راه‌های بالا بردن انگیزه دانش‌آموزان برای حضور در كلاس‌های مجازی

سلامت نیوز:بسیاری از دانش آموزان در سال تحصیلی جدید به دلیل ترس خانواده ها از ابتلای فرزندان شان به كووید-19 و این كه حضور آنان در مدارس اختیاری اعلام شده است به مدرسه نمی روند. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جام جم، به این ترتیب هر خانه ای كه فرزند دانش آموز دارد، حالا یك مدرسه شده است و روز یك خانواده با كلاس های آموزش مجازی دانش آموزشان آغاز می شود. اما داستان آموزش مجازی با تمام مشكلات اجرایی اش كه بسته به مدیریت و برنامه ریزی كادر آموزشی هر مدرسه سطح كیفی متفاوتی دارد، وظایف نظارتی والدین را به ویژه در مورد دانش آموزان مقاطع ابتدایی چند برابر كرده است. چنان كه وجود اشكالاتی مانند غیبت غیرموجه دانش آموزان در كلاس مجازی، نبود تمركز كافی در كلاس و انجام ندادن تكالیف توسط خود دانش آموزان، همكاری بیشتر والدین را طلب می كند. اگر بپذیریم كه بازدهی و میزان یادگیری دانش آموز در كلاس مجازی كمتر از كلاس حضوری است به نقش پر اهمیت والدین و ایفای نقش مكمل آنان در ارتقای كیفیت آموزش از راه دور بیشتر پی خواهیم برد كه البته این نقش در ابعاد مختلف زندگی دانش آموزی از تغذیه و خواب منظم گرفته تا ایجاد انگیزه های تفریحی و تشویقی نمود پیدا می كند. در این رابطه با دكتر ناهید كرمانی، روان شناس گفت وگو كرده ایم تا بدانیم والدین چگونه و با چه روش هایی می توانند به بهبود روند آموزش مجازی در سال تحصیلی فعلی كه با شیوع كووید-19 توأم شده كمك كنند. با توجه به تغییرات زیادی كه عالمگیر شدن بیماری كووید-19 در سبك خواب، بیداری، تغذیه و فعالیت های آزاد دانش آموزان ایجاد كرده است، والدین چگونه و با اعمال چه روش هایی باید فرزندان شان را برای افزایش بهره وری آموزشی در قالب آموزش های مجازی در خانه آماده كنند؟ مهم ترین كاری كه والدین می توانند انجام دهند این است كه تغذیه فرزندان شان را طوری تنظیم كنند كه سه وعده اصلی در برنامه غذایی آنان وجود داشته باشد و حذف نشود. بی شك برنامه خواب بچه ها ولو با وجود آموزش مجازی در خانه باید تغییر كند و بچه ها باید نهایتا ساعت 11 شب خواب باشند تا صبح روز بعد سرحال و با تمركز برای كلاس های مجازی مدرسه بیدار شوند. اگر به تغذیه دانش آموز توجه نشود در مواقعی كه سر كلاس مجازی است، از پرخوری های هیجانی نظیر تنقلات ناسالم و فست فودها بسیار استفاده خواهد كرد. به بیان دیگر وقتی تغذیه به خوبی در سه وعده صرف نشود، تمایل به استفاده از میان وعده های غلط افزایش می یابد كه منجر به سوء تغذیه كودكان می شود. بچه هایی كه صبحانه نمی خورند با افت قند خون مواجه می شوند و عصبی تر، كم حوصله تر و پرخاشگرتر هستند. تنظیم هیجان های روحی افراد با تغذیه رابطه مستقیم دارد و اگر ما تغذیه مناسبی داشته باشیم، می توانیم حالت های هیجانی مان را كنترل كنیم. ایجاد نظم در برنامه خواب فرزندان خانواده كه طی دوران كرونا به شدت از نظم خارج شده، چه كمكی به فرآیند آموزش آنان، ولو به صورت مجازی می كند؟ میزان و كیفیت خواب نقش بسیار زیادی در یادگیری دارد.حداقل خواب افراد باید بین شش تا هشت ساعت در شبانه روز باشد. اگر میزان خواب، بیشتر از این میزان باشد، خوابی كسالت آور محسوب می شود كه ناشی از بیماری های متابولیكی بدن است و كمتر از آن هم منجر به كاهش توجه و تمركز و دسترسی نداشتن به حافظه و اختلال یادگیری می شود. اگر والدین بتوانند خواب فرزندان خود را تنظیم كنند كمك شایانی به روند یادگیری و آموزش موثر آنان كرده اند. كادر آموزشی و دبیران از نقطه نظر روان شناسی برای ایجاد انگیزه طی آموزش مجازی در دوران كرونا به چه نكاتی باید توجه كنند؟ معلمان باید آموزش مجازی دروس را با مباحث ساده، جذاب، دوست داشتنی، طرح سوال و مسابقه آمیخته كنند. همچنین دادن پاداش هایی نظیر برچسب (استیكر)، تشویق های كلامی و برخورداركردن دانش آموز از جایگاهی بهتر در جمع بچه ها در ایجاد انگیزه در دانش آموزان بسیار تأثیر دارد.بازی های دسته جمعی در دانش آموزان باید در قالب برنامه های آموزشی دیده شود. دانش آموزان در دوران همه گیری كرونا به شدت تشنه ارتباط دسته جمعی و نشان دادن كفایت و لیاقت خودشان هستند.اگر برای آنها بازی های دسته جمعی طراحی شود و دروس در قالب بازی های جذاب تدریس شود، پرهیز آنان از كاهش مشاركت در كلاس كاهش و همكاری شان افزایش می یابد. برای دانش آموزان از چه طرقی می توان ایجاد انگیزه كرد؟ والدین هم برای ایجاد انگیزه آموزشی در فرزندان دانش آموز خانواده می توانند پاداش هایی را در نظر بگیرند. برای آنان باید توضیح داده شود كه چه انتظاراتی از آنان وجود دارد و این انتظارات چه كمكی می تواند به آنها كند.این كه آموزش درس ها چه تاثیری در زندگی آنان خواهد داشت و این كه جایگاه مطالبی كه یاد می گیرند، چیست. این انگیزه ها به دانش آموزان در فرآیند یادگیری كمك می كند. حتی می توان از دانش آموز سوال كرد در مبحثی كه یاد گرفته چه جنبه هایی را مطابق با زندگی شخصی خود دیده است و چقدر با زندگی اجتماعی اش همخوان بوده و چقدر می تواند در زندگی از مباحث یاد گرفته شده، استفاده كند.