عملکرد واکسن‌های احتمالی کرونا چگونه است؟

سلامت نیوز: عملکرد اصلی واکسن ها بر پایه آموزش سیستم ایمنی بدن برای تشخیص و مبارزه با یک خطر شناخته شده است. در حال حاضر از میان تعداد زیادی واکسن کرونای در حال ساخت، هفت واکسن به فاز۳ یعنی مرحله آخر آزمایش بالینی رسیده اند که نشان از موفقیت در این کار دارد. به گزارش سلامت نیوز به نقل از سیناپرس، معمولاً ساخت واکسن سال ها و حتی بیش از یک دهه طول می کشد درحالی که ساخت واکسن کرونا با سرعتی خیره کننده و در کمتر از ۱۲ ماه در حال انجام است. تیم هایی که کارآزمایی بالینی این واکسن ها را انجام می دهند، در چندین قاره با یکدیگر مشارکت می کنند تا هرچه سریع تر اطلاعات بیشتری را به دست آورند اگرچه در حال حاضر از ایمنی کامل و مؤثر بودن این واکسن ها نمی توان مطمئن بود. در آزمایش های فاز سوم این واکسن ها مشخص می شود که تا چه حد این هفت واکسن کرونا برای کاهش یا از بین بردن عفونت یا بیماری یا هردو آن ها مؤثر بوده و می توانند بدون عوارض جانبی خطرناک عمل کند. به طورکلی هر واکسنی که به مرحله سوم برسد تقریباً دوسوم، احتمال موفقیت خواهد داشت. با توجه به سه فن آوری مختلف واکسن در حال اجرا، می توان تخمین زد که حداقل یک شانس ۹۶ درصدی وجود خواهد داشت. تاکنون نتایج حاصل از مرحله دوم آزمایش های بالینی هفت واکسن کرونا خارق العاده بودند. در حال حاضر آزمایش های این واکسن ها به مرحله سوم یعنی آخرین مرحله رسیده و محققان امیدوارند که داده هایی را به دست آورند که مشخص سازد این واکسن ها از بدن در برابر عفونت یا بیماری در دنیای واقعی محافظت می کند. به نظر می رسد که ساخت یکی از واکسن ها تا فصل زمستان، پیش از ذوب شدن برف ها تکمیل شود. همه واکسن ها بر اساس اصل آموزش سیستم ایمنی بدن برای تشخیص و مبارزه با یک خطر شناخته شده کار خواهند کرد. یک واکسن خوب آنتی بادی هایی را ایجاد می کند تا به ویروس کرونای جدید چسبیده و آن را خنثی کند. اما ازآنجاکه آنتی بادی ها ممکن است تنها چند ماه دوام داشته باشند، یک واکسن بهتر و مناسب تر، باعث ماندگاری طولانی تر گروه سلول های T سیتوتوکسیک برای پیدا کردن و از بین بردن سلول های آلوده بدن که ویروس در آن مخفی شده است، می شود. ازآن جهت که با استفاده از یک واکسن، سیستم ایمنی می تواند از بدن در برابر بیماری ها محافظت کند اما این احتمال نیز وجود دارد که سیستم ایمنی بدن مانند مغز دچار فراموشی شود، بنابراین ممکن است واکسن کرونا از نوعی باشد که نیاز به تزریق های دوره ای و مجدد داشته باشد. ازنظر فن آوری، روش های مختلفی در عملکرد و پیشبرد واکسن وجود دارد. راه های قدیمی که تزریق کامل و از بین رفتن ویروس کرونای جدید را در پی خواهد داشت، باعث از بین بردن و پاک کردن تعدادی از ویروس کرونای جدید خواهد شد که به آن subunits گفته می شود. در این شرایط سیستم ایمنی بدن وقتی با بیماری مواجه می شود، واکنش نشان می دهد اما بدون بیماری فعالیتی نخواهد داشت. راه های مهم پیشبرد واکسن عبارت اند از: ۱- تزریق واکسن با هدف ایجاد دستورالعمل های ژنتیکی عیان یا mRNA برای از بین بردن و پاک کردن تعدادی از ویروس های کرونای جدید (subunits) ۲- تزریق ویروس حامل بی ضرر (یک حامل، نه ویروس کرونای جدید) که شامل دستورالعمل های ژنتیکی است. درهرصورت سلول های بدن به کمک این واکسن ها می توانند اطلاعات ژن را خوانده و مانند یک کارخانه کوچک، واکسن را تولید کرده و درست مانند اینکه بدن به ویروس کرونای جدید آلوده شده باشد، پاسخ ایمنی را ایجاد کنند. همه این رویکردها در واکسن های تری سینوفارم (Three Sinopharm) و سینوواک (Sinovac) به کاررفته که باعث نابودی ویروس کرونای جدید خواهد شد. واکسن های Pfizer و مودرنا (Moderna) از دستورالعمل های ژنتیکی عیان یا mRNA پیچیده شده در نانوتوپ های روغنی استفاده می کنند. واکسن های آسترا زنیکا (AstraZeneca) و سانسینو بیولوژیک (CanSino Biologics) نیز از یک حامل آدنوویروس زنده بهره می برند. در آزمایش های فاز سوم این واکسن ها مشخص می شود که تا چه حد این هفت واکسن کرونا برای کاهش یا از بین بردن عفونت یا بیماری یا هردو آن ها مؤثر بوده و می توانند بدون عوارض جانبی خطرناک عمل کند. به طورکلی هر واکسنی که به مرحله سوم برسد تقریباً دوسوم، احتمال موفقیت خواهد داشت. با توجه به سه فن آوری مختلف واکسن در حال اجرا، می توان تخمین زد که حداقل یک شانس ۹۶ درصدی وجود خواهد داشت. چگونه یک واکسن می تواند باعث محافظت شود؟ واکسن ها برای حفاظت می توانند سه عملکرد داشته باشند: نخست اینکه با واکسن کرونا احتمال آلوده شدن به ویروس کرونای جدید کم می شود. دوم اینکه با این واکسن احتمال ابتلا به نوع شدید کووید ۱۹ کاهش پیدا می کند و درنهایت واکسن مذکور کمک می کند تا احتمال گسترش بیماری به دیگران کاهش پیدا کند.