مدارس همچنان در بلاتکلیفی

سلامت نیوز: گروه بندی می کنیم. تصمیم جدیدی که وزیر آموزش وپرورش از آن خبر داده و از روش تلفیقی گفته است. وزیر آموزش وپرورش از احتمال حضوری بودن کلاس های درس به شرط رعایت فاصله گذاری اجتماعی هم صحبت کرده؛ فاصله گذاری اجتماعی که قرار است دانش آموزان را گروه بندی کند. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند ، کل محتوای آموزشی مورد بازبینی قرار گرفته و دروسی که باید الزاما حضوری آموزش داده شود، مشخص شده و آنها که تمرین و تکرار است به بخش غیرحضوری منتقل می شود. کرونا جولان می دهد و مدارس در تعطیلی مانده اند و در این میان آموزش وپرورش محروم نبودن هیچ دانش آموزی را تضمین کرده است. ۳۵درصد مدارس ما که تعدادشان کمتر از ۵۰ دانش آموز است، می توانند با رعایت پروتکل های بهداشتی فاصله را رعایت کنند، کلاس ها طبق روال عادی برقرار است. وزیر آموزش وپرورش اصل را برگزاری حضوری گذاشته است. مگر اینکه رعایت پروتکل ها تحت هیچ شرایطی امکان پذیر نباشد. برنامه ریزی های جزئی به مدارس واگذار شده که متناسب با وضع تصمیم گیری فعالیت آموزشی را آغاز می کنند. زمزمه بازگشایی مدارس از خردادماه شروع شد؛ بحث هایی پیرامون سناریوهایی که قرار بود در مناطق سفید و زرد و قرمز اجرایی شوند تا مبادا آموزش زمین بماند؛ اما در این میان ادامه داربودن آموزش مجازی قطعی بود. بودن یا نبود شاد ، تعداد روزهای حضور در مدارس کم می شود ، آموزش ترکیبی در سال تحصیلی جدید ، کمیسیون بهداشت و درمان مخالف بازگشایی مدارس است ، دولت نباید در بازگشایی مدارس عجله کند و... اخباری بودند که به بلاتکلیف بودن خانواده ها دامن می زدند برای همین گروهی از خانواده ها از تصمیم شان برای نفرستادن دانش آموزان خود به مدرسه گفتند. عده ای خود را ملزم به تبعیت از تصمیمات ستاد مقابله با کرونا دانستند و بودند خانواده هایی که در همان برزخ بلاتکلیفی باقی مانده اند تا وزیر تکلیف نهایی را مشخص کند. تصمیماتی باب میل افکارعمومی بازگشایی مدارس حالا مسأله ای جهانی است؛ دغدغه ای مشترک میان خانواده ها و دولت ها. کرونا چند ماهی است به دغدغه جهانی بدل شده و شهروندان دهکده جهانی را به دردسر انداخته است. دولت ها برنامه ریزی می کنند. شهرها قرنطینه می شوند. مدارس به خانه ها کشیده شدند اما حالا بحث بازگشایی مدارس داغ شده و تصمیمات وزرای آموزش وپرورش سرتیتر خبرها هستند. محمدرضا نیک نژاد، معلم، بر این باور است وزارت آموزش و پرورش حرف هایی باب میل افکار عمومی می زند و بخشنامه هایی به مدارس فرستاده می شوند. به گفته نیک نژاد مدارس هم دست و پا شکسته برنامه های خود را دنبال می کنند و سعی دارند با کمترین آسیب، آموزش را جلو ببرند. او فلسفه، تئوری و پیش فرض مدارس را بر کلاس های حضوری می داند؛ فلسفه ای که حالا کرونا آن را زیر پا گذاشته تا معلم ها و دانش آموزان دنیای مجازی آموزش را محک بزنند. او تصمیم انگلیس برای بازگشایی مدارس را مثال می زند تا تفاوت تصمیمات بیشتر مشهود باشد. انگلیس برای بازگشایی مدارس قوانین سفت و سختی وضع کرده و این در حالی است که یک میلیارد یورو برای فاصله گذاری اجتماعی هزینه شده است. نیک نژاد می گوید: در ماه های اخیر آموزش وپرورش یکسری حرف هایی زده و از تصمیماتی گفته اما به نظر می رسد کارایی این صحبت ها و تصمیمات تنها آرام کردن افکارعمومی است و بس. تصمیمات در اتاق های بسته و به دور از دغدغه خانواده ها، مدیران و دانش آموزان و معلم ها گرفته می شوند تا در قالب بخشنامه هایی به دست مدارس برسند اما در این میان در میدان داری کرونا مدارس می مانند و دانش آموزان، خانواده ها و دغدغه آموزش بچه ها. باید این واقعیت را در نظر گرفت که دانش آموزان از منظر امکانات علمی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در خانواده های متفاوتی قرار دارند. درواقع دانش آموزانی که از این امکانات محروم هستند بی شک آسیب خواهند دید. این معلم از غیبت سرانه ها در مدارس می گوید. مدارسی که در نبود سرانه ها امکانات مورد نیازشان را از طریق خانواده ها تأمین