خلاصه این روز‌های مدارس: بلاتکلیفی، ناکارآمدی، نگرانی

سلامت نیوز:بعد از حدود یک ماه که از بازگشایی مدارس می گذرد دیدار به سراغ فرهنگیان مختلفی رفته و روایت آنها از آموزش و پرورش در این دوره را جویا شده است. معلمان از بلاتکلیفی در پیشبرد سال تحصیلی می گویند، از ناکارآمدی شاد گله دارند و نسبت به سلامت خود و خانواده شان و همچنین دانش آموزان و خانواده آنها نگرانی دارند. به گزارش سلامت نیوز به نقل از دیدار نیوز ، ۱۵ شهریور ۹۹ زمان بازگشایی مدارس بود که با حواشی عجیبی همراه شد. در ابتدا طبق اعلام قبلی قرار بود که معلمان، خانواده ها و دانش آموزان به صورت حضوری، نیمه حضوری و مجازی در مناطق سفید، زرد و قرمز مشغول فرایند تعلیم و تربیت شوند، ولی چند روز قبل از بازگشایی مدارس اعلام شد که همه دانش آموزان باید در مدرسه حاضر شوند. شنیده ها حاکی از آن است که شخص حسن روحانی در این تصمیم نقش جدی داشته و ستاد ملی مقابله با کرونا و وزارت بهداشت نیز موضع مشخصی نگرفتند. بعد از فشار های مختلفی که به دولت وارد شد کمی تغییر رویه داد و در تصمیمی دیگر اعلام شد که به صورت داوطلبانه هر کس که تمایل داشت می تواند در مدرسه حضور داشته باشد، ولی کادر مدرسه باید حضور داشته باشند. بعد از این تصمیم هم فشار ها از جانب فرهنگیان زیاد شد و در نهایت گفته شد که تصمیم با شورای مدرسه است و می توانند الگوی خاص خود را دنبال کنند. در این دوره چند هفته ای بلاتکلیفی و سردرگمی به همراه عدم انسجام لازم از جمله نکاتی بود که وقتی با خانواده ها و فرهنگیان صحبت می کردیم به آن اشاره داشتند. در این گزارش به سراغ فرهنگیان مختلفی رفتیم تا روایت آن ها از وضعیت این روز های آموزش و پرورش جویا شویم. بلاتکلیفی، ناکارآمدی، نگرانی یکی از مدیران مدارس شهرستان های استان تهران در گفتگو با دیدار به بازدهی پایین آموزش مجازی اشاره کرد و به سراغ این موضوع رفت که مشکلات شاد همچنان به قوت خود باقی است و در عمل کمک ویژه ای به فرآیند آموزش نمی کند. این مدیر مدرسه به این نکته اشاره کرد که مدیران مناطق در گروه های مختلف به صورت غیر مستقیم مدیران و مدارس را تحت فشار می گذارند که مدارس باز باشند. او به این نکته تاکید دارد که هر چند گفته می شود که شورای مدارس تصمیم گیری کنند، ولی در عمل اختیارات لازم داده نمی شود. این مدیر مدرسه به شرایط خاص معلمان در این دوره اشاره می کند و می گوید: استرس و فشار های مختلف در رابطه با زندگی شخصی معلمان و همچنین نگرانی از بیماری خود و خانواده شان بر فرآیند آموزشی تاثیر گذاشته است، ولی همچنان به وظایف خود عمل می کنند. او در ادامه به این نکته اشاره می کند که برخی دانش آموزان به این خاطر که به گوشی هوشمند دسترسی ندارند به مدرسه می آیند و معلم موظف است که حضور داشته باشد و این مساله مشکلات مختلفی را به وجود آورده است. او در پایان همکاری معلمان و خانواده ها و دانش آموزان را مهم ترین نکته برای مدیریت هر چه بهتر آموزش و پرورش در این دوره عنوان کرد. این مدیر مدرسه به سراغ این نکته رفت که هزینه های زندگی در این دوره به شدت بالا است و مواردی بوده که معلمی با اینکه علائم مختلف کرونا داشته، اما چون توان پرداخت هزینه های تست را ندارد حاضر به تست دادن نیست و این مساله مشکلات زیادی را برای مدرسه و بین مدرسه و منطقه به وجود آورده است. فرد دیگری که با او گفت و گویی داشتیم یکی از معلمان شهرستان های استان تهران است. او نیز به مشکلات زیاد نرم افزار شاد اشاره دارد و علاوه بر این از هزینه اینترنتی که بر دوش معلمان سوار شده می گوید. این معلم میانگین مصرف اینترنت هر معلم را روزانه حدود ۲ گیگ عنوان می کند. او البته خاطر نشان می کند که امکان پخش زنده در شاد امکان خوبی است که اگر هزینه های اینترنت معلمان رایگان شود می توان استفاده خوبی در این زمینه کرد. این معلم تاکید می کند که مشکلات اینترنت فقط مختص معلمان نیست و دانش آموزان و خانواده های آن ها