روزهای سیاه دارو

سلامت نیوز: ماموربازار است! اصطلاحی که این روزها دلالان دارو در ناصرخسرو به کار می برند. این قماش را نمی توان شناخت. شاید اینگونه می گویند تا قیمت دارو را بالا ببرند. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همشهری ، به هر حال، تقاضا بسیار است و این افراد تا می توانند بازارگرمی می کنند، با هر دوز و کلکی. آن طرف این بازار مکاره کسانی ایستاده اند که جگرگوشه و عزیزشان نیمه جان روی تخت بیمارستان افتاده، اموالشان را آتش زده اند و به حراج گذاشته اند تا هر چه از دست شان می آید، برای آن عزیز دریغ نکرده باشند. هرچند تهیه داروی اصلی و غیرتقلبی در این بازار سیاه هم کار هرکسی نیست. در خیابان ناصرخسرو تقاضا برای تهیه دارو در بین بیماران مبتلا به کرونا و سرطان بیشتر از بیماری های دیگر است. از میان انواع داروهای کرونا، داروی رمدسیویر بیشتر متقاضی دارد؛ آمپولی با قیمت های فضایی؛ 60میلیون، 22میلیون و 8میلیون تومان. دلالان می گویند ایرانی و خارجی دارد اما قیمت های اعلامی به طرز مشکوکی فاصله معناداری دارد. اینطور نیست که یک نفر تشریف ببرد ناصر خسرو و مثل آب خوردن دارو تهیه کند و بازگردد. هر دلالی مشتری اش را اول برانداز و آنالیز می کند بعد مثل بازرس ها سؤال و جواب، گاهی هم ادای دایه مهربان تر از مادر را در می آورند و مظلومانه و با چرب زبانی مشتری را با الفاظی مثل جان مادرت اگه ماموری بگو ، منو از نون خوردن ننداز ، من از همه بیچاره ترم با این شغلم و... فرد مورد نظر را تخلیه اطلاعاتی می کنند. بعد که مطمئن شدند طرف مشتری واقعی است، تازه سیاه بازی شان شروع می شود: این دارو نایابه. باید هزار جا زنگ برنم... از اینجا ماجرا جنایی تر می شود. دلال دارو تماس می گیرد، چند دلال دیگر می آیند دوره ات می کنند. بعد باید با آنها بروی در یکی از کوچه های خلوت ناصر خسرو. آنجا یک جور عجیب و غریب نگاهت می کنند و همه شان با تلفن حرف می زنند؛ طوری که مثلا در جست وجوی دارو هستند و حسابی به زحمت افتاده اند. حرکات مانند صحنه تئاتر است و مشتری باید دهانش را ببندد و به خودش دلگرمی بدهد: چاره ای نیس. باید تحمل کنم. ، دارو پیدا بشه، بذار اینا فکر کنن ما... و...در آخر متقاضی دارو با قیمت های متفاوتی روبه رو می شود؛ از 8میلیون تا 60میلیون تومان! فروشندگان در این باره تحلیل های متفاوتی دارند: داروی اصلی گران تر است ، ارزان ترها خارجی نیستند ، ارزانی در ناصرخسرو یعنی جنس تقلبی است . در آخر هم هیچ کس نمی داند قیمت واقعی دارو چند است و کدام تقلبی است و کدام اصلی.این روزها با افزایش تقاضا برای داروی کرونا، عشوه گری دلالان و بازی در آوردن های آنها بیشتر شده است. گاهی ممکن است شما را دو تا چند روز برای تهیه داروی رمدسیویر سر بدوانند. یک روز می گویند: مأمور بازار است ، روز دیگر: دارو نایاب تر شده ، قیمت ها بالا کشیده ، دلار و یورو بالا رفته و... آنها به هر طریقی که بتوانند بیمارها را می چزانند تا بیشتر کاسب شوند. کتمان حقیقت شناسایی افرادی که برای تهیه داروی رمدسیویر به ناصرخسرو آمده اند، دشوار نیست. بی پروا در مواجهه با هر دلالی می گویند: رمدسیور . جوانی که برای نجات پدر بیمارش دست و پا می زند، مادری که نگران پسر 17ساله اش است و پدری که دختر 22ساله اش در بخش مراقب های ویژه حال و روز خوشی ندارد. به قدری مستاصل هستند و کلافه از شرایط که هر کسی را مسئول و باعث و بانی این وضعیت می دانند. یکی از آنها می گوید: یعنی در این مملکت زندگی نمی کنی! پرسیدن دارد؟ همه عالم می دانند دارو نیست... پدری که دختر 22ساله اش به خاطر بیماری کرونا در بخش مراقبت های ویژه بستری است، برخورد بهتری دارد. او می گوید: یکی از پرسنل همان بیمارستانی که دخترم در آن بستری است، به من آمار داد که هر چه زودتر از بیرون داروی رمدسیویر تهیه کنم. از او پرسیدم مگه به دخترم این دارو را ندادند. گفت: نه خودم چندبار از بیمارستان پرسیده بودم و هر بار به من گفتند از نظر دارویی هیچ کمبودی نداریم، اما خدا خیر بدهد آن آشنا را. او به من گفت این دارو کمیاب است و در بیمارستان پیدا نمی شود. اگر می خواهی جان دخترت را نجات دهی، برو از بیرون تهیه کن... اعضای خانواده بیماران کرونایی که برای تهیه دارو روانه ناصر خسرو شده اند، می گویند قبل از اینجا به چندین داروخانه مراجعه کرده اند: داروخانه ها می گویند داروهای کرونا کلا بیمارستانی است و در داروخانه ها عرضه نمی شود. بیمارستان هم راستش را نمی گوید ما از کجا بدانیم این داروی کمیاب به بیماران مان می رسد یا نه؟ پشت پرده دارو در ناصر خسرو برخی دلالان دارو معتقدند که بازار سیاه دارو در خیابان ناصر خسرو تا به حال جان بیماران بسیاری را نجات داده است. برخی دیگر هم اعتراف می کنند که اینجا مملو از داروهای تقلبی است. با وجود این، روزانه صد ها نفر به هر دلال برای تهیه داروی رمدسیور مراجعه می کنند و پرسش اصلی این است که چطور دارو در داروخانه و بیمارستان کمیاب است اما در اینجا در بازار آزاد یافت می شود؟ یکی از کاسبان دارو در این باره می گوید: معادله خیلی ساده ای است. شما فرض کن آن فردی که دارو وارد می کند اگر بخواهد آن را در اختیار بیمارستان ها و داروخانه ها قرار دهد باید مثلا 500هزار تومان بفروشد، اما در بازار سیاه 50میلیون تومان قیمت فروش عمده اش است. اینطور است که بخش مهمی از داروها به صورت چراغ خاموش وارد بازار سیاه می شود. وقتی دارو به دست دلال می رسد، او نیز می خواهد سود کلانی ببرد. مثلا داروی 50میلیون تومانی را می فروشد 100میلیون تومان. حالا این عددها را مثال می زنم. دلال دیگری می گوید: هیچ کدام از ما دلالان دارو تا به حال نه از کشور خارج شده ایم و نه حتی رنگ مرزها را دیده ایم. ما اصلا جرأتش را نداریم. می خواهم بگویم اگر بازار سیاه دارو هست، هیچ کدام از آدم های اینجا داروی قاچاق را وارد این بازار نمی کنند. دارو می رسد و ما هم توزیع کننده ایم. اما مأموران در این پایین دست (در ناصر خسرو) به دنبال این دلالان هستند که در واقع پادویی بیش نیستند. به گفته برخی دلالان دارو در خیابان ناصر خسرو، افرادی که در اینجا زیر گوش این و آن نجوا می کنند دارو، دارو ، در واقع می توان گفت خرده پا هستند. دلالان اصلی جایی امن تر از این خیابان به دور از این آتش نشسته اند و فقط تلفن همراه شان را پاسخ می دهند. مسعود یکی از خرده پا هاست که می گوید: ببینید اینجا تنها دارویی که وجود دارد ترامادول است، داروی های تخصصی و اصلی جای دیگری است. هر کسی با یکی از دلالان بزرگ دارو در ارتباط است و از او استعلام دارو می گیرد. درست مانند داروخانه های بزرگ که یک نفر پشت ویترین جواب مشتری را می دهد و نفر اصلی آن پشت در مخزن داروست. نفرات اصلی و دلالان واقعی در ناصر خسرو نیستند.