داغداران تبریزی آزادی هدیه می‌دهند

سلامت نیوز:همین چند سال پیش بود که تبریز لقب شهر بدون متکدی را از آن خود کرد تا به قول مسئولان، جمعیت نیازمندان زیر خط فقر این شهر با حمایت خیران کاهش یابد. به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه همشهری ، این بار هم تبریزی ها با حمایت از زندانیان نیازمند، سبب بازگشایی درهای بسته روی آنها شده اند و بار دیگر نام این شهر را بر سر زبان ها انداخته اند. در چند ماهی که به دلیل شیوع کرونا مراسم ترحیم و سوگواری تعطیل شده و خبری از تاج گل های گران قیمت و مجالس ترحیم پرهزینه نیست، عده ای یاد و نام عزیزانشان را در قالب دیگری زنده نگه می دارند؛ آزادسازی زندانیان جرایم غیرعمد مالی. به سراغ مردمی رفته ایم که عزمشان را جزم کرده اند تا زندانیان جرایم غیرعمد مالی را به آغوش خانواده هایشان بازگردانند و البته با این کار کمی از غم درگذشت عزیزانشان بکاهند. امیدوار به تأمین 15میلیون تومان دیه نرگس 7ساله همراه با عمویش مقابل زندان تبریز ایستاده، اشک می ریزد و خواهان دیدار پدر است. مرد جوان همراه او می گوید: خانواده برای دیدار با برادرم داخل زندان رفته اند، اما به دخترش اجازه ورود ندادند. سهل انگاری یک هفته ای برادرم در تمدید بیمه شخص ثالث و یک تصادف موجب مصدوم شدن فردی شد و نتوانست پول دیه آن فرد مصدوم را فراهم کند. برای آزادی او تنها به 15میلیون تومان نیاز داریم، اما مشکلات مالی مان آنقدر زیاد است که نتوانسته ایم این مبلغ را جور کنیم. حالا مسئولان ستاد دیه به ما امیدواری داده اند که با اقدام خداپسندانه خانواده های داغدار کرونایی، مبلغ دیه از هزینه های ترحیم فوت شدگان اختصاص می یابد تا برادر من به زودی آزاد شود.خانواده یک نقاش ساختمان هم چشم امیدشان به همین حمایت هاست. خودشان می گویند پدرشان پس از سال ها کار روزمزد و انجام کارهای کوچک تصمیم می گیرد نقاشی یک ساختمان 8طبقه را انجام دهد. فرزند 12ساله این خانواده می گوید: زمان عقد قرارداد قیمت ها کمتر بود، اما هنگامی که کار شروع می شود به دلیل گران شدن کالاها پدرم نمی تواند در زمان مقرر پروژه را تحویل دهد؛ به همین دلیل کارفرما از او شکایت کرده و راهی زندان می شود. برای تامین بخشی از بدهی پدرم مجبور شدم تبلتی که برای مدرسه خریده بودم را بفروشم، اما کافی نیست و امیدواریم از سوی ستاد دیه تبریز شرایط آزادی پدرم فراهم شود. روزهای سختی که تمام شد محمد، یکی از زندانیان پا به سن گذاشته است که به دلیل تقبل بدهکاری پسر جوانش در زندان به سر می برد. او پشت سفته های فرزندش را امضا کرده و حالا گرفتار شده است. تا همین چند روز پیش با وجود چند صدمیلیون بدهی و ورشکستگی فرزندش دیگر امیدی برای بازگشت به خانه نداشت، اما چند خانوار داغدار با تامین این پول، شرایط آزادی اش را فراهم کرده اند. محمد می گوید در این شرایط نه خودش و نه پسر جوانش دیگر شغلی برای امرارمعاش ندارند، اما خدا را شکر که آزاد می شود و دوباره می توانند از نو شروع کنند.عباس هم که اکنون آزاد شده درباره شرایط زندانی شدنش می گوید: به خاطر بی دقتی در تنظیم قرارداد، 60میلیون تومان ضرر کردم. خانواده ام با فروش طلا و فرش بخشی از این هزینه را جبران کردند، اما شاکی برای رضایت دادن همه پولش را یکجا می خواست. 2ماه پیش با کمک چند خیر تبریزی که عزیزانشان را به خاطر کرونا از دست داده بودند، قسمت دوم بدهی من پرداخت شد و از زندان بیرون آمدم. بخشیدن زندگی دوباره بسیاری از خانواده ها هنوز هم در غم از دست دادن عزیزانشان بر اثر کرونا داغدارند؛ آن هم درحالی که نتوانسته اند هیچ مراسمی برای یادبودشان برگزار کنند، اما معتقدند صرف هزینه های ترحیم برای آزادی زندانیان ارزشمندترین کاری بوده که می توانستند انجام دهند. مصطفی 2ماه پیش پدرش را از دست داده و با 35میلیون تومان پول اهدایی به ستاد دیه توانسته 2زندانی را آزاد