چگونه آلرژی فصلی را تسکین دهیم؟

سلامت نیوز: آلرژی های فصلی در نتیجه قرار گرفتن در معرض ذرات موجود در هوا (مانند گرده ها) رخ می دهد که فقط در بعضی از زمان های سال اتفاق می افتد. آلرژی های فصلی باعث خارش پوست، آبریزش بینی، عطسه و گاهی خارش، آبریزش و قرمز شدن چشم ها می شود. به گزارش سلامت نیوز به نقل از سایت تبیان، معمولاً پزشکان می توانند آلرژی ها را در صورت بروز علائم معمول مانند آبریزش، خارش بینی و خارش چشم در یک فصل خاص، تشخیص دهند. اسپری های کورتیکواستروئیدی بینی، آنتی هیستامین ها و ضد احتقان ها به تسکین علائم کمک می کنند. آلرژی فصلی که به عنوان تب یونجه شناخته می شود یک مشکل شایع است. این بیماری تنها در بعضی از اوقات سال، به خصوص در بهار، تابستان و پاییز، بسته به ماده ای که بدن فرد نسبت به آن حساسیت دارد، دیده می شود. علائم در درجه اول غشای پوشاننده بینی را درگیر می کند و باعث رینیت آلرژیک می شود و یا غشای پوشاننده پلک ها و لایه پوشاننده سفیدی چشم (ملتحمه) را تحت تأثیر قرار داده و بروز ورم ملتحمه آلرژیک را موجب می شود. اصطلاح تب یونجه تا حدی گمراه کننده است زیرا علائم فقط در تابستان، که یونجه به طور سنتی برداشت می شود، بروز نمی کند و هرگز شامل تب نمی شود. تب یونجه معمولاً واکنشی به گرده ها و علف ها است. گرده هایی که باعث تب یونجه می شوند با توجه به فصل، متفاوت است: · بهار: معمولاً درختان (مانند بلوط، نارون، افرا، توسکا، توس، سرو کوهی و زیتون) · تابستان: علف ها (مانند برمودا، تیموتی، باغ میوه و علف های جانسون) و علف های هرز (مانند خار روسی و چنار انگلیسی) · پاییز: راگوید (نوعی ابروسیا) نکته: مناطق مختلف، فصول گرده بسیار متفاوت دارند. ممکن است افراد به یک یا چند گرده واکنش نشان دهند، بنابراین فصل آلرژی برای آن ها ممکن است از اوایل بهار تا اواخر پاییز باشد. همچنین آلرژی فصلی توسط هاگِ کپک ایجاد می شود، که می تواند به مدت طولانی در بهار، تابستان و پاییز در هوا منتقل شود. ورم ملتحمه آلرژیک ممکن است در صورت تماس مستقیم مواد معلق در هوا، مانند گرده ها، با چشم ایجاد شود. تب یونجه می تواند باعث خارش بینی، سقف دهان، پشت گلو و چشم شود. خارش ممکن است به تدریج یا ناگهانی شروع شود. آبریزش بینی رخ می دهد و ترشحات آبکی شفافی ایجاد می کند و ممکن است دچار گرفتگی شود. در کودکان، گرفتگی بینی ممکن است منجر به عفونت گوش شود. پوشش بینی ممکن است متورم و تقریباً به رنگ بنفش تغییر کند. همچنین ممکن است سینوس ها پر شده و باعث سردرد و گاهی اوقات عفونت های سینوسی (سینوزیت) شوند. عطسه نیز یک علامت رایج است. گاهی اوقات ممکن است چشم ها به شدت دچار آبریزش و خارش شوند. سفیدی چشم نیز ممکن است قرمز شود و پلک ها قرمز و متورم گردند. استفاده از لنزهای تماسی می تواند چشم ها را بیشتر تحریک کند. علائم دیگر شامل سرفه و خس خس سینه (به خصوص در افرادی که آسم دارند) و گاهی تحریک پذیری و مشکل خواب است. شدت علائم با توجه به فصل متفاوت است. بسیاری از افرادی که رینیت آلرژیک دارند آسم نیز دارند (که منجر به خس خس می شود)، که احتمالاً ناشی از همان محرک های آلرژی (آلرژن ها) است که به رینیت آلرژیک و التهاب ملتحمه منجر می شود. تشخیص آلرژی فصلی · ارزیابی پزشک · گاهی اوقات آزمایش پوستی یا آزمایش ایمونوگلوبولین مخصوص آلرژن تشخیص آلرژی فصلی، به علائمی که بروز