آنها در مخزن هستند و ارتباطاتی دارند که ما هم از آن بی خبریم. هشدار قاچاق دارو به عراق 10 ماه پیش پنجم آذر سال گذشته که هنوز بیماری کرونا دامنگیر مردم جهان نشده بود، همشهری در گزارش میدانی تحت عنوان بازارسیاه دارو زیرزمینی شد سراغ دلالان دارو در ناصر خسرو رفت. در بخشی از آن گزارش به دلایل کمبود دارو اشاره شد که دلالان دارو یکی از این دلایل را قاچاق دارو از ایران به عراق و لبنان عنوان می کنند؛ چند دلیل داره. دیگه داروی قاچاق مسافرتی وارد نمی شه. قبلا مسافرا از کشورهای دیگه داروی قاچاق با خودشون می آوردن. اما الان مردم اونقدر دست شون خالی شده که مسافرت خارجی کمتر می رن. قبلا از همین ترکیه کلی دارو می آوردن اما حالا کم شده. دوم اینکه به خاطر تحریم ها دارو نیست. حتی داروخونه های مرجع خیلی از داروهای تخصصی رو ندارن. سوم اینکه همین مقدار دارو ها هم داره از کشور خارج می شه. در آن گزارش آمده؛ دلیل سوم بسیار مبهم است و عجیب. باورش سخت است که ایران یکی از کشورهای ترانزیت داروی قاچاق به کشورهای دیگر باشد. دلال دارو در این باره بیشتر توضیح می دهد: مقصد عراق و لبنانه. دارو اونجا به دلار قیمتشه، اینجا به ریال. هرکاری کنیم اینجا ارزون تره. خیلی ها زدن تو این کار. یک لیست داروی خاص هست که اونجا براش خوب پول می دن. خواستی لیستش رو بهت می دم و برات تهیه می کنم.خیلی پول توشه، خیلی. با وجود اینکه پیش از این مسئله قاچاق دارو از ایران به عراق و لبنان در روزنامه همشهری رسانه ای شد، اما اقدام چندانی در این باره صورت نگرفت و امروز در وانفسای کرونا و تحریم همه جانبه شاهد توقیف 19کامیون حامل داروی قاچاق در عراق هستیم.دلالان دارو در ناصر خسرو واکنش های تقریبا مشابهی در این باره دارند. آنها می گویند: بازار داروی قاچاق به عراق بازار بسیار پر سودی است. این بازار در ایران حداقل 3سالی می شود که رونق دارد. حتی در همین ناصر خسرو خیلی از پادوها دارو تهیه می کنند به دست قاچاقچیان دانه درشت می رسانند تا از مرز خارج کنند. همچنین در گزارش پنجم آذر 98 همشهری به مراجعه صاحبان برخی داروخانه ها برای تهیه دارو در ناصرخسرو اشاره شده؛ اتفاقی که در مشاهده فعلی نیز همچنان در جریان است. در گزارش قبل آمده: در ناصرخسرو این روزها حرف های عجیب و غریبی از زبان برخی دلالان دارو می شنوی. مثلا اگر آمار چند داروی مختلف را از آنها بگیری، با خوشحالی می پرسند: راسش را بگو داروخونه داری؟ آنطور که این قماش کاسب می گویند، گویا برخی از صاحبان داروخانه ها هم برای خرید داروهای تخصصی و فوق تخصصی به ناصرخسرو مراجعه می کنند! مشتری این شکلی زیاد دارم. طرف داروخونه داره و دارو بهش نمی رسه. میاد اینجا تهیه می کنه. بعد برای اینکه بگوید حرف هایش راست است، تلفن همراهش را نشان می دهد و تماس هایی که همان روز دریافت کرده: عبدالرضا داروخونه، خانم بیات داروخونه، آقا سلیم داروخونه و... در میانه خیابان ناصر خسرو، بازار دست فروشان داغ و پر رفت وآمد است. مردمی که برای خرید کالای ارزان تر آمده اند و چهره به چهره با هم چانه می زنند. دغدغه شان، کیف و کفش و ظروف آشپرخانه و... است اما در پیاده رو عده ای درمانده و سرگردانند و دنبال دلالان دارو به راه می افتند در هر کوچه پس کوچه ای سر می کشند تا شاید برای عزیزان شان دارویی بیابند به امید آنکه این دارو حریف بیماری کرونا شود.