چرا در فكر انتقامی؟

سلامت نیوز:یكی از احساس هایی كه می تواند ذهن انسان را مشغول كند، حس انتقام است. انتقام حسی است كه ناشی از افكاری است كه از مقصر دانستن دیگران ریشه می گیرد و باعث ایجاد دلخوری در ذهن فرد و ایجاد احساس ناراحتی و غم و خشم می شود. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم ،این حس باعث می شود زخم های روحی فرد التیام نیابد و فرد، مدام به سمت تنبیه عاملی كه باعث ناراحتی او شده، حركت كند.برخی افراد اعتقادی به بخشش ندارند یا این كه اصولا از لحاظ نگرشی و فكری تمایلی به بخشیدن دیگران ندارند. این افراد كینه توز و انتقام جو هستند و حتی در موارد ساده نیز حاضر به بخشش نیستند. افرادی كه مدام به انتقام فكر می كنند، آرامش كمتری دارند و هر بار كه در فكر انتقام هستند، با هجوم افكار منفی روبه رو می شوند. در این شرایط فرد علاوه بر ناراحتی ممكن است مدام به روش های مختلف برای خالی كردن خشم و ناراحتی خود فكر كند.انتقام باعث می شود زخم های احساسی فرد گسترش یابد و در مقابل آن بخشش باعث می شود تا فرد از احساس ناراحتی رهایی یابد و بهتر بتواند شروع مجددی در زندگی خود داشته باشد.بخشش به معنای فراموشی نیست. اگر فردی فقط به فكر رضایت شخصی خودش باشد، بخشیدن برایش دشوار می شود. همچنین این افراد ممكن است تصور كنند اگر بخشش انجام دهند، به خودشان بی احترامی كرده اند.برخی افراد با این كه دیگران را نمی بخشند اما به انتقام هم فكر نمی كنند. اما برخی دیگر علاوه بر نبخشیدن به دنبال تلافی كردن و انتقام هستند.بخشیدن یعنی این كه نخواهید انتقام بگیرید و بتوانید به خودتان احترام بگذارید و نخواهید كه دیگران آسیب ببینند. باید اشاره كرد كه فرد خطاكار لازم است بابت اشتباهش تنبیه شود. اما برخی از افراد به تنبیه ساده یا قانونی راضی نیستند و به دنبال انتقام جویی شخصی هستند و نمی توانند هیجان های خود را كنترل كنند.فكر كردن به اتفاق ناگوار باعث ایجاد رنجش طولانی مدت می شود. زمانی كه فرد از درد عاطفی كه در نتیجه نگهداری رنجش برایش ایجاد می شود، آگاه شود و درك كند كه انتقام نتیجه بدتری دارد و بتواند به بخشش فكر كند، اگر نهایتا بتواند به منافع روانیناشی از بخشش پی ببرد، راحت تر می تواند طرف مقابل خود را ببخشد و از نبخشیدن یا از فكر انتقام جویی صرف نظر می كند.