می کند و به علاوه به موقعیت بروز علائم، یعنی فصلی که آلرژی در آن رخ می دهد، بستگی دارد. این اطلاعات می تواند به پزشکان کمک کند تا ماده حساسیت زا را شناسایی کنند. به طور معمول، هیچ آزمایشی لازم نیست، اما گاهی، ترشحات بینی بررسی می شود که آیا حاوی ائوزینوفیل (نوعی گلبول سفید خون که در طی واکنش آلرژیک به تعداد زیاد تولید می شود) هست یا خیر. آزمایش خراش پوست می تواند به تأیید تشخیص و شناسایی ماده آلرژی زا کمک کند. در این آزمایش، یک قطره از هر عصاره روی پوست فرد قرار می گیرد، و بعد با سوزن سوراخ می شود. سپس پزشکان مشاهده می کنند که آیا در آن ناحیه کهیر (ورم و برآمدگی رنگ پریده کوچک احاطه شده با ناحیه قرمزرنگ) اتفاق می افتد یا خیر. در صورت مشخص نبودن نتایج آزمایش پوستی، آزمایش ایمونوگلوبولین مخصوص آلرژن (IgE) انجام می شود. برای این آزمایش، نمونه خون گرفته و آزمایش می شود. درمان آلرژی فصلی · اسپری های بینی کورتیکواستروئید · آنتی هیستامین ها · مواد ضد احتقان · قطره چشم · ایمونوتراپی با آلرژن تسکین علائم بینی اسپری بینی دارای کورتیکواستروئید معمولاً بسیار مؤثر است و در ابتدا استفاده می شود. اکثر این اسپری ها عوارض جانبی کمی دارند، اگرچه می توانند باعث خونریزی بینی و درد بینی شوند. می توان از داروی آنتی هیستامین که به صورت خوراکی مصرف می شوند و یا به عنوان اسپری بینی استفاده می شود، به جای اسپری بینی کورتیکواستروئید یا علاوه بر آن استفاده کرد. آنتی هیستامین ها غالباً با داروی ضداحتقان مانند سودوافدرین که از راه دهان مصرف می شود، استفاده می شود. بسیاری از ترکیبات آنتی هیستامین و ضداحتقان به صورت یک قرص تنها از طریق نسخه پزشک در دسترس هستند. با این حال، افراد مبتلا به فشارخون بالا نباید از داروی ضد احتقان استفاده کنند، مگر اینکه پزشک آن را توصیه و استفاده از آن را کنترل کند. همچنین، افرادی که از مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (نوعی داروی ضدافسردگی) استفاده می کنند نمی توانند محصولی را که ترکیبی از آنتی هیستامین و ضد احتقان است، مصرف کنند. آنتی هیستامین ها ممکن است عوارض جانبی، به ویژه اثرات آنتی کولینرژیک داشته باشند. آن ها شامل خواب آلودگی، خشکی دهان، تاری دید، یبوست، مشکل در ادرار کردن، گیجی و سبکی سر هستند. بسیاری از ترکیبات آنتی هیستامین و ضداحتقان به صورت یک قرص تنها از طریق نسخه پزشک در دسترس هستند. با این حال، افراد مبتلا به فشارخون بالا نباید از داروی ضد احتقان استفاده کنند، مگر اینکه پزشک آن را توصیه و استفاده از آن را کنترل کند مواد ضد احتقان نیز به صورت قطره بینی یا اسپری در داروخانه موجود است که نباید بیش از چند روز در یک زمان استفاده شود زیرا استفاده مداوم از آن ها برای یک هفته یا بیشتر ممکن است گرفتگی بینی را بدتر یا طولانی کند، که به آن اثر برگشت می گویند، و در نهایت ممکن است منجر به گرفتگی مزمن شود. عوارض جانبی اسپری های بینی کمتر و خفیف تر از داروهای خوراکی است. سایر داروها نیز گاهی مفید هستند. کرومولین با نسخه به عنوان اسپری بینی در دسترس است و ممکن است به تسکین آبریزش بینی کمک کند و برای اثربخشی باید به طور مرتب استفاده شود. آزلاستین (آنتی هیستامین) و ایپراتروپیوم هم ممکن است مؤثر باشند. اما این داروها می توانند اثرات آنتی کولینرژیک مشابه با داروهای آنتی هیستامین خوراکی، به