می کنند. آموزش وپرورش با این صحبت ها می خواهد، بگوید در مدارس حضور دارد اما این بودن یکسری امکانات می خواهد. سندهای بالادستی بر مدرسه محوری تأکید دارند، ایده ای جهانی. ایده ای که کلیات را به آموزش و پرورش می سپارد و جزئیات به عهده خود مدارس است. به باور نیک نژاد کرونا بهترین فرصت بود تا آموزش وپرورش امکاناتی را به مدارس بدهد یا بودجه ای در اختیار آنها قرار بدهد و نظارت را خود به عهده بگیرد. او معتقد است با نزدیک شدن به بازگشایی مدارس، مدیران در حال برنامه ریزی اند و معلم ها به نرم افزارهایی فکر می کنند که بتوانند آموزش را برای دانش آموزان راحت تر کنند. اگر هدف آموزش است وزارتخانه اجازه بدهد موضوع پیش برود اما اگر به فکر اعمال نفوذ است، بحث دیگری است. غیبت یک تصمیم قانع کننده یک روز شبکه شاد محبوب مدارس می شود و روزی دیگر قرار بر این می شود آموزش غیرحضوری و از شبکه های مجازی دنبال شود. هر چند بعد از مدتی قول وقرارها از شیفت بندی دانش آموزان می گویند. تصمیماتی که هنوز خود در بلاتکلیفی دست وپا می زنند تا دانش آموزان، مدیران و خانواده ها در برزخ بی برنامگی باقی بمانند. علی بهشتی نیا، معلم، هم بر این باور است که آموزش وپرورش در بحث تصمیم گیری مشکل دارد. او معتقد است هنوز با گذشت چند ماه از کرونا وزیر و تیم کارشناسی شورای عالی نتوانسته اند تصمیم قانع کننده ای بگیرند تا معلم ها و خانواده ها قانع شوند. بهشتی نیا می گوید: آموزش وپرورش باید قاطعانه تصمیم بگیرد. کشورگشایی کرونا که شروع شد، وضع شهرها یا سفید باقی ماندند یا تمایل به زردی کردند یا در لیست قرمزها جای گرفتند. وضعیت هایی که هر کدام سناریوی خاص خود را طلب می کنند تا شهروندان این دوران را با سختی کمتری پشت سر بگذارند. از مدیران مدارس سوال می کنیم، می گویند هنوز برنامه ای نداریم. با وجود این نمی دانم چه اصراری به بازگشایی مدارس در ١٥شهریور است؟ این معلم وضع کرونا را در دو هفته آینده بد پیش بینی می کند؛ با توجه به سفرهایی که در تعطیلات پشت سر گذاشتیم. باید تا اول مهر صبوری کرد برای بازگشایی مدارس. بهشتی نیا معتقد است آموزش و پرورش می تواند نیم فصل ابتدایی سال تحصیلی را مجازی برگزار و برای نیم فصل دوم براساس شرایط تصمیم گیری کند. یک روز می گویند مدارس برپا هستند، روز دیگر می گویند مدارس بسته می مانند. روز دیگر شاد اجباری است و روز دیگر الزامی بر شاد نیست. دچار تعارض شده ایم. روسای ادارات بیشتر برمبنای مصلحت تصمیم می گیرند. هنوز گروهی از خانواده ها ثبت نام نکرده اند. آموزش وپرورش تکلیف مان را مشخص کند شیوه آموزش مشخص شود، تکلیف ما هم معلوم می شود. حمید یکی از اولیای بلاتکلیف روزهای کرونایی است. مدارس که تعطیل شدند پسر نه ساله اش خانه نشین شد و چشم دوخت به شبکه شاد، البته فضای واتساپ محل پرسش و پاسخ بچه ها بود. پابه پای پسرم کلاس دوم را تمام کردم. آمارهای روزانه کرونا ترس را به جان اولیا می اندازد، اولیایی که هنوز نمی دانند قرار است بچه هایشان در چه شرایطی سال تحصیلی جدید را شروع کنند. یک روز می گویند حضوری و روز دیگر از ادامه آموزش مجازی می گویند. بلاتکلیفی وحشتناک است. یک تصمیم جدی بگیرند و تکلیف مان را مشخص کنند. مینو اما چشم دوخته به اخبار تلویزیون و روزنامه ها تا تصمیم نهایی را برای سال تحصیلی جدید دختر پانزده ساله اش بگیرد. آموزش وپرورش بلاتکلیف است و ما را هم بلاتکلیف گذاشته است. هر بار که تصمیم وزارتخانه رسانه ای شد، مینو براساس آن عمل کرد تا نه سلامت دخترش به خطر بیفتد نه از آموزش دور باشد. قرار بر مجازی باشد، زندگی مان را بر مبنای آن برنامه ریزی می کنیم، اگر اصل بر حضوری باشد تکلیف مان مشخص می شود. مهدی اما امیدوار است آموزش مجازی دنبال شود و کلاس های حضوری بماند برای روزهای بی کرونا. روزگار آنلاین است و بد نیست آموزش هم مجازی پیش برود. او معتقد است در سال های اخیر سهم اولیا در آموزش فرزندان سیر صعودی به خود گرفته و بخشی از مسئولیت به دوش پدرها و مادرهاست. تدریس حضوری احتمال خطر را بالا می برد، بنابراین منطقی نیست.