چشمان چه کسانی «آب مروارید» پیدا می کند/ علل بروز کم بینایی

سلامت نیوز: یک اپتومتریست، از آب مروارید به عنوان بیماری چشمی نام برد که افراد بعد از ۷۰ سالگی درگیر درجاتی از آن می شوند و اینکه در نوزادی و سنین پایین تر هم به علل گوناگونی، رخ می دهد. به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، مرتضی غفاریان مسئول روابط عمومی انجمن علمی اپتومتری ایران، به بهانه روز جهانی بینایی،گفت: بنیاد بین المللیLions Club ، از حدود سال ۲۰۰۰ میلادی این روز جهانی مصادف با دومین پنج شنبه اکتبر هر سال را مطرح کرد. وی افزود: LCIF یک مرجع جهانی در پشتیبانی برای جلوگیری از نابیناییِ قابل پیشگیری و بازگرداندن بینایی افراد در تمام نقاط جهان است. غفاریان ادامه داد: LCIF میزبان تعدادی از برنامه های بینایی است، از جمله برنامه هایی که به پشتیبانی و توسعه سیستم های مراقبت از چشم کمک می کنند. همچنین منابع مالی و تجهیزاتی لازم را برای جراحی ها و درمان های ترمیم بینایی فراهم می کنند و داروها را برای افرادی که در معرض خطر بیماری های چشم هستند، توزیع می کنند. وی افزود: این نهاد از طریق تلاش های مشترک با شرکای خود، مقامات محلی مراقبت های بهداشتی، چشم پزشکان و اپتومتریست ها، سایر سازمان های غیر دولتی، به حداقل ۳۰ میلیون نفر کمک کرده است تا بینایی خود را بهبود بخشند. غفاریان در ادامه به علل اصلی و عمده کم بینایی در جهان اشاره کرد و گفت: عیوب انکساری اصلاح نشده، مانند نزدیک بینی، دور بینی و آستیگماتیسم، آب مروارید جراحی نشده، گلوکوم یا آب سیاه، از مهم ترین علل بروز اختلال در بینایی افراد است. وی افزود: انجمن علمی اپتومتری ایران و اپتومتریست ها با شرکت در برنامه های مدون کشوری مانند طرح پیشگیری از تنبلی چشم که برای کودکان ۴ تا ۶ ساله هر سال اجرا می شود و غربالگری های متعدد خیریه در مناطق محروم و آسیب دیده از بلایای طبیعی، نقش به سزایی در بهداشت و سلامت بینایی جامعه دارد. این اپتومتریست، در ادامه بیماری های شایع چشم اشاره کرد و گفت: از نظر آماری شایع ترین بیماری چشمی که منجر به نا بینایی و کم بینایی می شود، در کل دنیا آب مروارید عمل نشده است. از علل اصلی کم بینایی هم تنبلی چشم درمان نشده در سن طلایی درمان (قبل از ۸ سال) است. مسئول روابط عمومی انجمن علمی اپتومتری ایران، در پاسخ به این سوال که برای پیشگیری از تشدید کم بینایی، عینک طبی بهتر است یا لنز، افزود: در این خصوص نمی توان پاسخ قطعی داد. برای فردی که تمایلی به زدن عینک ندارد و شرایط لازم برای عمل را دارد، با درصد پایینی از ریسک برگشت نمره یا خشکی و حساسیت چشم، عمل های ریفراکتیو نیز گزینه مناسبی است. غفاریان، از آب مروارید یا کاتاراکت به عنوان یکی از بیماری های شایع چشم در دوران سالمندی نام برد و گفت: این بیماری در اصل وابسته به سن است. بعد از ۷۰ سالگی اکثر افراد، درجاتی از آب مروارید را دارند و در واقع جز روند فیزیولوژیک سالخوردگی و تجمع لایه های متراکم سخت و تار شده در کریستالین لنز یا همان عدسی طبیعی داخل چشم است. البته مواردی که تا سنین بالاتر یا حتی ۸۰ سال، نیاز به جراحی پیدا نمی کنند، هم وجود دارد. وی ادامه داد: پس این وضعیت فیزیولوژیک قابل پیشگیری نیست. موارد ژنتیکی هم داشته ایم که در سنین پایین تر یا مادرزادی آب مروارید داشته اند که در صورت شدت این عارضه در نوزادان، بسیار مهم است قبل از ۶ ماهگی عمل شوند تا کارکردهای نرمال سیستم بینایی رشد طبیعی پیدا کند و شدیدترین نوع آمبلیوپی رخ ندهد. غفاریان تاکید کرد: یک سری افراد هم در اثر استفاده از داروهایی مثل کورتن ها یا ضربه، دچار آب مروارید می شوند که در تمامی سنین ممکن است رخ دهد.