ویژه خواب آلودگی داشته باشند. مونته لوکاست، اصلاح کننده لکوترین که با نسخه پزشک در دسترس است، التهاب را کاهش داده و به برطرف شدن آبریزش بینی کمک می کند. اما چگونگی استفاده بهتر از آن هنوز مشخص نشده است. شستشوی مرتب سینوس ها با محلول آب گرم و نمک (سالین) ممکن است به روان شدن و شستشوی مخاط و آب رسانی لایه بینی کمک کند. این روش آبیاری سینوسی نامیده می شود. اگر این روش های درمانی بی اثر هستند، ممکن است کورتیکواستروئید دهانی یا تزریقی برای مدت کوتاهی مصرف شود (معمولاً برای کمتر از 10 روز). در صورت مصرف طولانی مدت از این دو طریق، کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند. تسکین علائم چشم شستشوی چشم با شستشودهنده چشمی ساده (مانند اشک مصنوعی) می تواند به کاهش تحریک کمک کند. باید از هر ماده ای که ممکن است باعث واکنش آلرژیک شود خودداری شود. در دوره های التهاب ملتحمه، نباید از لنزهای تماسی استفاده شود. قطره های چشمی حاوی آنتی هیستامین و دارویی که باعث تنگ شدن رگ های خونی (تنگ کننده عروق) می شود اغلب مؤثر هستند. این قطره های چشمی بدون نسخه پزشک در دسترس هستند. با این حال، ممکن است نسبت به قطره چشمی تجویزشده اثر کمتر و عوارض جانبی بیشتری داشته باشند. قطره های چشمی حاوی کرومولین، که با نسخه پزشک در دسترس هستند، برای جلوگیری از ورم ملتحمه آلرژیک استفاده می شوند. در صورت پیش بینی قرار گرفتن در معرض ماده حساسیت زا، می توان از آن ها استفاده نمود. اگر علائم بسیار شدید باشد، ممکن است از قطره های چشمی حاوی کورتیکواستروئیدها که با نسخه پزشک تهیه می شود، توصیه گردد. در طول درمان با قطره های چشمی کورتیکواستروئید، چشم ها باید به طور منظم از نظر افزایش فشار و عفونت توسط چشم پزشک بررسی شوند. آنتی هیستامین هایی که از طریق دهان مصرف می شوند (مانند فکسوفنادین) نیز ممکن است مفید باشند، به ویژه هنگامی که بخش های دیگر بدن (مانند گوش، بینی یا گلو) نیز تحت تأثیر آلرژن ها باشند. ایمونوتراپی آلرژن (حساسیت زدایی) اگر سایر روش های درمانی بی نتیجه باشند، ایمنی درمانی با آلرژن به برخی افراد کمک می کند. در موارد زیر به ایمونوتراپی نیاز است: · وقتی علائم شدید باشد. · هنگامی که نمی توان از آلرژن جلوگیری کرد. · هنگامی که داروهایی که معمولاً برای درمان رینیت آلرژیک یا ورم ملتحمه استفاده می شوند، قادر به کنترل علائم نیستند. ایمنی درمانی آلرژن برای تب یونجه باید پس از فصل گرده شروع شود تا فرد برای فصل بعدی آماده شود. ایمونوتراپی با شروع در فصل گرده عوارض جانبی بیشتری دارد زیرا مواد حساسیت زای گرده باعث تحریک سیستم ایمنی بدن می شوند. چه تفاوتی بین کووید 19 و حساسیت فصلی وجود دارد؟ کووید 19 یک بیماری تنفسی مسری است که در اثر عفونت با ویروس کرونا رخ می دهد SARS-CoV-2 ویروسی است که باعث ایجاد کووید 19 می شود. آلرژی های فصلی که توسط گرده های معلق در هوا ایجاد می شوند، می توانند منجر به رینیت آلرژیک فصلی، که بینی و سینوس ها را تحت تأثیر قرار می دهد، ورم ملتحمه آلرژیک فصلی، که چشم ها را تحت تأثیر قرار می دهد، شود. جدول زیر علائم ناشی از آلرژی و کووید 19 را مقایسه می کند. کووید 19 و آلرژی های فصلی علائم مشترکی دارند، اما تفاوت های اساسی بین این دو وجود دارد. به عنوان مثال، کووید 19 می تواند باعث تب شود، که علامت رایج آلرژی های فصلی نیست.