کند. خودش معتقد است این اقدام مثل اهدای عضو است که به دیگران زندگی دوباره می بخشد؛ چراکه برخی زندانیان به خاطر بدهی های سنگین امیدی به آزادی ندارند، اما با این کمک ها دوباره به زندگی بازمی گردند. نریمان هم دیگر خیر تبریزی است که تمام هزینه های مراسم ترحیم مادرش را صرف آزادی زندانیان مالی کرده است؛ اقدامی که البته وصیت مادر مرحومش هم بوده: مادرم تا زمانی که زنده بود هرسال در جشن گلریزان شرکت می کرد. کرونا او را از ما گرفت و ما برای شادی روح مادرم و طبق وصیت خودش هزینه های مراسم ترحیم را به آزادسازی زندانیان اختصاص دادیم. او ادامه می دهد: با موافقت دیگر برادرانم تصمیم داریم تا از محل اجاره مغازه ای که به اسم مادرم است، هرماه برای آزادی زندانیان مبلغی را اهدا کنیم.تا کنون تعداد افراد آزاد شده در این پویش مردمی به 156 نفر رسیده که از این تعداد 114مورد بدهی مالی، 37مورد مهریه و نفقه و 5مورد هم مربوط به تصادفات و حوادث کارگاهی است. همچنین مبلغ کل بدهی پرداخت شده از سوی خیران تا کنون به 56میلیارد تومان رسیده است. طرح های ابداعی دیگر شهروندان اختصاص هزینه مراسم سوگواری درگذشتگان ناشی از بیماری کرونا، تنها حمایت تبریزی ها از زندانیان و خانواده های آنان نیست. برخی دیگر از مردم این شهر نیز با کارهایی هر چند کوچک برای این کار خیر پیشقدم شده اند. هانیه اسدنسب که ساکن تبریز است عروسک ها و اسباب بازی های کوچک دست ساز زندانیان را در فضای مجازی می فروشد و هزینه آن را برای آزادی زندانیان اختصاص می دهد. به گفته خودش تاکنون 20میلیون تومان درآمدزایی داشته و 2زندانی را آزاد کرده است. حمید صفری هم عضو صنف موبایل فروشان تبریز است و از اقدام مشترک اعضای این صنف برای تقبل هزینه های آزادسازی 2زندانی در هر ماه می گوید: مهم نیست که هر کسی چقدر کمک می کند، از 10هزار تومان تا یک میلیون تومان، اما هر قدر که پول جمع شود، برای آزادسازی 2زندانی در ماه است. همانگونه که تبریز شهر بدون متکدی لقب گرفته، دوست داریم تا لقب شهر بدون زندانی جرایم مالی هم به این شهر تعلق بگیرد. این کار نیازمند مشارکت و همکاری همه شهروندان به ویژه همراهی اصناف مختلف تبریز است. ویژگی های جامعه شناسی خیریه در تبریزیک جامعه شناس معتقد است فعالیت های خیریه در تبریز از گذشته هوشمند و هدایت شده انجام می شده و به همین دلیل است که توانسته عناوینی همچون شهر بدون گدا را کسب کند. امیر رضا حاتم بیگی می گوید: سابقه فعالیت های خیریه در تبریز به صورت مدرن، مربوط به چند ده سال قبل است؛ زمانی که مؤسسه های خیریه و سازمان های تامین اجتماعی نه تنها در ایران بلکه در اغلب کشورهای جهان وجود نداشت و چند خیر تبریزی با الگوگیری از مؤسسه های خیریه مطرح بین المللی، اقدام به تاسیس مؤسسه هایی مشابه در تبریز کردند که اکنون هم فعالند.وی ادامه می دهد: فعالیت های خیریه در این مؤسسات، اغلب هدفگذاری شده است و شهروندان تبریزی معمولا بهترین انتخاب ها را دارند.در شرایط کنونی هم آزادسازی زندانیان با اختصاص هزینه های مراسم سوگواری بیماران فوت شده ناشی از کرونا یکی از بهترین گزینه ها برای امور خیریه از نظر جامعه شناسی است. خانواده های تبریزی با آزاد کردن زندانیان مالی که جزو شهروندان عادی هستند و آسیب اجتماعی برای جامعه ندارند، موجب بازگشت آنها به جمع خانواده شان می شوند تا در شرایط کرونایی خانواده از هم نپاشد. حاتم بیگی تأکید می کند: معرفی این الگوی موفق به استان های دیگر هم ضروری است تا در شرایط فعلی هرچه بیشتر از تجمع در زندان ها کاسته شود.حال که دولت با مشکلات مالی دست به گریبان است ، مردم می توانند در این زمینه به یاری یکدیگر بشتابند؛ ضمن اینکه آزاد شدن سرپرستان خانوار در این روزهایی که مشکلات اقتصادی خانواده ها به دلیل تورم و گرانی سنگین تر شده، می تواند مانع از به وجود آمدن بسیاری از آسیب های اجتماعی شود.