به دنبال دارد. مدرسه تنها کلاس و درس نيست بلکه محيطي است که کودکان در آن با يکديگر تعامل برقرار مي کنند و اجتماع پذيري هم رخ مي دهد. اين استاد دانشگاه افزود: ما بايد متوجه باشيم که در ايام کرونا رندگي کودکان ما با مشکلات بسياري مواجه شده است. از اين نظر که نه تنها مدارس براي مدتي تعطيل شدند؛ بلکه از اين روي که کودکان ما همواره ترس از دست دادن اطرافيان خود را نيز دارند. بنابراين اهميت اين موضوع در اين است که به اين نکته بپردازيم که کرونا چطور زندگي کودکان را تحت تاثير قرار داده است. در سال 2020 آمارهاي سازمان ملل نشان مي دهد که حدود 42 تا 46 درصد به فقرا و کودکان فقير افزوده شده است. لذا هر چند ما با چالش هايي در حوزه کودکان مواجه هستيم اما در مورد کودکان آسيب پذير با چالش هاي بيشتري رو به روييم و وظيفه ما است که به اين مسائل توجه کنيم و به دنبال راه حل براي آنها باشيم. چالش هايي که کودکان با آن مواجهند شالچي در خصوص چالش هايي که کودکان در دوران کرونا با آن مواجهند، گفت: اين چالش ها در چهار دسته قرار مي گيرند: 1- فقير شدن روز افزون کودکان به اين معنا که بسياري از والدين بر اثر کرونا جان خود را از دست دادند و بسياري بيکار شدند و نتيجه اين امر کودکان را تحت تاثير قرار داد. دسته دوم از چالش ها به مدرسه و متوقف شدن آموزش براي مدتي برمي گردد. دسته سوم تهديد بقا و سلامت آنها است. درست است که کودکان کمتر دچار اين بيماري مي شوند اما اين به معناي تحت تاثير قرار نگرفتن زندگي کودکان نيست. مخاطرات بسياري در اين زمينه سلامت ذهني کودکان را تهديد مي کند.دسته چهارم ايمني کودکان است. به اين معنا که ايمني کودکان در معرض ريسک هاي بيشتري قرار خواهد گرفت. کودکان در محيط خانواده بنا به دلايل مختلف نظير بيکاري والدين و مشکلات اقتصادي در ايام کرونا شاهد خشونت و يا قرباني خشونت ها قرار مي گيرند و سلامت روح و روان خود را از دست مي دهند. چطور مي توان به آموزش کودکان کمک کرد؟ شالچي در اين خصوص که چگونه مي توان به آموزش کودکان در ايام کرونا کمک کرد، بيان داشت: اين امر در دو سطح فردي و خانوادگي و اجتماعي صورت مي گيرد. در سطح فردي مي توان کودکان خود را در ساعاتي از شبانه روز که تردد کم است بيرون از محيط خانه برد و از طرفي تلاش کرد تا آموزش آنها با تعطيلي مدارس متوقف نشود و آنچه از طريق مدرسه تحقق نمي يابد را خود فراهم کرد. همچنين مي توانيم کمک کنيم روتين هاي زندگي انجام شوند. براي مثال اگر قرار است کودکان از صبح تا شب در خانه باشند بايد با نظمي همراه باشد. چه زماني مطالعه کند؟ چه زماني اوقات فراغت داشته باشد؟. وي افزود: همچنين بايد تلاش کرد تا نقش گروه دوستان و همالان را نيز براي او ايفا کرد. براي کودکان در اين زمان بايد بيش از پيش وقت گذاشت و نه تنها آموزش آنها را از طريق فضا مجازي برقرار کرد بلکه بايد سعي کرد تا ارتباط کودکان و به عبارتي دانش آموزان با يکديگر نيز قطع نشود. براي مثال آنها مي توانند تصاوير نقاشي هاي خود را با يکديگر به اشتراک بگذارند و يا با يکديگر صحبت کنند. از طرفي مي توانيم دستيابي کودکان را به هنر فراهم کنيم. چه بسا کودکان در بسياري از موارد احساسات خود را از طريق هنر و نقاشي ابراز مي کنند. در ايام کرونا مي توان آموزش هنر را از طريق فضاي مجازي فراهم کرد. بطور کلي روتين هاي منظم و قاعده مند و نيز پيگيري آنها در دوران کرونا بسيار مهم هستند.شالچي افزود: در سطح اجتماعي مي توان سطح آموزش هاي عمومي را ارتقا داد. مي توان دريايي از محصولات آموزشي را از طريق فضاي مجازي يا شبکه هاي اجتماعي و در قالب کليپ ها، پادکست ها و پلتفرم ها در اختيار کودکان قرار داد. نه تنها در زمينه دروس تخصصي بلکه حتي مي توان در رابطه با هنر، موسيقي و ... نيز از اين روش استفاده کرد. هنر و ادبيات نقش بسيار مهمي در کاهش استرس ها دارند، لذا مي توان از طريق ارائه داستان هايي در قالب پلتفرم ها از ميزان استرس و اضطراب آنها کاست. در اين ميان دانشجويان بهترين افراد در ارائه اين خدمات اجتماعي هستند. به نظر من خلاقيت جامعه دانشجويي و احساس مسئوليت اين قشر کم نظير است و در نتيجه بسيار مي توانند کمک کننده باشند. اين قشر کمتر نگاه طبقاتي دارد و کارهاي مختلف و متنوعي هم مي تواند انجام دهد.وي افزود: همچنين همانطور که مي دانيم با مجازي شدن آموزش ها بسياري از دانش آموزان از امکانات لازم مانند موبايل و يا اينترنت برخوردار نيستند، لذا سازمان هاي مردم نهاد با فراهم کردن کمک هاي مالي و امکانات آموزشي لازم براي اين دسته از کودکان مي توانند بسيار موثر باشد. در سطح محلي نيز مي توان NGO هايي داشت که عهده دار رسيدگي به کودکان و حتي والدين آنها در سطح محله باشند.