نیز مشکلات زیادی در زمینه استفاده از شاد دارند. او درباره حضور در مدرسه به این نکته اشاره دارد که، چون مدرسه آن ها در حاشیه تهران است و رفت و آمد ها خطر بیماری را افزایش می دهد، با تصمیم مدیر مدرسه این مجوز به معلمان داده شده که حضور فیزیکی نداشته باشند و به صورت مجازی فرآیند تعلیم و تربیت را دنبال کنند. او به سراغ این مساله می رود که معلم ها از گوشی های شخصی خود استفاده می کنند و هیچ امکاناتی برای آن ها در نظر گرفته نشده است و این نگرانی را هم دارند که باطری گوشی های آن ها به خاطر استفاده زیاد دچار مشکل شود و هزینه تازه ای بر دوش آن ها بیافتد. معلم دیگری که با او صحبت کردم از استان کهگیلویه و بویراحمد است. او هر روز به مدرسه می رود و از آنجا کلاس های آنلاین خود را پیش می برد. با اینکه این مدرسه اینترنت دارد، ولی آنتن دهی ضعیفی دارد و به همه کلاس ها نمی رسد و او از اینترنت شخصی خود استفاده می کند. نکته جالب در صحبت های این معلم این بود که هنوز کلاس او در شاد وجود ندارد و کلاس هایش را در واتس اپ پیش می برد. این معلم به خانواده هایی که پیگیر وضعیت فرزندان خود هستند و دانش آموزان درسخوان تر اشاره می کند که در وضعیت نسبتا خوبی هستند، ولی به سراغ آن دسته از خانواده هایی که توجه کمتری دارند یا دسترسی مشخصی به اینترنت و گوشی هوشمند ندارند نیز رفت. او در این باره می گوید: تمام وقت من صرف برگزاری کلاس ها و تکالیف دانش آموزان و تصحیح تکالیف می شود. باقی وقت هم مشغول تولید محتوای دروس روز های آینده خواهد شد. نکته جالب در صحبت های این معلم این بود که به این علت که همراهی خانواده ها در این دوره کم است تمام فشار به دوش معلم افتاده و خستگی و فرسایش زیادی را متحمل می شوند. وقتی از او پرسیدم که آیا از محتوا های آموزشی که در فضای اینترنت وجود دارد استفاده می کند یا نه پاسخ عجیبی داد: خانواده ها نه تنها همکاری لازم را ندارند بلکه وقتی از محتوا های آموزشی در اینترنت استفاده کنیم آن را نمی پذیرند و اصرار دارند که محتوا توسط خود معلم آماده شود وگرنه فکر می کنند که معلم کاری انجام نداده است. در پایان به سراغ یکی از معلمان مدارس غیردولتی تهران رفتم. این معلم به صورت داوطلبانه در مدرسه حضور پیدا می کند و علت آن را امکاناتی عنوان می کند که مدرسه در اختیار معلم می گذارد. او در کلاس خود به صورت آنلاین کلاس هایش را از صبح شروع می کند و دانش آموزان از منزل به سیستم اختصاصی که مدرسه برای این کار فراهم کرده است وصل شده و فرآیند آموزش شروع می شود. او به این مساله اشاره دارد که در پایه های اول و دوم ابتدایی به دلیل حساسیت در یادگیری گروه های کوچک برخی روز ها به مدرسه می روند، ولی پایه های بالاتر بنا به نیاز به صورت تک نفره دانش آموز به مدرسه می آید. از این معلم درباره استفاده از شاد پرسیدم و به این مساله اشاره کرد که مدرسه دو سیستم برای کلاس های آنلاین و آموزش مجازی در نظر گرفته است که در یکی از آن ها کلاس ها برگزار می شود و در دیگری فرآیند تکلیف دهی و ارائه بازخورد ها صورت می گیرد. بر اساس گفته های این معلم شاد به صورت سیستم جایگزین در این مدرسه استفاده می شود، ولی در عمل نقش اطلاع رسانی برای دانش آموزان و خانواده ها را دارد. این معلم نیز به این مساله اشاره می کند که از ۸ صبح تا سه بعد از ظهر مشغول تدریس است و بعد از آن نیز باید به تکالیف و بازخورد ها رسیدگی کند و عملا به صورت کامل درگیر فرآیند آموزش است. او از فشار مدرسه و خانواده که روی معلم است می گوید که در نهایت اگر در این فرآیند آموزش مجازی یادگیری کامل نشود تمام مشکلات بر سر معلم خراب خواهد شد. در آخر به سراغ یکی از معلمان استان سیستان و بلوچستان نیز رفتم. او قبل از هر چیزی چند عکس از یکی از مدارس این استان ارسال کرد تا میزان امکانات و سطح دسترسی به امکانات ابتدایی مثل آب آشامیدنی مشخص شود. بعد از دیدن این عکس ها ترجیح دادم به سراغ باقی سوالات نروم.